Gość jest niezłym (cenzura). Jeszcze wplątuje w swoje gówno które wypisuje badania. Nie doczytałem książki do końca. Nie polecam.

Gość jest niezłym (cenzura). Jeszcze wplątuje w swoje gówno które wypisuje badania. Nie doczytałem książki do końca. Nie polecam.

Książka stanowi zbiór niepowiązanych ze sobą opracowań artykułów z różnych dziedzin powiązanych z neurobiologią i naukami społecznymi. Pomimo tego iż 30 procent książki to przypisy, czytelnik wyłapie cenne wnioski. Lekko przeszkadza też wyrazisty pogląd autora i to że jako naukowiec skoncentrował się na udowodnieniu postawionej wcześniej tezy

Książka stanowi zbiór niepowiązanych ze sobą opracowań artykułów z różnych dziedzin powiązanych z neurobiologią i naukami społecznymi. Pomimo tego iż 30 procent książki to przypisy, czytelnik wyłapie cenne wnioski. Lekko przeszkadza też wyrazisty pogląd autora i to że jako naukowiec skoncentrował się na udowodnieniu postawionej wcześniej tezy

Lekka i przyjemna książka, dająca do myślenia i przewartościowująca nawyki codzienności...

Lekka i przyjemna książka, dająca do myślenia i przewartościowująca nawyki codzienności...

Zawziąłem się. Postanowiłem jednak przeczytać książkę Dopamina i sernik, Manfreda Spitzera choć kupiłem ją latem i od tamtego czasu podchodziłem do niej dwukrotnie. Do trzech razy sztuka!

Niestety poległem. Kolejne rozdziały okazały się zbiorem artykułów z magazynu Neverheilkunde (Neurobiologia) i czuć to na każdym niemal kroku. Przegląd przeróżnych badań dotyczących funkcjonowania mózgu, układu nerwowego od czasu do czasu przerywany komentarzem autora, który jest psychiatrą. Szczypty humoru, którą wydawca zachęca nas z okładki, ja nie widzę. Gdzież mu do lekkości Roberta Sapolsky’ego (Dlaczego zebry nie mają wrzodów, czy Małpie amory),czy Davida Eaglemana (Mózg incognito). Nie wspominając Olivera Sacksa.
[...]
całość:
http://www.speculatio.pl/dopamina-i-sernik/

Zawziąłem się. Postanowiłem jednak przeczytać książkę Dopamina i sernik, Manfreda Spitzera choć kupiłem ją latem i od tamtego czasu podchodziłem do niej dwukrotnie. Do trzech razy sztuka!

Niestety poległem. Kolejne rozdziały okazały się zbiorem artykułów z magazynu Neverheilkunde (Neurobiologia) i czuć to na każdym niemal kroku. Przegląd przeróżnych badań dotyczących...

więcej i szybciej niekoniecznie znaczy lepiej. książka z serii: warto wiedzieć więcej.

więcej i szybciej niekoniecznie znaczy lepiej. książka z serii: warto wiedzieć więcej.

Najpierw przeczytałam "Zabójcza kolacja i inne zagadki medyczne"
Jonathan A. Edlow, i szukałam czegoś podobnego. Owszem, "Dopamina i sernik" to również przedstawienie nie powszechnie znanych faktów ze świata nauki w przystępny sposób, lecz... no cóż. "Dopamina..." bardziej przypomina serię krótkich streszczeń z wybranych artykułów naukowych niż ciekawe przypadki medyczne. W sumie przeczytać można, nie zaszkodzi, zwłaszcza, że mini rozdzialiki dają się przeczytać w kwadrans. Ale nie zostaje w pamięci tak jak "Zabójcza kolacja...".

Najpierw przeczytałam "Zabójcza kolacja i inne zagadki medyczne"
Jonathan A. Edlow, i szukałam czegoś podobnego. Owszem, "Dopamina i sernik" to również przedstawienie nie powszechnie znanych faktów ze świata nauki w przystępny sposób, lecz... no cóż. "Dopamina..." bardziej przypomina serię krótkich streszczeń z wybranych artykułów naukowych niż ciekawe przypadki medyczne. W...

Powyższa książka nie dość, że jest napisana dość luźnym językiem (niektóre nazwy brzmią zwyczajnie brzydko),jest naszpikowana przykładami - w razie jakbyś nie rozumiał i bibliografią: zdecydowanie polecam! A tematy przede wszystkim ciekawe i na topie, można nawet o nich wspomnieć w towarzyskiej rozmowie (byleby nie zachęcać do kupna konsoli dla swojego dziecka!). Jedyne, co mi wadziło to brak powiązań między tematami (mogłyby być jakieś łagodne przejścia),a i korzystanie z własnych źródeł (i to w dużej ilości) można uznać trochę za negatyw. Nie wierzę, że nie można było poszukać głębiej.
Tak czy siak - książka wspaniała! Na każdy wieczór, żeby czegoś się dowiedzieć i może nie popełniać już błędów ;). 100% na tak.

Powyższa książka nie dość, że jest napisana dość luźnym językiem (niektóre nazwy brzmią zwyczajnie brzydko),jest naszpikowana przykładami - w razie jakbyś nie rozumiał i bibliografią: zdecydowanie polecam! A tematy przede wszystkim ciekawe i na topie, można nawet o nich wspomnieć w towarzyskiej rozmowie (byleby nie zachęcać do kupna konsoli dla swojego dziecka!). Jedyne,...

Książkę czyta się jak zbiór lekkich esejów lub opowiadań, mimo że napakowana jest danymi naukowymi.Podane są w prostej formie, nie wymagającej od czytelnika wiedzy wykraczającej poza program biologii w gimnazjum.
Niezwykle ciekawe wnioski podane w formie krótkich rozdziałów.
Humor i nauka, czysta przyjemność i to bez cukru :).

Książkę czyta się jak zbiór lekkich esejów lub opowiadań, mimo że napakowana jest danymi naukowymi.Podane są w prostej formie, nie wymagającej od czytelnika wiedzy wykraczającej poza program biologii w gimnazjum.
Niezwykle ciekawe wnioski podane w formie krótkich rozdziałów.
Humor i nauka, czysta przyjemność i to bez cukru :).