Cóż, ciężko powiedzieć. Mimo, że nie należę do ludzi, a w szczególności kobiet które wzdychają i marzą o odwiedzeniu Paryża (jest tyle miast, które chciałabym zobaczyć, ale jakoś to mnie nie fascynuje), to ta książka jakoś mnie z początku oczarowała. Do momentu aż wyszło, że niestety jest to niemalże niemożliwa historia w prawdziwym życiu, a do tego uderza mnie tu straszna niedorzeczność. Skoro nasza Allyson wiedziała, że jest jedną z wielu i przypominała nam o tym średnio co 3 rozdział, to po co jechała w poszukiwaniu Willema, który był owym TYM? Zazwyczaj, jeżeli ludzie ciężko znoszą takie rzeczy, to albo o tym zapominają, albo traktują jako przygodę i za bardzo do tego nie wracają. Jednak bohaterka ciągle to rozpamiętuje, mimo iż wie że to bez sensu. Raz chce o nim zapomnieć, raz zaraz znowu chce pamiętać (O BOŻE!). Jeżeli rzeczywiście pomógł jej odnaleźć prawdziwą siebie - okej - niech wraca do Paryża, ale niech nie ugania się po całej Europie w poszukiwaniu kogoś, kogo chce/nie chce (do ostatniej chwili) pamiętać. To nie wykazuje dorosłej postawy. Chciałam, żeby ta książka była lepsza, ale nie jest. W pewnym momencie, Allyson przypominała mi Bellę ze "Zmierzchu". Ogólnie rzecz biorąc wszystko to jest dziwne. Jeżeli człowiek w końcu dowiaduje się jakim jest, niech ustawi swoje życie tak jak chce, a nie udaje przed rodzicami, a jedynym przełomem w stawieniu tego oporu jest wyjazd (POWRÓT) do Paryża. Oh naprawdę, straszne rzeczy, szczególnie w wieku 19 lat w dobie naszych czasów! Romantyczne... niekoniecznie, może dla czternastolatek. Powiew fancuszczyzny mnie nie owionął i nie oczarował. Książka taka sobie. Plus, że czyta się ją szybko, ale czy jest coś dlaczego by sięgać po tą książkę koniecznie...? Myślę, że nie. Myślę, że ludzie nie chcą tak bardzo rozgrzebywać niektórych spraw w swoim życiu, jeżeli są dość rozsądni, gdy wiedzą że to bez sensu.

Cóż, ciężko powiedzieć. Mimo, że nie należę do ludzi, a w szczególności kobiet które wzdychają i marzą o odwiedzeniu Paryża (jest tyle miast, które chciałabym zobaczyć, ale jakoś to mnie nie fascynuje), to ta książka jakoś mnie z początku oczarowała. Do momentu aż wyszło, że niestety jest to niemalże niemożliwa historia w prawdziwym życiu, a do tego uderza mnie tu straszna...