Bracia Slater sa super
Właśnie skończyłam kolejny tom przygód Braci S i jak zwykle podobało mi się
Humor, sarkazm, bitwy słowne, ciekawy romans to jest to co lubię :)
Polecam Aleca i wyczekuję kolejnych braci :)

Bracia Slater sa super
Właśnie skończyłam kolejny tom przygód Braci S i jak zwykle podobało mi się
Humor, sarkazm, bitwy słowne, ciekawy romans to jest to co lubię :)
Polecam Aleca i wyczekuję kolejnych braci :)

Mój ulubieniec wśród braci. Zawsze ma świetny humor, ale ma swoją przeszłość. Motyw udawanego związku świetny. Sporo się działo.

Mój ulubieniec wśród braci. Zawsze ma świetny humor, ale ma swoją przeszłość. Motyw udawanego związku świetny. Sporo się działo.

A mogła być ciekawa, ale niektóre elementy popsuły całość. Najbardziej chciałam poznać historię Alexa, gdyż wydawał mi się najbardziej pokręcony. Jednak wplątanie w historię niepotrzebnych postaci i zdarzeń sprawiło, że zmieniłam zdanie. Wciągnęłam się w tą rodzinę i poszukam swojego ulubionego brata.

A mogła być ciekawa, ale niektóre elementy popsuły całość. Najbardziej chciałam poznać historię Alexa, gdyż wydawał mi się najbardziej pokręcony. Jednak wplątanie w historię niepotrzebnych postaci i zdarzeń sprawiło, że zmieniłam zdanie. Wciągnęłam się w tą rodzinę i poszukam swojego ulubionego brata.

Nie sądziłam, że ta książka tak bardzo zapadnie mi w pamięć. Mam wobec niej bardzo mieszane uczucia. Z jednej strony jest świetna a z drugiej wręcz momentami żenująca i irytująca. Może nawet abstrakcyjna. Główni bohaterzy - Keela i Alec - wydają się niesamowicie płytcy a mimo to wyczułam się wystarczająco by śmiać się i płakać razem z nimi.

🖤Bracia Slater, przysłowiowi Bogowie w ludzkiej skórze, mają jedną słabość - Kobiety, które kochają. Alec i Keela to druga w serii para jaką poznajemy, ich historia jest zarówno przewidywalna jak i nie. Większości rzeczy tak naprawdę możemy się spodziewać ale te które nas zaskakują to niestety negatywnie.
Końcówka była mocno przerysowana i zdecydowanie podkoloryzowana. Świat mafii został tu wdrożony mam wrażenie na siłę, a cała postać Aleka jest dla mnie bardziej rozczarowująca niż ujmująca. Były momenty, gdy dało się go lubić ale nie czułam tych motyli w brzuchu jak niejednokrotnie i to bardzo mnie rozczarowało.

🖤Te wszystkie rzeczy powinny złożyć się na to, że książka byłaby absolutnie nie w moim guście a jednak coś w niej sprawia, że naprawdę mi się podobała. Dialogi głównych bohaterów, cudowna braterska więź i niesamowita przyjaźń, to wszystko sprawia, że chcę to przeżyć jeszcze raz. Naprawdę ciężko określić mi tę książke jako dobrą lub złą. Myślę, że jest po prostu średnia. Jednym spodoba bardziej drugim mniej ale nie sądzę by ktoś opisał ją jako złą lub źle napisaną. W akcji ciężko było się zgubić a główną bohaterkę, z której punktu widzenia jest książka było łatwo zrozumieć

Nie sądziłam, że ta książka tak bardzo zapadnie mi w pamięć. Mam wobec niej bardzo mieszane uczucia. Z jednej strony jest świetna a z drugiej wręcz momentami żenująca i irytująca. Może nawet abstrakcyjna. Główni bohaterzy - Keela i Alec - wydają się niesamowicie płytcy a mimo to wyczułam się wystarczająco by śmiać się i płakać razem z nimi.

🖤Bracia Slater, przysłowiowi...

Na dobrą sprawę czytając opinie na temat tej książki nie rozumiem oburzenia, które u niektórych się pojawiło. Pomijając oczywiste minusy, o których później, jest to niewymagający typ książki, który czyta się dla zlasowania mózgu. Nie znajdziemy tutaj górnolotności czy przepisu na piękne i szczęśliwe życie. Dodatkowo dla tych zaskoczonych stylem i tematem (na pierwszy plan wysuwa się: on chce ją bzyknąć, ona nie chce się dać) wystarczy popatrzeć na okładkę. Na dobrą sprawę nie sugeruje spokojnej beletrystyki, wiejskiej sielanki z romantyczną miłością w tle ;)

"Alec'a" czytało mi się szybko i przyjemnie, niejednokrotnie prychnęłam śmiechem pod nosem. Historia, jak wyżej wspomniałam, na dobrą sprawę kręci się wokół tego, że Alec'a, zapatrzonego w siebie i uważającego się za boga, niemiłosiernie ciśnie, natomiast Keela za wszelką cenę chce udowodnić, że mężczyzna ten to nawet przy bogu nie stał i ona nie jest taka łatwa (co nie znaczy, że z czasem jej również nie zaczyna cisnąć). Bracia Slater na dobrą sprawę różnią się chyba tylko wyglądem, bo każdemu w głowie kotłuje się to samo. Keela miała wyjść na bohaterkę, która walczy z kompleksami, udaje jej się wyjść na prostą a przy okazji jest zadziorną dziewczyną. Niestety, z zadziorności wyszła śmieszność i jej pyskówki nie wychodzą poziomem poza podstawówkę. Ogólnie relacja Aleca i Keeli jest prosta i dziecinna (moment, kiedy mężczyzna wytyka kobiecie, że ma za długie paznokcie u stóp, ta najpierw zaprzecza, a potem po kryjomu biegnie je przyciąć... nie muszę chyba nawet komentować ;). Dodatkowo gangsterski świat przedstawiony jest w sposób w jaki można opisać zakup bułek w spożywczym. Nic nadzwyczajnego, Keela przyjmuje wszystko jako coś normalnego, a to, że jej rodzina potrafi zabijać... Pf, też mi wielkie coś. No i nie mogę nie wspomnieć o tym, że czytając "Alec'a" cały czas miałam wrażenie, że bohaterowie funkcjonują tam non stop nawaleni jakimś gazem rozśmieszającym. Chyba prawie każda strona zawiera chociaż jedno słowo takie jak: zachichotał/a, zaśmiał/a, roześmiał/a, uśmiechnął/ęła się. Po prostu dom przeszczęśliwych wariatów, którzy choćby się paliło, będą chichotać pod nosem. ;D
Mimo to książkę czytało mi się szybko i przyjemnie, poprawiając humor swoją nieudolnością.

Na dobrą sprawę czytając opinie na temat tej książki nie rozumiem oburzenia, które u niektórych się pojawiło. Pomijając oczywiste minusy, o których później, jest to niewymagający typ książki, który czyta się dla zlasowania mózgu. Nie znajdziemy tutaj górnolotności czy przepisu na piękne i szczęśliwe życie. Dodatkowo dla tych zaskoczonych stylem i tematem (na pierwszy plan...

Kolejna część książek z serii Bracia Slater, "Alec", rozbawia tak jak poprzednie, a może nawet i bardziej. Humor w niej jest idealny, kłótnie między bohaterami potrafią naprawdę rozbawić człowieka.

Jest idealnie napisana, a historia wciąga, aż ciężko jest się oderwać.

Kolejna część książek z serii Bracia Slater, "Alec", rozbawia tak jak poprzednie, a może nawet i bardziej. Humor w niej jest idealny, kłótnie między bohaterami potrafią naprawdę rozbawić człowieka.

Jest idealnie napisana, a historia wciąga, aż ciężko jest się oderwać.

Książkę czytało się wspaniale. Bohaterowie byli cudowni, no i Alec <3

Książkę czytało się wspaniale. Bohaterowie byli cudowni, no i Alec <3

Świetna książka. Cały czas coś się dzieje. Końcówka boska. Polecam wszystkich braci Slater <3

Świetna książka. Cały czas coś się dzieje. Końcówka boska. Polecam wszystkich braci Slater <3

Lubię tą serię mimo, że nie jest wybitna. Ta książka moim zdaniem jest lepsza od pierwszej. Zobaczymy dalej, ale polecam!

Lubię tą serię mimo, że nie jest wybitna. Ta książka moim zdaniem jest lepsza od pierwszej. Zobaczymy dalej, ale polecam!

Kolejna książka i kolejna historia dwóch dusz, które odnalazły drogę do siebie. Czytajcie, bo naprawdę warto poświęcić im czas. Kolejne części czekają;)

Kolejna książka i kolejna historia dwóch dusz, które odnalazły drogę do siebie. Czytajcie, bo naprawdę warto poświęcić im czas. Kolejne części czekają;)