Oryginalny tytuł powieści „Nim nadejdzie lato” brzmi „Der Himmel kennt keine Günstlinge” i dosłownie znaczy „Niebo nie zna ulubieńców”. Pierwszy raz ukazała się w 1958 roku p.t. „Pożyczone życie” jako powieść w 12 odcinkach w czasopiśmie Hamburski Ilustrowany Kryształ. W formie książki opublikowano ją po raz pierwszy dopiero w 1961 r.

Książka doczekała się ekranizacji filmowej w 1977. W filmie Sydneya Pollacka p.t. „Bobb Deerfield” rolę kierowcy samochodów wyścigowych zagrał Al Pacino a w Lilian wcieliła się Marthe Keller. Póki co obejrzałam tylko fragment filmu, który chyba nie najlepiej oddaje klimat książki, ale być może kiedyś sprawdzę jak ma się ta ekranizacja do swojego pierwowzoru.

„Nim nadejdzie lato“ opowiada historię pewnej pary, która spotkała się w szwajcarskiej klinice, wysoko w górach, gdzie leczono gruźlicę. On - kierowca samochodów wyścigowych u schyłku kariery odwiedzał tam swojego przyjaciela, z którym kiedyś jeździł. Ona – dużo młodsza, piękna kobieta kolejny rok spędzała w sanatorium walcząc o każdy oddech. Pozornie nic ich nie łączyło, chociaż oboje mieli za sobą traumatyczne przeżycia związane z drugą wojną światową. W rzeczywistości jednak okazuje się, że oboje igrają z życiem, tak jakby jutra miało nie być i właśnie to zbliża ich do siebie. Powoli między Clerfaytem a Lilian rodzi się uczucie. Nie jest to jednak prosta miłość. No i czasu zostało im niewiele, ot tyle co nim nadejdzie lato…

Tym razem nie czytałam powieści Remarque w oryginale czyli po niemiecku, gdyż kupiłam dwie jego książki jakiś czas temu w antykwariacie. Dość długo zwlekałam z ich przeczytaniem, gdyż opis był dla mnie mało zachęcający, czego nie mogę sobie darować, ponieważ obecnie jest to, bez wątpienia, moja ulubiona książka Remarque. Jakże on pisze o uczuciach! Przepadłam po raz kolejny! Niezwykle emocjonująca, przejmująca i piękna historia – bardzo w stylu Remarque. Już po kilku stronach można poznać pióro pisarza i jego wyjątkowy styl. A ten Clerfayt, który ma naprawdę sporo wspólnego z samym autorem… Powiedziałabym, że jest to bardzo „remarque’owa” książka.

Poza pojawiającym się widmem wojny i obozu, będą dwa tematy bardzo bliskie sercu Remarque – wyścigi samochodowe i szybkie samochody oraz piękne kobiety (no w zasadzie jedna, ale jaka). Mimo dość powierzchownego środowiska ukazanego w książce, autorowi po mistrzowsku udaje się połączyć miłość, światopogląd oraz filozofię życia i śmierci. Mimo, że miłość, którą bohaterowie doświadczają między Paryżem, Rzymem, a Monte Carlo może nie trwać zbyt długo, to jest ona taka żarliwa, intensywna, namiętna – taka… żywa – szczególnie w obliczu nieuchronności śmierci. I to pytanie: jaką wartość ma życie – szczególnie gdy na horyzoncie pojawia się widmo śmierci. No jaką?
Szczerze polecam!

Oryginalny tytuł powieści „Nim nadejdzie lato” brzmi „Der Himmel kennt keine Günstlinge” i dosłownie znaczy „Niebo nie zna ulubieńców”. Pierwszy raz ukazała się w 1958 roku p.t. „Pożyczone życie” jako powieść w 12 odcinkach w czasopiśmie Hamburski Ilustrowany Kryształ. W formie książki opublikowano ją po raz pierwszy dopiero w 1961 r.

Książka doczekała się ekranizacji...