Książka jest bardzo pokrzepiająca, chwilami zabawna a na pewno bardzo wartościowa.
Warto ją przeczytać, ponieważ każdy z nas z pewnością znajdzie tam coś dla siebie.


"Bądź wierny sobie. Słuchaj swoich myśli i marzeń. Rozmawiaj ze sobą. Pytaj siebie czego naprawdę chcesz. Nie zgadzaj się na to, do czego nie masz przekonania. Szukaj swojej drogi."

Książka jest bardzo pokrzepiająca, chwilami zabawna a na pewno bardzo wartościowa.
Warto ją przeczytać, ponieważ każdy z nas z pewnością znajdzie tam coś dla siebie.


"Bądź wierny sobie. Słuchaj swoich myśli i marzeń. Rozmawiaj ze sobą. Pytaj siebie czego naprawdę chcesz. Nie zgadzaj się na to, do czego nie masz przekonania. Szukaj swojej drogi."

Nigdy nie przepadałam za Panią Beatą Pawlikowską, bo z reguły nie ufam ludziom z branży medialnej, a zwłaszcza tym, którzy wyglądają na zagłodzonych ;) Po przeczytaniu tej książki tylko utwierdziłam się w swoim przekonaniu.

Osobiście, książkę odebrałam jako opis przebiegu choroby, ze wskazaniem jej przyczyn oraz podejmowanych przez autorkę prób radzenia sobie z jej skutkami. Jakiej? To pewnie autorka książki już sama dobrze wie. Wartością dodaną tej książki jest odwaga, z jaką o tym pisze. Aczkolwiek w niektórych momentach miałam wrażenie, że autorka nie jest wobec czytelników do końca szczera.

Nie ze wszystkim, co w książce napisane, się zgadzam. Rozdziały poświęcone odżywianiu, choć w teorii brzmią przekonująco, w rzeczywistości są nie do zrealizowania. Aczkolwiek wskazany w książce ogólny kierunek (nie krzywdzić siebie) jest jak najbardziej pożądany.

Generalnie książkę polecam, aczkolwiek z zastrzeżeniem, aby nie wszystko, co jest w niej napisane, traktować poważnie.

Nigdy nie przepadałam za Panią Beatą Pawlikowską, bo z reguły nie ufam ludziom z branży medialnej, a zwłaszcza tym, którzy wyglądają na zagłodzonych ;) Po przeczytaniu tej książki tylko utwierdziłam się w swoim przekonaniu.

Osobiście, książkę odebrałam jako opis przebiegu choroby, ze wskazaniem jej przyczyn oraz podejmowanych przez autorkę prób radzenia sobie z jej...

To jedna z dłużej czytanych przeze mnie książek. Z prostego powodu. To książka z którą chodziłam po mieszkaniu. Jeden rozdział, zostawiłam w kuchni. Zabrałam do pokoju, jeden rozdział i zostawiłam. I tak książka przez kilkanaście długich tygodni podróżowała ze mną po mieszkaniu. A ja z autorką podróżowałam po tym, co dla autorki wydawało się ważne, szczególne, warte opowiedzenia.
Czy dla mnie też?
Powiedziałabym, że to zależy. To bardzo osobista książka, swego rodzaju rozrachunek autorki z przeszłością, ale również z samą sobą. Próba pokazania, że nawet kiedy wydaje się, że jest źle, to można nabrać tak wielkiej siły w nogach, aby odbicie się od przysłowiowego dna przyniosło efekt. I temu można przyklasnąć, pochwalić i trochę pozazdrościć, bo z perspektywy lat to co udało się autorce wcale nie jest takie łatwe, proste i obawiam się, że spełnia się znacznie rzadziej niż byśmy chcieli.
W dżungli życia przyciąga wzrok wydaniem. Mały poręczny format, twarda okładka to elementy doskonale pasujące do niewielkich kobiecych torebek. W środku: krótkie rozdziały i urokliwa szata graficzna sprawiają bardzo dobre wrażenie.
Myślę, że każdy powinien sam zmierzyć się z historią opowiedzianą przez Beatę Pawlikowską. Tym razem z historią nie tylko o obcych terenach, nieznanych miejscach, ale o tym co tkwi w człowieku. Być może niejeden z młodych ludzi mógłby wyciągnąć z tej opowieści coś dla siebie.
Ja sama nie przepadam za takimi książkami jednak akurat W dżungli życia zachowało równowagę między moralizatorskim tonem, ilością wskazówek, przesłań i naturalnością oraz wiarygodnością, która charakteryzuje krótkie notki. Dobry mix, dobrze przedstawiony, dobrze opowiedziany.
Polecam, jak dla mnie do czytania w formie dłuższej, podzielonej lektury. I co ważne, to książka, którą można otworzyć na przypadkowej stronie i czytać. Zakładka nie jest konieczna.

To jedna z dłużej czytanych przeze mnie książek. Z prostego powodu. To książka z którą chodziłam po mieszkaniu. Jeden rozdział, zostawiłam w kuchni. Zabrałam do pokoju, jeden rozdział i zostawiłam. I tak książka przez kilkanaście długich tygodni podróżowała ze mną po mieszkaniu. A ja z autorką podróżowałam po tym, co dla autorki wydawało się ważne, szczególne, warte...

Przyjemna książka, dobrze się czyta. Autorka kieruje uwagę na to, aby szczególnie pokochać siebie co jest bardzo ważne, opowiada o swoich doświadczeniach, o swoim życiu. W prosty sposób przekazuje przydatne sposoby na to, aby zaopiekować się sobą czy też znaleźć odpowiedzi na swoje pytania, odnaleźć swoje pasje itp. Dla mnie to cenna wskazówka, więc skorzystałam. Polecam 😊

Przyjemna książka, dobrze się czyta. Autorka kieruje uwagę na to, aby szczególnie pokochać siebie co jest bardzo ważne, opowiada o swoich doświadczeniach, o swoim życiu. W prosty sposób przekazuje przydatne sposoby na to, aby zaopiekować się sobą czy też znaleźć odpowiedzi na swoje pytania, odnaleźć swoje pasje itp. Dla mnie to cenna wskazówka, więc skorzystałam. Polecam 😊

Bardzo mądra książka.

Bardzo mądra książka.

Niesamowita.

Niesamowita.

Zakochałam się od pierwszych stron.
Trafiła w moje ręce, w trudnym okresie mojego życia i pomogła, mi pokonać zakręt!!!

Zakochałam się od pierwszych stron.
Trafiła w moje ręce, w trudnym okresie mojego życia i pomogła, mi pokonać zakręt!!!

Wyjątkowa, osobista i prawdziwa książka dotycząca rozwoju osobistego.

Wyjątkowa, osobista i prawdziwa książka dotycząca rozwoju osobistego.

Nie było szału, nie zrobiła na mnie większego wrażenia ta książka. Na pewno skierowana jest bardziej do młodzieży. Trochę ważnych informacji jak przełamać siebie, swoją bierność, niskie poczucie wartości i zacząć żyć pełną piersią. Autorka pisze o swoich słabościach i tym jak sobie z nimi radziła.

Nie było szału, nie zrobiła na mnie większego wrażenia ta książka. Na pewno skierowana jest bardziej do młodzieży. Trochę ważnych informacji jak przełamać siebie, swoją bierność, niskie poczucie wartości i zacząć żyć pełną piersią. Autorka pisze o swoich słabościach i tym jak sobie z nimi radziła.

Sięgnęłam pierwszy raz po książkę Beaty Pawlikowskiej i miałam wobec niej spore oczekiwania. Wiedziałam, że życie autorki nie było usłane różami - liczyłam na ciekawe anegdoty, nawiązania do podróży i inne spojrzenie na świat.

Rozczarowałam się i trochę przemęczyłam by dobrnąć do końca. Zbyt dużo monotonii i trochę za dużo nudnych fragmentów. Moja opinia nie jest jednak 100% obiektywna - nie jestem fanką tego typu książek. Jedno jednak trzeba szczerze przyznać - autorka udowadnia, że mimo wielu przeciwności losu można odmienić swoje życie i zacząć się częściej uśmiechać, a świat może znów stać się kolorowy.

Sięgnęłam pierwszy raz po książkę Beaty Pawlikowskiej i miałam wobec niej spore oczekiwania. Wiedziałam, że życie autorki nie było usłane różami - liczyłam na ciekawe anegdoty, nawiązania do podróży i inne spojrzenie na świat.

Rozczarowałam się i trochę przemęczyłam by dobrnąć do końca. Zbyt dużo monotonii i trochę za dużo nudnych fragmentów. Moja opinia nie jest jednak...