O książce Jamesa Dawsona można powiedzieć wiele. Może i nie jest to arcydzieło, ale z pewnością nie określę tego jako Porażka czy Strata Czasu.
Piper's Hall jest żeńską szkołą z internatem dla młodych, pochodzących z zamożnych rodzin dam. Tam właśnie zaczyna się historia. Kiedy Sadie opowiada historię o Krwawej Mary nie tylko Bobby przechodzą ciarki po plecach. Nie podoba też jej sie pomysł, do którego została podpuszczona jej przyjaciółka Naya. Mam tu na myśli wywołanie zjawy. Kiedy tę ideę popiera przystojny Caine, Bobbie robi coś, o co nigdy by sie nie podejrzewała. Dołącza do "zabawy".
Jeszcze tej samej nocy przed lustrem w budynku Piper's Hall wypowiada z Nayą i Cainem pięciokrotnie: "Krwawa Mary". Potem zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Bobbie jako pierwsza orientuje się, że zjawa dziewczyny istnieje naprawdę i teraz przyjdzie po nią i jej przyjaciół. Chce ją powstrzymać i uratować swoje życie. Bobbie jest pewna, że Mary czegoś od nich oczekuje i ma zamiar dowiedzieć się, o co chodzi nim będzie za późno. A na to ma tylko pięć dni.
To może zacznę od postaci.
Bobbie nie jest ani kujonką ani jedną z tych pięknych dziewczyn, które rządzą szkołą. Nie lubi zwracać na siebie uwagi, szanuje nauczycieli, większość uczennic Piper's Hall uważa za zadufane w sobie snobki i należy raczej do nieśmiałych osób. Nie wychyla się, bo uważa, że tak jest lepiej i łatwiej. W miarę upływu czasu poznajemy inne cechy Bobbie, jak odwaga, upartość czy zdolność zachowania zimnej krwi i pocieszania innych, kiedy sama potrzebowała wsparcia. Trzeba być naprawdę silną osobą by przejść przez to, przez co przeszła ta właśnie dziewczyna. Przyznaję, że były momenty, kiedy panikowała i zalewała się łzami, ale musimy pamiętać, że to tylko młoda dziewczyna, która obawiała się śmierci. Jak wy byście sobie poradzili na jej miejscu?
Natomiast Naya nie odpuszcza żadnej okazji do kłótni. Jest zawsze radosna i pełna życia. Trudno jest jej pogodzić się z sytuacją i początkowo bagatelizuje sprawę i nie chce słuchać Bobbie. W końcu jednak dopuszcza do siebie prawdę. Przez całą książkę miałam wrażenie, że Naya oprócz przerażenia i paniki nie czuje nic odnośnie tej sprawy. Nie stara się zbytnio pomóc, co jest raczej w zaistniałej sytuacji nieco dziwne. Rozumiem, że autor wypchnął ją z akcji książki by Bobbie spędziła więcej czasu sam na sam z Cainem, ale jak dla mnie brakuje w opowieści jej zaangażowania.
Z kolei Caine z początku sprawia wrażenie niezbyt mądrego, starającego się wszystkim wokół zaimponować, przystojnego chłopaka. Z czasem okazuje się, że kryje się w nim znacznie więcej. Pomaga Bobbie odkryć prawdę i wspiera ją w jej "śledztwie". Podoba mi się to, że Dawson nie starał się z niego zrobić nieustraszonego bohatera. Wątpię by w takich chwilach młody chłopak był w stanie zachować spokój i czysty umysł. Byłoby to bardzo nierealistyczne, dlatego momenty, w których było widać jego strach są bardzo ważne. Dodają realizmu całej historii.
Nie są to perfekcyjnie wykreowane postacie i wiele mi w nich brakuje, ale da się przymknąć na to oko.
W książce pojawia się wiele sytuacji, w których powstaje chaos. Niektóre momenty były dla mnie nie zrozumiałe i nie wiem czy to wina autora czy tłumaczenia jednak wpłynęło to negatywnie na mój odbiór książki.
Aczkolwiek sama fabuła i sposób prowadzenia akcji jest satysfakcjonujący. Nie sposób oderwać się od historii. Autor podsyca zaciekawienie czytelnika przez cały czas i choć w pewnym momencie można domyślić się, jak potoczyły się losy Mary, nie można skończyć czytania dopóki nie odkryje się całej prawdy.
Książka miałaby o wiele gorszą ocenę, gdyby nie zakończenie. Naprawdę urzekł mnie sposób w jaki Dawson wykreował w umyśle czytelnika przekonanie o Mary, by na końcu to zniszczyć.
Dzięki temu mogę śmiało powiedzieć, że owa książka jest dobra.
Polecam ją dla każdego, kto ma ochotę na horror z zagadką do rozwiązania i szczyptą młodzieńczego romansu w tle.

O książce Jamesa Dawsona można powiedzieć wiele. Może i nie jest to arcydzieło, ale z pewnością nie określę tego jako Porażka czy Strata Czasu.
Piper's Hall jest żeńską szkołą z internatem dla młodych, pochodzących z zamożnych rodzin dam. Tam właśnie zaczyna się historia. Kiedy Sadie opowiada historię o Krwawej Mary nie tylko Bobby przechodzą ciarki po plecach. Nie podoba...