Dostalam toto na prezent. Mialam gorsze dni, w pracy kocioł uznalam, że sięgnę po coś co nie trzeba myśleć. Co ja przeczytalam?! Pranie mózgu dla dorastających panienek. Jak ludzie się dopasuja to nie ma takich cyrkow. Ta relacja głównych bohaterow, że też komuś się chce w czymś takim siedziec!! Mam nadzieje, że czytają to 70letnie znudzone matrony. Bo jak młoda dziewczyna Iwierzyce takie g... to za chwilę będzie czytać Czemu partner lze jak pies albo Kobiety które kochają za bardzo. Bardzo głupie i szkodliwa lektura.

Dostalam toto na prezent. Mialam gorsze dni, w pracy kocioł uznalam, że sięgnę po coś co nie trzeba myśleć. Co ja przeczytalam?! Pranie mózgu dla dorastających panienek. Jak ludzie się dopasuja to nie ma takich cyrkow. Ta relacja głównych bohaterow, że też komuś się chce w czymś takim siedziec!! Mam nadzieje, że czytają to 70letnie znudzone matrony. Bo jak młoda dziewczyna...

Diana Palmer - "Do dwóch razy sztuka"/"Diamond spur"

Kathryn (20) + Jason (30) ---- CADE CHRISTOPHER

*1988

Diana Palmer - "Do dwóch razy sztuka"/"Diamond spur"

Kathryn (20) + Jason (30) ---- CADE CHRISTOPHER

*1988

Książka leżała na półce chyba ze dwa lata i czekała. To miała być lektura lekka, miła i przyjemna i taka była. Typowy romans: ona piękna, odważna i biedna, on przystojny, arogancki i bogaty. Pomyślne zakończenia, a takie właśnie lubię. Przyjemne czytadło na jedną noc.

Książka leżała na półce chyba ze dwa lata i czekała. To miała być lektura lekka, miła i przyjemna i taka była. Typowy romans: ona piękna, odważna i biedna, on przystojny, arogancki i bogaty. Pomyślne zakończenia, a takie właśnie lubię. Przyjemne czytadło na jedną noc.

za rozwlekła. na szczęście poglądy autorki idą chociaż odrobinę z duchem czasu, bo czytając jej pozycję z początku kariery to zęby bolą. bohater momentami wkurza, bohaterka taka tam, słowem klasyczna Palmer. dla wytrwałych

za rozwlekła. na szczęście poglądy autorki idą chociaż odrobinę z duchem czasu, bo czytając jej pozycję z początku kariery to zęby bolą. bohater momentami wkurza, bohaterka taka tam, słowem klasyczna Palmer. dla wytrwałych

Świetna opowieść miłosna! Wkurzał mnie Jason będąc takim zimnym względem Kate. Kochał Ją cały czas, z wzajemnością zresztą. Kiedy ich pierwszy raz poniosło, stwierdziłam, że będzie dobre zakończenie. Jego wybuchy agresji, gniewu, były bolesne. Ale dopiero co wybijająca się projektantka mody, świetnie sobie dawała radę. Poronienie... tragiczne przeżycie. Lecz wszystko się dobrze skończyło. Urzekło mnie też to, że Jason poddał się i zyskał na nowo kontakt z niewidomą po wypadku matką.

Świetna opowieść miłosna! Wkurzał mnie Jason będąc takim zimnym względem Kate. Kochał Ją cały czas, z wzajemnością zresztą. Kiedy ich pierwszy raz poniosło, stwierdziłam, że będzie dobre zakończenie. Jego wybuchy agresji, gniewu, były bolesne. Ale dopiero co wybijająca się projektantka mody, świetnie sobie dawała radę. Poronienie... tragiczne przeżycie. Lecz wszystko się...

Jason został opuszczony przez matkę, wychowywał go ojciec alkoholik. Zostawiła go ukochana kobieta, która dodatkowo usunęła ciążę-zabiła jego dziecko. Tak... Donavan to bardzo nieszczęśliwy człowiek. Teraz stroni od kobiet. Po co mu kolejne kłopoty?

Kate Whittman dopiero wkracza w dorosłe życie. Mieszka w małym miasteczku w Teksasie, pracuje jako szwaczka w zakładach odzieżowych, ale marzy o byciu projektantką mody. Wychowywała ją samotna matka. Jason Donavan, jako człowiek majętny, często im pomagał.
Między nim a młodszą o 10 lat Kate rodzi się przyjaźń, następnie namiętność. Gdy dziewczyna zachodzi w ciążę, Jason decyduje się na ślub. Czy pojawi się między nimi miłość? Czy dziecko scementuje ten związek?

Pani Diana Palmer kolejny raz realizuje schemat: młoda niedoświadczona dziewica i dojrzały skrzywdzony facet. Tym razem niestety, dość nieudana była to realizacja.

Jason został opuszczony przez matkę, wychowywał go ojciec alkoholik. Zostawiła go ukochana kobieta, która dodatkowo usunęła ciążę-zabiła jego dziecko. Tak... Donavan to bardzo nieszczęśliwy człowiek. Teraz stroni od kobiet. Po co mu kolejne kłopoty?

Kate Whittman dopiero wkracza w dorosłe życie. Mieszka w małym miasteczku w Teksasie, pracuje jako szwaczka w zakładach...

Jestem już po lekturze " Do dwóch razy sztuka" Diany Palmer i jestem zaskoczona pozytywnie powieścią.
Powieść opowiada o Kate, durzy się od dziecka w Jasonie, w którym jest zakochana..jednak on traktuje ją jako młodszą siostrę.
Kate wyrasta na piękną, uroczą kobietę, Jasona i Kate losy się splatają, łączy ich dwoje silny romans.
Książka z dobrego pióra napisana, świetna fabuła.
Akcja przez cały czas trzyma w napięciu...oczu nie mogłam oderwać od c książki porwała i wciągnęła mnie.
Uwielbiam każdą powieść Diany Palmer pisze życiowe, cudowne książki,,przyciąga uwagę książka, wzrusza i łapie za serce.
Odprężyłam się przy niej...przyjemnie spędziłam chwile, z przyjemnością przeczytałam!!!

Jestem już po lekturze " Do dwóch razy sztuka" Diany Palmer i jestem zaskoczona pozytywnie powieścią.
Powieść opowiada o Kate, durzy się od dziecka w Jasonie, w którym jest zakochana..jednak on traktuje ją jako młodszą siostrę.
Kate wyrasta na piękną, uroczą kobietę, Jasona i Kate losy się splatają, łączy ich dwoje silny romans.
Książka z dobrego pióra napisana, świetna...

Niezły numer z tego Jasona. Przede wszystkim jest nieobliczalnym furiatem. Przebywając w jego pobliżu, nigdy nie mogłabym mieć pewności czy za chwilę nie skręci mi karku. W dodatku jego poglądy czynią go dinozaurem. Trudno znaleźć w nim jakąkolwiek dobrą cechę, a jednak Kate się udało.

Kariera Kate jest zupełnie nierealna. Skromna dziewczyna z prowincji nagle podbija świat mody i zarabia kupę szmalu w przeciągu kilku tygodni. Science fiction po prostu. Do tego jej ciuchy są brzydkie. Dżinsy haftowane w kwiaty? Sukienki z cekinami? Paskudztwo.

Całkiem dobrze czytało się tę powieść. Autorka ma niezaprzeczalny talent. Choć ta książka nie zmieniła mojego życia, przyjemnie spędziłam czas.

Niezły numer z tego Jasona. Przede wszystkim jest nieobliczalnym furiatem. Przebywając w jego pobliżu, nigdy nie mogłabym mieć pewności czy za chwilę nie skręci mi karku. W dodatku jego poglądy czynią go dinozaurem. Trudno znaleźć w nim jakąkolwiek dobrą cechę, a jednak Kate się udało.

Kariera Kate jest zupełnie nierealna. Skromna dziewczyna z prowincji nagle podbija świat...

Uwielbiam ją! Zarówno książkę jak i samą Palmer :) Stąd też moja ocena ;) To pierwsza książka, którą miałam okazję czytać tej autorki i od razu się zakochałam. Przez 3 godziny nie było ze mną kontaktu, bo wspólnie z bohaterami przeżywałam ich kłótnie, starcia i namiętności. Och... Czuję, że jeśli chodzi o Dianę Palmer to nie jestem obiektywna. Ale cóż w tym złego? Podoba mi się absolutnie wszystko co wychodzi spod jej pióra, w szczególności jednak upodobałam sobie tę książkę opowiadającej o cieszącej się życiem Kate oraz zgorzkniałym i doświadczonym przez los Jasonem. Pełna wewnętrznych rozterek, nadziei, miłości, namiętności i spełnionych marzeń. Bardzo często do niej wracam :) Po prostu cud miód!

Uwielbiam ją! Zarówno książkę jak i samą Palmer :) Stąd też moja ocena ;) To pierwsza książka, którą miałam okazję czytać tej autorki i od razu się zakochałam. Przez 3 godziny nie było ze mną kontaktu, bo wspólnie z bohaterami przeżywałam ich kłótnie, starcia i namiętności. Och... Czuję, że jeśli chodzi o Dianę Palmer to nie jestem obiektywna. Ale cóż w tym złego? Podoba mi...

O rany, ale się zmęczyłam przy pierwszych 150 stronach... Dalej już jakoś poszło, jednak co chwila łapałam się za głowę. Naprawdę komuś podobają się takie naiwne powieścidła? Uwielbiam czytać romanse, ale pani Palmer mnie wykańcza psychicznie. Te wszystkie bzdurne szczególiki, denerwujący bohaterowie (we wszystkich książkach kreowani wg schematu: biedna, naiwna dziewica i bogaty, starszy od niej o ok. 10 lat cham, do którego miłość zwala główną bohaterkę z nóg),ich niekonsekwencja i niezdecydowanie, spór ciągnący się przez całą książkę (tak, w Harlequinach też pojawia się coś takiego, ale one mają 3 razy mniej stron, na litość Boską...)... Masakra. Jedyna scena, która mi się podobała, to gdy główna bohaterka dała głównemu bohaterowi w twarz. Tyle w temacie. Chyba pożegnam się z panią Palmer. Wolę Norę Roberts.

O rany, ale się zmęczyłam przy pierwszych 150 stronach... Dalej już jakoś poszło, jednak co chwila łapałam się za głowę. Naprawdę komuś podobają się takie naiwne powieścidła? Uwielbiam czytać romanse, ale pani Palmer mnie wykańcza psychicznie. Te wszystkie bzdurne szczególiki, denerwujący bohaterowie (we wszystkich książkach kreowani wg schematu: biedna, naiwna dziewica i...