"Reporter jest jak wampir. Nie może wejść do twojego domu bez zaproszenia, ale kiedy już się tam znajdzie, nie pozbędziesz się go, dopóki nie wyssie z ciebie ostatniej kropli."

Bardzo udany debiut amerykańskiej pisarki (która chciała zostać farmerką).
Nieco zacofane, niewinne miasteczko. Urocze trzynastoletnie dziewczęta. Mroczna tajemnica z przeszłości. Uzębienie. Problem alkoholowy. Przystojny i szalenie inteligentny detektyw. Niebieskie tabletki. Nieczuła matka. Artystyczne i przemyślane okaleczenia. Trudność przeżywania żałoby w spokoju.
Akcja od początku do samego końca utrzymuje dobre tempo. Kilka pikantnych scen wzmacnia ciekawość czytelnika. Jak w każdym dobrym thrillerze to, co wydaje się oczywiste, takie nie jest.

"Moi rodzice dali mi książkę o tym, jak radzić sobie ze śmiercią. Wyczytałem tam, że czasem trzeba się wyłączyć, po prostu się wyprzeć. Więc próbowałem przez godzinę udawać, że się tym nie przejmuję. I rzeczywiście, trochę mi się udało. Po prostu gapiłem się przez okno na mały skrawek błękitnego nieba i powtarzałem sobie: Jest dobrze. Jest dobrze. Tak jakbym znowu był dzieckiem. A kiedy skończyłem, wiedziałem na pewno, że nic już nie będzie dobrze."
"To ważne lubić siebie. Dobrym nastawieniem można się zarazić tak samo łatwo jak złym."

"Reporter jest jak wampir. Nie może wejść do twojego domu bez zaproszenia, ale kiedy już się tam znajdzie, nie pozbędziesz się go, dopóki nie wyssie z ciebie ostatniej kropli."

Bardzo udany debiut amerykańskiej pisarki (która chciała zostać farmerką).
Nieco zacofane, niewinne miasteczko. Urocze trzynastoletnie dziewczęta. Mroczna tajemnica z przeszłości. Uzębienie....