Ian McEwan "W imię dziecka"

Niestety, małe rozczarowanie. „Pokuta” poruszyła mnie bardzo. Po „Na plaży w Chesil” w ogóle nie sięgnęłam, chcąc uniknąć rozczarowania. Recenzje nie były bowiem zbyt pochlebne. Zapowiedzi „Słodkiej przynęty” jakoś mnie nawet nie skusiły, ze względu na fabułę.

Jakaż była moja radość, gdy zaczęło się głośno mówić o „W imię dziecka”. Padały słowa o jednej z najlepszych powieści pisarza. Zamarzyłam o ponownym zanurzeniu się w poruszającej prozie autora „Pokuty”. Nowa powieść miała dowodzić mistrzostwa introspekcji, schodzenia na dno uczuć zmysłowych i psychicznych (za p. Justyną Sobolewską, którą niezwykle cenię).

Ale dla mnie to było zejście zaledwie w pół drogi... Gdzież tam do dna! Trudno odmówić autorowi, że niezwykle wiarygodnie oddał nastroje dojrzałej kobiety u szczytu kariery sędziowskiej, z rozpadającym się małżeństwem i ciężarem odpowiedzialności, dźwiganym wobec konieczności rozstrzygania spraw, stanowiących o ludzkim życiu. Rozterki, zmiana nastrojów, gra pozorów, samoświadomość sposobu myślenia i zachowań, będących niemal kalką tych obserwowanych w sądzie, często żałosnych spektakli rozstających się małżonków, w których sprawach przyszło jej orzekać. Tak, to niewątpliwa siła tej powieści. Plus muzyka, która jako motyw przewijający się przez całą powieść, buduje unikalny nastrój. Ale jednak czegoś brakowało. Chyba jednak mam większe przekonanie do autorek, kobiet, przedstawiających te niewiarygodne meandry kobiecej psychiki. Chyba jednak pisarz, mężczyzna, skazany jest na słabszą pozycję w tym starciu, pozostając co najwyżej (choć równocześnie aż) mistrzowskim obserwatorem naszej zagmatwanej emocjonalności.

I jeszcze jedno. Wątek Adama, chorego, wrażliwego chłopca, wszak tytułowy, wydał mi się poboczny. Posłużył tylko za klamrę spinającą powieść, której głównym motywem pozostała analiza rozpadu dojrzałego małżeństwa. W moim odbiorze toczył się niejako w tle, a tym samym nie poruszył tak mocno, jak mógłby i powinien.

Dla mnie to dobra powieść, ale nie wybitna. Pozostanę w oczekiwaniu na powtórkę sukcesu „Pokuty”.

Ian McEwan "W imię dziecka"

Niestety, małe rozczarowanie. „Pokuta” poruszyła mnie bardzo. Po „Na plaży w Chesil” w ogóle nie sięgnęłam, chcąc uniknąć rozczarowania. Recenzje nie były bowiem zbyt pochlebne. Zapowiedzi „Słodkiej przynęty” jakoś mnie nawet nie skusiły, ze względu na fabułę.

Jakaż była moja radość, gdy zaczęło się głośno mówić o „W imię dziecka”. Padały...