Po książce opisującej wyprawę po Europie ekipy Busem przez Świat, nadszedł czas na świadectwo ich kolejnej podróży, tym razem znacznie dalszej bo do Ameryki. Założenie znów jest to samo: zwiedzić jak najwięcej, ale niewielkim kosztem. Ponownie wchodzimy w opowieść drogi, jej trudów, ale i chwil, w których członków ekipy można nazwać wielkimi szczęściarzami. Czytamy o wyjątkowych spotkaniach z ludźmi o otwartych sercach, jesteśmy dzięki Karolowi też nierzadko świadkami snutych przez miejscowych opowieści.

W punktach postaram się wymienić poszczególne rzeczy, które rzuciły mi się w oczy, jeśli chodzi o wartość książki Karola Lewandowskiego. Niektóre z punktów będą się odnosić do jego pierwszej książki - zauważam bowiem dużą zmianę na lepsze w pisarstwie tego autora.

1. Na plus oceniam szczegółowość opisu odwiedzanych miejsc, zapoznanych ludzi. W poprzedniej książce autor wiele faktów, według mnie, traktował czasem zbyt pobieżnie, przechodząc obok nich tak jakby się dosłownie spieszył i nie miał czasu by nam o nich opowiedzieć. Wielokrotnie aż się prosiło by przysiadł i pogawędził nieco więcej (co zresztą wiemy, że potrafi robić doskonale - to pokazują chociażby filmiki na youtube na kanale Busem przez Świat). W tej książce jednak zauważa się większe przywiązanie do detali. Przykładowo: bardzo podoba mi się gdy Karol opisuje co jedzą, niby taka mało ważna rzecz, a pozwala lepiej wczuć się w klimat miejsca. Widzę więc dużą zmianę w tym lepszym kierunku, bo autor pozwala nam nieco lepiej poznać miejsce, zbliżyć się do niego i jakoś tak zwyczajnie bardziej wciągnąć się w snute opowieści. Miejsca odwiedzane podczas pierwszej wyprawy (opisywane w pierwszej książce Karola) interesowały mnie przykładowo bardziej, aniżeli tereny Ameryki, pewnie ze względu na ich lepszą dostępność. Jednakże ze względu na mniej szczegółowy opis tych miejsc jakoś ciężej było mi się w tej historii odnaleźć i z nią identyfikować. Tutaj było wręcz na odwrót, książkę postanowiłam przeczytać bo zwyczajnie podoba mi się cały projekt Busem przez Świat, cenię sobie ekipę i utożsamiam się niejako z formą podróżowania, jaką wybrali. Ale jeśli chodzi o Amerykę, a dokładnie USA czy Kanadę - jakoś nigdy nie czułam wielkiego pragnienia by tam zawitać. Dzięki jednak szczegółowości opisu tych miejsc, zapragnęłam tego bardzo. Autor dosłownie przekonał mnie, że warto... że jest to przygoda cudowna i niezapomniana. Po przeczytaniu tej książki jestem w stanie stwierdzić, że nieco inaczej patrzę teraz na Amerykę jako potencjalną destynację.

2. Autor w sposób doskonały potrafi przytaczać fakty na temat odwiedzanych miejsc. Robi to jakoś tak zręcznie, że człowiek ani na chwilę się nie wyłącza, nie nudzi - wręcz przeciwnie chłonie tę wiedzę i ją zapamiętuje. Może siła tkwi w tym, że nie zarzuca nam wielką ilością takich historycznych nowinek, ale wybiera te według niego najważniejsze i najciekawsze. Poza tym przedstawia je językiem dość prostym, okrasza często porównaniami i chyba to głównie pomaga te informacje przyswoić. W tej książce ciekawe było dosłownie wszystko ! Ale chyba najbardziej podobały mi się wątki dotyczące Kanady, fajnie było dowiedzieć się nieco o Montrealu, dzielącego się na dwie części, z których jedna znajduje się pod ziemią. Spotykając się z masą takich ciekawostek w książce, aż ciężko było przerywać czytanie.

3. Doceniam bardzo fakt, że autor często operuje nawiązaniami z zakresu literatury czy filmu. Chociażby w przypadku Montrealu mamy niejako porównanie do dzieła Neila Gaimana. Takie porównanie sprawiają, że książka staje się według mnie bardziej bogata, ciekawsza a jednocześnie dobrze to świadczy o obeznaniu autora.

4. Cieszyło mnie, że ekipa często odwiedzała miejsca w jakiś sposób związane z światem filmu (odwiedzenie chociażby ulicy, gdzie kręcono serial Ally McBeal). Sama uwielbiam wyszukiwać takie smaczki, zwiedzać miejsca gdzie kręcono moje ukochane filmy. Tutaj jednakże odnoszę się już do wartości samego podróżowania, obierania takich a nie innych miejsc za cel.

Muszę przyznać, że jeśli autor dalej będzie zmierzał w tym lepszym kierunku na który składają się wymienione przeze mnie punkty, to już nie mogę doczekać się sięgnięcia po jego kolejne książki. Karol potrafi pisać w taki sposób, że człowiek myśli tylko jak tu wziąć urlop, spakować torbę i wyjechać w nieznane. Nie zawsze jest tak, że podróże inspirują. Duże znaczenie ma tutaj pisarstwo autora, to czy potrafi nas przekonać do danego miejsca, czy potrafi ująć jego wyjątkowość w słowach. Mimo, że Karol jest dość oszczędny w słowach, to gdzieś w tej jego prostocie odnaleźć można ogromną miłość do wypraw, do nowych miejsc, do nowych znajomości. Jest to tak ujmujące, że człowiek wierzy w to, że warto, że się da... że wystarczy tylko bardzo chcieć... To już kolejna książka autora, która pokazuje, że chcieć znaczy móc... że świat stoi przed nami otworem i przy dawce odpowiedniej determinacji, możemy przeżyć coś naprawdę wielkiego.

Serdecznie polecam wszystkim miłośnikom podróży tą właśnie pozycję. Jeśli mówimy o miłości do świata, do jego skarbów, to ta książka jest tego kwintesencją.

Po książce opisującej wyprawę po Europie ekipy Busem przez Świat, nadszedł czas na świadectwo ich kolejnej podróży, tym razem znacznie dalszej bo do Ameryki. Założenie znów jest to samo: zwiedzić jak najwięcej, ale niewielkim kosztem. Ponownie wchodzimy w opowieść drogi, jej trudów, ale i chwil, w których członków ekipy można nazwać wielkimi szczęściarzami. Czytamy o...