Jubileuszowy wpis nr 400 przypadł w udziale kolejnej zapomnianej książce. Książki o tematyce martyrologicznej nie są zbyt popularne. Relacje z przeprowadzonych egzekucji ludności cywilnej z jednej strony szokują, lecz po kilkudziesięciu kartkach podchodzimy do nich beznamiętnie, z coraz mniejszymi emocjami. Ale ważne, że takie pozycje istnieją. Uwidaczniają bowiem, jak wiele niegodziwości może być wykonywanych na rozkaz, poza człowieczeństwem. I jak niewielki pretekst wystarczał, aby stać się przypadkową ofiarą zbrodniczego systemu. Zgromadzony materiał miał uświadamiać, iż wbrew pozorom również na dowódcach armii okupacyjnej spoczywała odpowiedzialność za dokonane czyny, nie mające nic wspólnego z prowadzeniem działań wojennych. Tytułowe 55 dni to początkowy etap wojny na ziemiach polskich, kiedy to władzę na podbitych terenach sprawowało wojsko. Począwszy od 26.10.1939 r. rozpoczyna się etap władzy cywilnej na terytorium Generalnego Gubernatorstwa. Książka to raczej dzieło archiwalne, przeznaczone dla specjalistów zajmujących się martyrologią narodu polskiego.

Jubileuszowy wpis nr 400 przypadł w udziale kolejnej zapomnianej książce. Książki o tematyce martyrologicznej nie są zbyt popularne. Relacje z przeprowadzonych egzekucji ludności cywilnej z jednej strony szokują, lecz po kilkudziesięciu kartkach podchodzimy do nich beznamiętnie, z coraz mniejszymi emocjami. Ale ważne, że takie pozycje istnieją. Uwidaczniają bowiem, jak...