Każdy następny tom tej serii coraz gorszy. A ten tom, to skok w dół.
Jak zwykle dygresja do dygresji do dygresji do dygresji, a jak dochodzi do sedna problemu, to trzeba się wysilić, żeby zapamiętać do czego ta pierwsza dygresja. Chce się w pewnym momencie rzec: „nie chrzań już, bo mnie szlag trafi, gadaj do rzeczy”.
Niepociumany durny przestępca-melepeta, niepociumani chciwi bogacze-melepeci, a na dodatek rozpaczliwie durna i katastrofalnie zorganizowana policja złożona z super-melepetów. Im wyżej w hierarchii, tym gorzej, pewnie na samej górze zarządza tym jakiś pawian albo rezus. Odnosi się wrażenie, że szczytem inteligencji jest tam zapamiętanie własnego imienia i nazwiska. Historia się tak wlecze i wkomponowanych jest w nią tyle niepotrzebnych i pozbawionych znaczenia detali, że z ulgą zarejestrowałem moment, w którym ta udręka się skończyła. Absurd goni absurd, a sposób ujęcia przestępcy graniczy z jakąś farsą. Albo autorka nie ma zielonego pojęcia o policji i jej procedurach, albo w tej Skandynawii tak tam wszystko działa. Autorka nie ma pojęcia, czym jest witraż i czym jest ikona oraz że jedno ma się do drugiego, jak polowanie na myszy do lotu na Księżyc.
Wszystko pięknie zanurzone w neomarksistowskim sosie antykulturowym i nikt w tych warunkach nie mógłby zapomnieć, że podstawowym obowiązkiem antykultury jest wymierzenie chociaż jednego kopniaka katolom. Jak nie ksiądz, to chociaż członek rady parafialnej musi być gnidą.
Najfajniejsi w tej książce są islamiści, bo ich tam wcale w tej powieści nie ma.

Och! Zapomniałem o najważniejszym! Jest tam duchowość i wiara! Wiara w jasnowidzów i zabobony, jak na barbarzyńską postchrześcijańską antykulturę przystało...

Każdy następny tom tej serii coraz gorszy. A ten tom, to skok w dół.
Jak zwykle dygresja do dygresji do dygresji do dygresji, a jak dochodzi do sedna problemu, to trzeba się wysilić, żeby zapamiętać do czego ta pierwsza dygresja. Chce się w pewnym momencie rzec: „nie chrzań już, bo mnie szlag trafi, gadaj do rzeczy”.
Niepociumany durny przestępca-melepeta, niepociumani...