Rzadko się zdarza, by napisać książkę na podstawie filmu. Wydawało mi się, że nie wniesie ona nic nowego do mojego życia. Jednak nie mogłam się bardziej pomylić. Ze "Stowarzyszeniem umarłych poetów" możemy sami się utożsamiać. Książka opowiada historię kilku chłopców, którzy mieli dość określonych zasad i postanowili stać się wolni poprzez wyrażanie swoich uczuć w czytaniu i tworzeniu poezji.
Przy tej książce wylałam tony łez, szczególnie wtedy, gdy Neil Perry nie poradził sobie z ciążącą na nim presją i tym, że nie może robić tego co chce, tylko to, co jego despotyczny ojciec powie. To przykład tego co może dziać się w psychice młodego człowieka, któremu narzuca się klatkę, tak że nie może być wolny. Pan Keating sprawiał, że uczniowie chcieli się uczyć i wzbijali się na skrzydłach swojej wyobraźni, niczym mityczny Ikar. Jednak jak wiemy lot ten nie skończył się szczęśliwie - zarówno dla Ikara, jak i dla naszych chłopców.
Jest to przede wszystkim książka o dokonywaniu zmian, przyjaźni i wolności. Nikt z nas nie jest do końca wolny, więc każdy powinien przeczytać tę powieść, by dowiedzieć się co może się stać z kimś, kto jest zamknięty w klatce ograniczeń. Jednocześnie dowiemy się, jak tej klatki się pozbyć.
Ich mottem było "Carpe diem" i właśnie dzięki tej książce nauczyłam się dostrzegać piękno w każdej rzeczy, nauczyłam się cieszyć z drobnostek i okazywać innym dobroć. Dzięki Pani Kleinbaum jestem inny człowiekiem, który potrafi cieszyć się chwilą. Przeczytajcie i poczujcie się wolni!

Rzadko się zdarza, by napisać książkę na podstawie filmu. Wydawało mi się, że nie wniesie ona nic nowego do mojego życia. Jednak nie mogłam się bardziej pomylić. Ze "Stowarzyszeniem umarłych poetów" możemy sami się utożsamiać. Książka opowiada historię kilku chłopców, którzy mieli dość określonych zasad i postanowili stać się wolni poprzez wyrażanie swoich uczuć w czytaniu...