Jak każda antologia, "Dzikie karty" to antologia nierówna. Są opowiadania lepsze i gorsze, a z drugiej strony to zrozumiałe, że każdemu czytelnikowi co innego się nie spodoba, co innego może przypaść do gustu. Mnie przede wszystkim spodobały się "Kapitan Katoda i tajemniczy as" Michaela Cassutta, "Chwile w życiu żółwia" Georga Martina oraz "Zjawa nawiedza Manhattan" Carrie Vaughn.
Książka liczy sobie 650 stron, więc objętość może przerazić. Początek ponadto jest dość drętwy - a przynajmniej ja potrzebowałam sporo czasu, by się wgryźć w uniwersum i choć trochę wciągnąć. Nie da się jednak ukryć, że warto się z "Dzikimi kartami" zapoznać, nawet jeśli ktoś nie zechce sięgnąć po kolejne tomy. Każdy fan fantastyki może znaleźć tu coś dla siebie - wykreowany przez autorów świat jest bogaty i zawiera wiele nietuzinkowych, zaskakujących elementów. Domyślam się, że stworzenie spójnego uniwersum przez wielu autorów to naprawdę trudna sztuka, także chylę czoła. Widać, że każdy z nich odrobił pracę domową i przy tworzeniu zapoznał się z tekstami współpiszących. Bardzo ciekawie odkrywa się różne smaczki, nawiązania do postaci pojawiających się w poprzednich opowiadaniach czy ogólnie bada, jak różne osoby przedstawiły tę samą postać (np. doktora Tachiona). Pod tym względem zdecydowanie autorzy odwalili kawał dobrej roboty. Bo antologia może nierówna, ale spójna jest na pewno. Rozwija powoli przed czytelnikiem świat dzikich kart, pokazuje kolejne wydarzenia, pozwala wgryźć się w temat.
Polecam wszystkim fanom szeroko pojętej fantastyki.

Jak każda antologia, "Dzikie karty" to antologia nierówna. Są opowiadania lepsze i gorsze, a z drugiej strony to zrozumiałe, że każdemu czytelnikowi co innego się nie spodoba, co innego może przypaść do gustu. Mnie przede wszystkim spodobały się "Kapitan Katoda i tajemniczy as" Michaela Cassutta, "Chwile w życiu żółwia" Georga Martina oraz "Zjawa nawiedza Manhattan"...