"Szklany klucz" Dashiella Hammeta to najgorsza powieść kryminalna, jaką kiedykolwiek przeczytałem. A myślałem po przeczytaniu kilku najnowszych "arcydzieł" polskiego kryminału, że gorzej nie można. Myliłem się. Można.

Po pierwsze i najważniejsze - język. Wiem, że kryminał to nie powieści Myśliwskiego czy Tokarczuk.. Ale, na Boga, chociaż troszkę literatury. Tak prostego, prymitywnego języka nie spotkałem juz dawno. Rozumiem, że autor pisał głównie scenariusze do filmów. Lecz tak nie można pisać powieści!

Po drugie - fabuła. Banalna, powtarzalna, przewidywalna, nic nie wnosząca. Po prostu - badziewie.

Po trzecie - bohaterowie. Nadają się wyłącznie do komiksów, a i to pod warunkiem, że znajdzie się genialny rysownik, który chociaż trochę bohaterów wyciągnie z bagna sztampy.

Jedyne, co może jakoś usprawiedliwić te powieść to fakt, że została napisana prawie sto lat temu. Ale słabe to usprawiedliwienie, bo Agatha Christie pisała w tym samym czasie, a Conan Doyle (autor powieści o Sherlocku Holmesie) jeszcze wcześniej.

"Szklany klucz" Dashiella Hammeta to najgorsza powieść kryminalna, jaką kiedykolwiek przeczytałem. A myślałem po przeczytaniu kilku najnowszych "arcydzieł" polskiego kryminału, że gorzej nie można. Myliłem się. Można.

Po pierwsze i najważniejsze - język. Wiem, że kryminał to nie powieści Myśliwskiego czy Tokarczuk.. Ale, na Boga, chociaż troszkę literatury. Tak prostego,...

Brudna polityka, marionetkowi przedstawiciele prawa, w tle szemrane interesy, nieodwzajemniona miłość i jedno zabójstwo, które – przez większość powieści – wydaje się jedynie epizodem, nieistotną składową, a nie osią wydarzeń. Ba! Beaumont (główny bohater) nawet nie jest detektywem. To z zamiłowania hazardzista, ale przede wszystkim baczny obserwator, co pozwala mu trafnie doradzać. Kłopot w tym, że nie zawsze dostatecznie uważnie wysłuchany. Od początku akcja toczy się swoim rytmem, bez wzlotów i upadków. Hammett skupia się li tylko na historii pomijając zupełnie opis Ameryki czasów prohibicji. Nie moralizuje ustami bohaterów, to spokojny, rasowy kryminał, w którym tajemnica prawie do końca tajemnicą pozostaje.

Brudna polityka, marionetkowi przedstawiciele prawa, w tle szemrane interesy, nieodwzajemniona miłość i jedno zabójstwo, które – przez większość powieści – wydaje się jedynie epizodem, nieistotną składową, a nie osią wydarzeń. Ba! Beaumont (główny bohater) nawet nie jest detektywem. To z zamiłowania hazardzista, ale przede wszystkim baczny obserwator, co pozwala mu trafnie...

Kto lubi kryminalne historie w klimacie noir, ten doceni powieść Hammetta. Autor pisze płynnie i bardzo starannie. Czyta się z prawdziwą przyjemnością. Nie brak tu szemranych lokali czasów prohibicji, pięknych kobiet, ciemnych sprawek włodarzy miasta, brudnej polityki. Polecam.

Kto lubi kryminalne historie w klimacie noir, ten doceni powieść Hammetta. Autor pisze płynnie i bardzo starannie. Czyta się z prawdziwą przyjemnością. Nie brak tu szemranych lokali czasów prohibicji, pięknych kobiet, ciemnych sprawek włodarzy miasta, brudnej polityki. Polecam.

Klasyczny, mroczny, pełen mordobicia i brudnych interesów kryminał. Żadem z bohaterów (łącznie z Nedem:) nie jest czarno-biały, każdy ma swoje za uszami. A jakie wnioski? Dla mnie - polityka nigdy nie była i nie będzie czysta i nie można nikogo zmusić do miłości :)

Klasyczny, mroczny, pełen mordobicia i brudnych interesów kryminał. Żadem z bohaterów (łącznie z Nedem:) nie jest czarno-biały, każdy ma swoje za uszami. A jakie wnioski? Dla mnie - polityka nigdy nie była i nie będzie czysta i nie można nikogo zmusić do miłości :)

Ten klasyk czarnego kryminału mocno się zestarzał, fabuła jest standartowa, jakiś senator, jakiś hazardzista, jakieś morderstwo, napisane to drewnianym językiem, postaci papierowe, Hammett może był prekursorem czarnego kryminału, ale kudy mu do Chandlera, który ten gatunek wzniósł na zupełnie inny poziom.

Ten klasyk czarnego kryminału mocno się zestarzał, fabuła jest standartowa, jakiś senator, jakiś hazardzista, jakieś morderstwo, napisane to drewnianym językiem, postaci papierowe, Hammett może był prekursorem czarnego kryminału, ale kudy mu do Chandlera, który ten gatunek wzniósł na zupełnie inny poziom.

Ponury, gangsterski kryminał. Nie ma w nim jakoś szczególnie dużo przemocy, ale jest zwyczajnie ponuro. Gdyby zekranizować tą książkę to najbardziej w klimacie byłby czarno biały film. Ale niestety w tej czarnobiałości jest mało finezji i polotu, za to jest prawdziwie i smutno. Mnie taki typ nie przekonuje, ale z pewnością amerykańscy gangsterzy z czasów prohibicji znajdą swoich wielbicieli i dla nich jest ta książka.

Ponury, gangsterski kryminał. Nie ma w nim jakoś szczególnie dużo przemocy, ale jest zwyczajnie ponuro. Gdyby zekranizować tą książkę to najbardziej w klimacie byłby czarno biały film. Ale niestety w tej czarnobiałości jest mało finezji i polotu, za to jest prawdziwie i smutno. Mnie taki typ nie przekonuje, ale z pewnością amerykańscy gangsterzy z czasów prohibicji znajdą...

Dashiel Hammett kojarzy się ze starymi czarno-białymi sensacyjnymi filmami z Ameryką czasów prohibicji, gangsterami w kapeluszach i prochowcach, ćmiących grube cygara. I rzeczywiście, na podstawie kilku jego powieści powstały takie właśnie filmy. Gangsterskie klimaty powiązane z polityką. "Szklany klucz" przenosi nas w te czasy, gdzie trup ściele się gęsto, bandziory tłuką się po pyskach, a knajpy ukryte są w piwnicach. No i oczywiście wszystko w garniturach.

Dashiel Hammett kojarzy się ze starymi czarno-białymi sensacyjnymi filmami z Ameryką czasów prohibicji, gangsterami w kapeluszach i prochowcach, ćmiących grube cygara. I rzeczywiście, na podstawie kilku jego powieści powstały takie właśnie filmy. Gangsterskie klimaty powiązane z polityką. "Szklany klucz" przenosi nas w te czasy, gdzie trup ściele się gęsto, bandziory tłuką...

Bardzo dobra książka z gatunku czarnego kryminału.Tutaj w roli detektywa nałogowy hazardzista, Ned Beaumont.Świetny portret Ameryki czasów prohibicji, męski twardziel, piękna kobieta i nieprzestrzegane przez nikogo prawo.Polecam miłośnikom tego gatunku

Bardzo dobra książka z gatunku czarnego kryminału.Tutaj w roli detektywa nałogowy hazardzista, Ned Beaumont.Świetny portret Ameryki czasów prohibicji, męski twardziel, piękna kobieta i nieprzestrzegane przez nikogo prawo.Polecam miłośnikom tego gatunku

Nie zachwyca. Ciekawy wątek z postacią Neda, ale reszta trochę słaba. Faktycznie to czarny kryminał, sporo brutalności, przekleństw i przedwojennego USA

Nie zachwyca. Ciekawy wątek z postacią Neda, ale reszta trochę słaba. Faktycznie to czarny kryminał, sporo brutalności, przekleństw i przedwojennego USA

Doskonała powieść kryminalna. Polecam

Doskonała powieść kryminalna. Polecam