Książka ma ponad 400 stron, spokojnie można by ją zamknąc w 200, pozbywając się nic nie wartych dygresji. A i samo to co zostałoby w tych 200 jest wątpliwej jakości. Autorka co prawda przytacza od czasu do czasu jakąs teorie czy definicje błędu, opracowaną przez jakiegoś psychologa czy filozofa, jednak przez większość czasu prowadzi swój prywatny monolog. Monolog który jest typowym "masłem maślanym" i nie wnosi nic rzeczowego do dyskusji na temat sedna sprawy. Mam wrażenie że autorka po prostu bardzo chciała nam się wygadać, będąc tym samym przekonana o własnej błyskotliwości. Co więcej często przedstawia różne historie ( w których nie da się obiektywie stwierdzić czy coś jest błędem czy też nie) jedocześnie wydając osąd i nazywając błędami postępowania, które przeczą jej poglądom. Wpadając tym samym w pułapkę subiektywnego postrzegania świata, a przecież o tym jest ta książka. Żeby tego nie robic! Tak więc poniekąd zdarza się jej przeczyć samej sobie. Ze względu na przytoczenie kilku ciekawych badań i cytatów można by się pokusić żeby dać jeden punkt więcej, ale inne książki przecież robią to lepiej. Jeśli ktoś chce faktycznie dostać to co tak książka stara się nam obiecywać, polecam "Pułapki myślenia" Daniela Kahnemana.

Książka ma ponad 400 stron, spokojnie można by ją zamknąc w 200, pozbywając się nic nie wartych dygresji. A i samo to co zostałoby w tych 200 jest wątpliwej jakości. Autorka co prawda przytacza od czasu do czasu jakąs teorie czy definicje błędu, opracowaną przez jakiegoś psychologa czy filozofa, jednak przez większość czasu prowadzi swój prywatny monolog. Monolog który jest...

Bardzo się zawiodłam i wynudziłam.

Bardzo się zawiodłam i wynudziłam.

Bardzo nierówna jest ta książka. Po pierwszych dwóch rozdziałach miałam ją rzucić, bo tak wiało nudą, że aż kataru się nabawiłam.
Ale były też takie rozdziały, że skany wysyłałam znajomym. Kilka historii dosłownie ścięło mnie z nóg :)

Jednym słowem - warto przeczytać, ale tam gdzie nudno, po prostu przerzucać kartki.

Bardzo nierówna jest ta książka. Po pierwszych dwóch rozdziałach miałam ją rzucić, bo tak wiało nudą, że aż kataru się nabawiłam.
Ale były też takie rozdziały, że skany wysyłałam znajomym. Kilka historii dosłownie ścięło mnie z nóg :)

Jednym słowem - warto przeczytać, ale tam gdzie nudno, po prostu przerzucać kartki.

Dobra, ale nie bardzo dobra.

Zainteresowałam się autorką i tą książka po obejrzeniu TED Talk z jej udziałem. Na marginesie, organizatorzy tych konferencji chyba są w zmowie z występującymi, to już któraś z rzędu książka, którą kupiłam po obejrzeniu wykładu.

Temat sam w sobie uważam za fascynujący. Jak to jest, że uważamy, że mamy rację we wszystkim co aktualnie mówimy, myślimy i robimy? Co, ciekawe, dotyczy to jedynie teraźniejszości, bo przecież wiemy, że wiele razy myliliśmy się i skromnie godzimy się z filozoficznym 'errare humanum est', jeśli myślimy o hipotetycznych naszych błędach do popełnienia w przyszłości. Ale tu i teraz mamy rację, a bycie w błędzie nie występuje. Poczucie 'mienia racji' jest przemożne, przyjemne, trudno się z nim rozstać. Jakie są powody naszego wyjątkowego przywiązania do swoich poglądów, wspomnień, metod działania stanowi większą część pozycji.

Autorka przywołuje mniej lub bardziej znane eksperymenty naukowe (z gorylem na boisku, preferowanym rodzajem rajstop itp.),przedstawia tło historyczne zagadnienia i okrasza tekst przykładami z życia.
Niestety, wcześniej przeczytałam "Wszyscy błądzą (ale nie ja)" i dlatego wiele fragmentów nie stanowiło dla mnie nowości. Zdarzają się też fragmenty banalne i nudne.

Mnie zainteresowały rozdziały o tym, jak człowiek przepoczwarza sie zmieniając radykalnie swoje fundamentalne przekonania - sam proces jest ciekawy, moment uświadomienia sobie bycia w błędzie i odrzucenia starych poglądów jest z reguły bolesny. Człowiek traci grunt pod nogami, musi przebudować swoją tożsamość, zmierzyć się z odrzuceniem otoczenia. Jeszcze ciekawsze jest, co dzieje się z pamięcią w takich przypadkach. Otóż, część osób twierdzi, że zawsze miała swoje obecne poglądy, a wcześniej oszukiwała samych siebie albo żyła nie w zgodzie z sobą prawdziwym/ą. Znam to :)

Bardzo podobał mi się fragment o czołowym działaczu KuKluxKlanu, którego zmuszono do wzięcia udziału we wspólnej inicjatywie z przywódczynią lokalnej liderki czarnoskórej społeczności. Nie było szans na porozumienie, nie było woli, sam czysty upór po obu stronach. Drgnęło dopiero, kiedy udało się obu tym osobom nawiązać nić sympatii wynikającej z podobnych doświadczeń. Potwierdza to tezę z "Prawego umysłu", że sympatie są potęgą, a racjonalne argumenty służą tylko usprawiedliwianiu tych pierwszych.

Nie jest to może absolutnie fascynująca lektura, ale jeśli nie macie pod ręką "Wszyscy błądzą", można z powodzeniem liznąć temat czytając Kathryn Schultz.

Dobra, ale nie bardzo dobra.

Zainteresowałam się autorką i tą książka po obejrzeniu TED Talk z jej udziałem. Na marginesie, organizatorzy tych konferencji chyba są w zmowie z występującymi, to już któraś z rzędu książka, którą kupiłam po obejrzeniu wykładu.

Temat sam w sobie uważam za fascynujący. Jak to jest, że uważamy, że mamy rację we wszystkim co aktualnie mówimy,...

zmarnowany potencjał :/

[...]
http://www.speculatio.pl/byc-w-bledzie/

zmarnowany potencjał :/

[...]
http://www.speculatio.pl/byc-w-bledzie/

Jest to książka z którą nie mam najlepszych wspomnień. Temat książki jest interesujący i szeroki, jednak próba obiektywizacji jego przez autorkę kończy się fiaskiem. Od autorki aż "czuć" subiektywizmem a powtarzające się twierdzenia "o tym wspomnę jeszcze później" przyprawiają o mdłości. Autorka tej książki rzuca sloganami co czyni tę książkę nudną, i bezbarwną. Z całym szacunkiem, nie dałem rady tych "sloganów"do końca przeczytać i z pewnością tego nie uczynię.

Jest to książka z którą nie mam najlepszych wspomnień. Temat książki jest interesujący i szeroki, jednak próba obiektywizacji jego przez autorkę kończy się fiaskiem. Od autorki aż "czuć" subiektywizmem a powtarzające się twierdzenia "o tym wspomnę jeszcze później" przyprawiają o mdłości. Autorka tej książki rzuca sloganami co czyni tę książkę nudną, i bezbarwną. Z całym...

Jeden z moich ulubionych cytatów, który nie pojawił się w książce, a świetnie oddaje jej ducha:

"Błędy człowieka czynią go sympatycznym."
~Johann Wolfgang von Goethe

Jeden z moich ulubionych cytatów, który nie pojawił się w książce, a świetnie oddaje jej ducha:

"Błędy człowieka czynią go sympatycznym."
~Johann Wolfgang von Goethe

Autorka w swojej książce podejmuje zagadnienie bycia w błędzie. Analizuje z psychologicznego i filozoficznego punktu widzenia zjawiska, jakie nas dotykają kiedy ulegamy błędowi, kiedy zdajemy sobie sprawę, że popełniliśmy błąd i jak sobie radzimy ze swoim samopoczuciem, samooceną w obliczu błędu. Nie jest to bardzo lekka lektura. Miejscami jej język jest bliski rozprawom naukowym. Jednak dla osób, które chcą wiedzieć więcej z pewnością jest godna polecenia. Ja przeczytałem ją z przyjemnością i poczuciem poznania.

Autorka w swojej książce podejmuje zagadnienie bycia w błędzie. Analizuje z psychologicznego i filozoficznego punktu widzenia zjawiska, jakie nas dotykają kiedy ulegamy błędowi, kiedy zdajemy sobie sprawę, że popełniliśmy błąd i jak sobie radzimy ze swoim samopoczuciem, samooceną w obliczu błędu. Nie jest to bardzo lekka lektura. Miejscami jej język jest bliski rozprawom...

Podtytuł: "Przygody w krainie pomyłek" nieźle oddaje treść. To książka o bardzo ludzkiej rzeczy. Autorka opowiada, jaki jest nasz stosunek do popełnianych pomyłek (cóż, obrazek nie nastraja optymistycznie),o źródłach niepoprawnych przekonań (różnorodne) i o radzeniu sobie z błędami oraz ich skutkami (mamy spory wybór, ale techniki stosowane odruchowo nie są najbardziej efektywne).
A strzelamy byki na każdym kroku — od nieszkodliwych przejęzyczeń do poślubienia nieodpowiedniego człowieka lub rewolucji światopoglądowej (co musi wszak oznaczać, że z dotychczasowym podejściem coś było nie w porządku).
Zgadzam się z główną tezą książki. Uważam, że warto przeczytać tę pozycję.
Więcej szczegółów tutaj: http://finklaczyta.blogspot.com/2016/06/byc-w-bedzie-interesujace-podejscie.html

Podtytuł: "Przygody w krainie pomyłek" nieźle oddaje treść. To książka o bardzo ludzkiej rzeczy. Autorka opowiada, jaki jest nasz stosunek do popełnianych pomyłek (cóż, obrazek nie nastraja optymistycznie),o źródłach niepoprawnych przekonań (różnorodne) i o radzeniu sobie z błędami oraz ich skutkami (mamy spory wybór, ale techniki stosowane odruchowo nie są najbardziej...

Przeczytałam i nie mam nic mądrego do powiedzenia na temat tej pozycji. Kilka ciekawych faktów zarejestrowałam, ale czy warte to było całej tej lektury to nie wiem.

Przeczytałam i nie mam nic mądrego do powiedzenia na temat tej pozycji. Kilka ciekawych faktów zarejestrowałam, ale czy warte to było całej tej lektury to nie wiem.