Książki Sebastiana Fitzeka nie zawiodły mnie do tej pory i dlatego chętnie sięgam po kolejne thrillery psychologiczne jakie tylko ukazały się u nas. Zwróciłem uwagę na Terapie, której jeszcze nie czytałem i byłem ciekawy co dostanę w tym przypadku. Autor z łatwością wciągnął mnie dotychczas w powieści jakie stworzył i niecierpliwie czekam zawsze na kolejne nowsze thrillery pisarza wydane u nas. Tak samo ma się sprawa z Terapią, która zwróciła moja uwagę i dlatego chciałem ją przeczytać.
Córka doktora Vincenta Lorentza cierpi na nieustaloną chorobę, której lekarze nie potrafią zdiagnozować. W pewnym momencie niespodziewanie Josephine znika. Cztery lata później doktor Lorentz po licznych poszukiwaniach postanawia udzielić wywiadu i trafia na wyspę targaną sztormami znajdującą się na Morzu Północnym. Jednak spokój nie trwa długo, bo za sprawą tajemniczej kobiety Anny Spiegel odżywają zapomniane wspomnienia i zaczynają się dziać dziwne rzeczy, które trudno wyjaśnić.

Początek jaki dostałem zaczyna się zwyczajnie od przedstawienia historii bohatera przez autora. Po pierwszym wrażeniu jakie wywiera rozpoczęcie historii zaczyna iść utartą ścieżką jeśli chodzi o wkradanie się czegoś nie pojętego w życie Lorentza za sprawą pojawienia się tajemniczej Anny Spiegel. Pomału zaczynają się dziać przerażające rzeczy i nie wiadomo do końca co jest prawdą, a co kłamstwem. U Sebastiana Fitzeka nie brakuje zaskoczeń, bo nie wszystko jest takie jak wydaje się na pierwszy rzut oka. Z łatwością tworzy obraz niepokojących i niesamowitych wydarzeń oplatających bohaterów w swoje sieci. Wolno wkradające się sygnały, że coś nie jest w porządku zawsze zwiastują przerażające momenty jakimi jesteśmy świadkami w czasie czytania. Z niebywałą prostotą potrafi za zasłoną iluzji i nie dopowiedzeń stworzyć świat wydający się jak z koszmaru mimo pojawienia się realności samych wydarzeń. Tym razem chodzi o zaginięcie córki i traumę jaką przeżywa z tego powodu Lorentz. Chcący dowiedzieć się co stało się z ukochaną córką żyje nie nadzieją, lecz zawsze jakaś w nim pozostała jeśli chodzi o jej powrót. Za sprawą pojawienia się tajemniczej kobiety katalizują się jego pragnienia dotyczące poznania losów Josephine. W tym szaleństwie jakie występuje nie ma prostych odpowiedzi na rożne pytania i autor prowadzi psychologiczną grę z czytelnikiem jeśli chodzi o uzyskanie pewności dotyczące córki. Bawi się z łatwością żonglując zwrotami akcji i pojawiającymi się twistami. Dlatego do końca nie możemy być pewni niczego. Czekamy na zaskakujące zwroty, mające na celu zwrócenie historii na inne tory i zaskoczenie czytelnika, które tutaj występują przez cały czas. Chociaż miejsce akcji jakie wybrał autor jest mała wysepka targana wiatrami i sztormami, to jednak udało się z łatwością stworzyć obraz osaczenia bohatera, wystąpienia niepokoju, czasami klimatu grozy i niepewności dotyczącej nasilenia się tajemniczych wydarzeń jakie mają miejsce na wyspie.
Głównym bohaterem jest Vincente Lorentz, nie praktykujący już psychiatra, który podejmuje się pomóc Annie. Jego postać została nakreślona pod względem psychologicznym świetnie i nawet nieraz zachowanie nie potrafi irytować. Ciekawie wypada jako bohater ogarnięty manią na punkcie dowiedzenia się co stało się z ukochanym dzieckiem. Jego przeżycia, dylematy, kłopoty, popadanie w szaleństwo i szukanie odpowiedzi stają się intrygujące i wciągające. Można poczuć nić sympatii do niego samego podczas czytania. Na pewno Anna Spiegel wydawała mi się otoczona sekretami i czającą się w niej nieokreślona groźbą. Czymś tajemniczym i przerażającym, gdy tylko pojawiała się przez swoją chorobę. Pozostałe postacie jakie występują są świetnie nakreślone i wypadają dobrze. Nie dostajemy jednowymiarowych lub przeciętnych, ale posiadających głębie bohaterów, których można nawet polubić lub nienawidzić. Nie występuje rozdzielenie na dobrych i złych, ale każda z nich posiada w sobie odcień szarości. Dlatego są nie przewidywalni i wzbudzają emocje w czasie czytania. Relacje jakie przedstawia nam autor pomiędzy bohaterami wypadają bardzo dobrze. Nie brakuje w nich emocji i pojawienia się niepokoju co skutkuje wywołaniem strachu jaki występuje w czasie czytania dotyczącym toczących się wydarzeń. Dialogi jakie dostałem są dobrze napisane, bez nie potrzebnych dłużyzn i nie brakuje w nich emocji.

Książka Terapia to kolejny thriller psychologiczny jaki przeczytałem napisany przez Sebastiana Fitzeka, na którym nie zawiodłem się. Zaczyna się niewinnie i nic nie wskazuje, ze znów dostanę jazdę bez trzymanki, która zaczyna się po pojawieniu się tajemniczej Anny. Ciekawie wypada wątek, który pojawia się sporo później próbujący wyjaśnić pewne kwestie związane z Vincentem Lorentzem i dotyczy jego losów po zaginięciu córki. Mamy w tym momencie rozdzielenie historii na dwa wątki, które zostają domknięte w zakończeniu. Ciekawym pomysłem było sięgnięcie po chorobę zwaną schizofrenią i ukazanie bohaterów popadających w szaleństwo. Nie wiem w jaki sposób udaje się z łatwością ukazać problemy psychologiczne jakie pojawiły się i brawa należą się za to autorowi. Niezwykle podobało mi się stworzony klimat osaczenia i wystąpienia niepokoju przez osadzenie akcji na małej wysepce, gdzie nie ma dokąd uciec przed niczym. Skrywane tajemnice jakie wychodzą na światło dzienne dopełniają historie. Jak magik wykonywający iluzje wyciąga nowe fakty i wprowadza twisty przez cały czas. Dzięki temu czyta się z niesłabnącą ciekawością i nie brakuje wystąpienia intryg w czasie czytania. Historia wydaje się czasami fantastyczna i nierealna, ale mogąca wydarzyć się tak naprawdę. Nie wiem jak to robi, bo zawsze wypadają bardzo dobrze i wzbudzają zainteresowanie. Przy których bawiłem się świetnie jak tutaj przy przeczytanej Terapii. Dlatego książki autora są takie ciekawe i potrafiące wciągnąć od samego początku. Samo zakończenie jakie dostajemy można w pewnym momencie przewidzieć jak potoczy się. Jednak później mimo tego nie zabrakło w nim zaskoczenia i poznanie wyjaśnienia wszystkich wydarzeń jakie wystąpiły były i ciekawe. Zamknięcie wątków jakie zostały poprowadzone lub pojawiły się w czasie czytania bardzo spodobały mi się i dlatego końcówka wypadła tak dobrze.
Książka Terapia to połączenie mrocznego thrillera psychologicznego, dramatu, kryminału i powieści obyczajowej. Autor w znakomity sposób łączy kolejne części składników z jakich zbudował swoją opowieść i stworzył z tego emocjonującą historie, pełną grozy i przerażających wydarzeń. Gdzie zawsze nie wiadomo niczego, bo Sebastian Fitzek miesza cały czas podsuwając fałszywe tropy, rzuca podejrzenia na każdego i próbuje mylić poszlaki jakie występują. Zostajemy wciągnięci w wir wydarzeń i zaskakujących zwrotów akcji jakie wykorzystuje, aby historia nie była nieciekawa lub męcząca. Sama akcja powieści została poprowadzona szybko do przodu i cały czas coś dzieje się podczas czytania. Została napisana sprawnie, autor posługuje się lekkim i przystępnym stylem pisania. Sięgając po nią miałem spore oczekiwania wobec niej i nie zawiodłem się na tym co dostałem. Czyta się wspaniale i bardzo szybko. Wydarzenia toczą się w szybkim tempie i z tego powodu nie sposób nudzić się podczas czytania. Sebastian Fitzek stworzył mroczny thriller psychologiczny, gdzie prowadzi psychologiczną grę z czytelnikiem. Dostałem przewrotny, zaskakujący, pełny dramatycznych chwil, wciągający jak bagno, intrygujący, trzymający w napięciu przez cały czas, pełen zaskakujących zwrotów akcji i ciekawych bohaterów jakich stworzył na potrzeby historii thriller. Książka Terapia trafia jak inne do moich ulubionych powieści autora. Nie zawiodłem się i czekam niecierpliwie na kolejne jego książki wydane u nas, po które z pewnością sięgnę.

Książki Sebastiana Fitzeka nie zawiodły mnie do tej pory i dlatego chętnie sięgam po kolejne thrillery psychologiczne jakie tylko ukazały się u nas. Zwróciłem uwagę na Terapie, której jeszcze nie czytałem i byłem ciekawy co dostanę w tym przypadku. Autor z łatwością wciągnął mnie dotychczas w powieści jakie stworzył i niecierpliwie czekam zawsze na kolejne nowsze thrillery...