Pięćdziesięciotrzy letni komisarz Bordelli, to kawaler ciągle szukający tej jedynej. Przyjaciół znajduje wśród przestępców – recydwyistów, byłych prostytutek i ludzi z dziwnymi zainteresowaniami.

Jak co noc, Bordelli nie mógł zasnąć. Tegoroczne lato było wyjątkowo upalne. Myślami wciąż wracał do czasów wojny, która odcisnęła duże piętno na jego psychice. Ze wspomnień wyrywa go dźwięk telefonu – to Mugnai, dyżurny z kwestury. Dama do towarzstwa Pani Pedretti Strassen - starszej milionerki, od kilku godzin nie może skontaktować się ze swoją podopieczną, gdyż ta nie odbiera telefonów. Kobieta twirdzi, że Pani Pedretti została zamordowana...

Bordelli udaje się do osiemnastowiecznej willi, posiadłości Pani Pedretti, gdzie zastaje jej zwłoki. Wydaje się, że starsza pani umarła w wyniku ataku astmy, jednak przeanalizowane dowody oraz badania medyczne wskazują, że do jej śmierci mogły przyczynić sie osoby trzecie...

Do pomocy komisarz wyznacza młodego polcjanta – Pirasa, który jak się okazuje jest synem jego przyjaciela z frontu.

Lekko opisane prygody komisarza Bordelliego, dla którego zło nie zawsze jest takie złe, jakby mogło sie wydawać. Chociaż książka nie powala fabułą, a zakończenia co poniektórzy będą w stanie domyślić się już w połowie, może zaspokoić niewybrednego czytelnika, chcącego choć na chwilę przenieść sie do upalnej Florencji lat siedemdziesiątych.

"-Zrobiłeś bardzo dobrze. Ktoś ratuje ciebie, ty ratujesz jego, a on ratuje jeszcze kogoś innego. Działania ludzi są połączone jak ogniwa łańcucha, bez względu na to, czy sa piękne czy też ohydne. Dobzre by było ciągle o tym pamiętać: ten, kto czyni zło, nie tylko je czyni, ale przenosi na innych.
Canapini zmarszczył brwi i kiwnął z namaszczeniem głową. Dużo wypił i po jego głwoie chodziły mu jakieś doniosłe myśli. W pewnej chwili podniósł palec i powiedział:
-No tak, ale co można uznać za dobro, a co za zło? Jeśli człowiek kradnie, żeby mieć na jedzenie, to robi dobrze czy źle? A jeśli jakiś policjant przyłapie go na kradzieży i zamiast go aresztować, daje mu pieniądze, to robi dobryuczynek czy popełnia błąd? - Canaponi najwyraźniej się upił. Miał wręcz wesołą minę.
Fabiani obrzucił go przyjaznym spojrzeniem.
Moim zdaniem dobre jest wszystko to, co stawia życie przed wszystkim innym. A złe jest wszystko, co się sprzeciwia temu stwierdzeniu".
s.237



Ocena:
5/10

Pięćdziesięciotrzy letni komisarz Bordelli, to kawaler ciągle szukający tej jedynej. Przyjaciół znajduje wśród przestępców – recydwyistów, byłych prostytutek i ludzi z dziwnymi zainteresowaniami.

Jak co noc, Bordelli nie mógł zasnąć. Tegoroczne lato było wyjątkowo upalne. Myślami wciąż wracał do czasów wojny, która odcisnęła duże piętno na jego psychice. Ze wspomnień...