Moje odczucia po przeczytaniu tego podręcznika były ambiwalentne. Z jednej strony Autor przedstawił wszystkie najważniejsze problemy epoki, uwzględnił ważne procesy i zjawiska, z drugiej zaś po ukończeniu lektury pozostaje (przynajmniej w moim przypadku) dziwna świadomość, że niewiele w głowie pozostało. Nie jest to tylko moja ocena. Nie mogę też powiedzieć, żeby język tekstu zachęcał i ułatwiał czytanie, co udało się Autorowi w jego PWN-owskim tomie dotyczącym historii powszechnej. Błędów nie ma wiele, choć pomieszanie postaci prymasa Mieczysława Ledóchowskiego z generałem jezuitów Włodzimierzem Ledóchowskim jest odrobinę kompromitujące. Całościowo jednak podręcznik jest dobrze napisany, nie ma w nim charakteryzującego dawniejsze opracowania nadmiernego eksponowania kwestii robotniczej, która zajmuje swoje ważne, acz nie pierwszoplanowe miejsce. Nie pomija też przez historiografię minionej epoki deprecjonowanych zjawisk. Pomysł podziału na rozdziały chronologiczno-geograficzne jest wg mnie trafiony, pozwala dobrze podzielić materiał. Ogólnie rzecz biorąc, z pewnością można uznać podręcznik profesora Chwalby za dobre wprowadzenie do dziejów ziem polskich pod zaborami.

Tomasz Babnis

Moje odczucia po przeczytaniu tego podręcznika były ambiwalentne. Z jednej strony Autor przedstawił wszystkie najważniejsze problemy epoki, uwzględnił ważne procesy i zjawiska, z drugiej zaś po ukończeniu lektury pozostaje (przynajmniej w moim przypadku) dziwna świadomość, że niewiele w głowie pozostało. Nie jest to tylko moja ocena. Nie mogę też powiedzieć, żeby język...