Jeszce nigdy po przeczytaniu książki nie towarzyszyła mi taka mieszanka emocji. Żal. Oburzenie. Niedowierzanie. Odrzucenie. Przerażenie.
Zniknąć.

Flynn w swoim thrillerze miesza w głowach. Po jego przeczytaniu możecie zacząć bać się sąsiada, nieznajomych, matki, czy trzynastoletniej dziewczynki. Obserwując ludzi zimą, będziecie się zastanawiali, jaką skórę noszą pod zwałami ubrań. Widząc chore dziecko przytulające swoją mamę, zaczniecie rozważać, czy jego choroba naprawdę jest tylko pospolitym przeziębieniem, i czy nie kryje się za nią żądza opieki.
Mimo, że jest to dość nieoczywiste, książka kręci się wokół miłości, a raczej jej braku. Nie chodzi o główną bohaterkę biegającą za facetami w zawziętym poszukiwaniu bratniej duszy, bo takiej laski to Gillian Flynn by nawet nigdy nie wykreowała - mam na myśli związek pomiędzy rodzicem a dzieckiem, pomiędzy matką a córką. Uczucie, którego jeśli nie zaznamy w dzieciństwie, to jego brak będzie nam doskwierał w przyszłości jak brak przedniego zęba.
Dlaczego przedniego zęba? Przecież każdy wie, że idzie bez niego oszaleć :) a co dopiero bez wszystkich zębów :D
Uważam, że książka w swojej światłości świadczącej o rozrywkowej lekturze, porusza ważne problemy. Temat okaleczania się w swojej natarczywości nie jest natarczywy. Wtrącenie dotyczące zabijania zwierząt, są przedstawione dokładnie takimi, jakimi są, pokazując ludzką obojętność (jak dobrze, że nie jem mięsa ;")). Punkt spojrzenia dzeci na zmarłe rodzeństwo i rywalizowanie z nimi jest przedstawiony genialnie. Sprawa seksownych trzynastek każe nam się zastanowić, co się dzieje z tym światem to po pierwsze, po drugie co one wzięły, że mają większy biust od mojego ;).
Jest to ostatnia książka z jaką miałam styczność w 2015 roku i bardzo dobrze, bo miło jest przeczytać książkę przywracającą wiarę w literaturę przed kolejnymi 365 dniami.
Chciałabym więc oddać hołd temu debiutowi, za tajemnicze dobrze wykreowane i konkretne kobiece charaktery, dobrze spędzony czas, jak i za zmienienie mojego poglądu na różne sprawy.

Przed przeczytaniem skonsultuj się z psychologiem, bo nie jestem w stanie zapewnić, że twoje nerwy zniosą takie obciążenie. Miłej lektury :)

Jeszce nigdy po przeczytaniu książki nie towarzyszyła mi taka mieszanka emocji. Żal. Oburzenie. Niedowierzanie. Odrzucenie. Przerażenie.
Zniknąć.

Flynn w swoim thrillerze miesza w głowach. Po jego przeczytaniu możecie zacząć bać się sąsiada, nieznajomych, matki, czy trzynastoletniej dziewczynki. Obserwując ludzi zimą, będziecie się zastanawiali, jaką skórę noszą pod...