W głąb lawendowych uliczek
Klaudia Kopiasz
Ocena: 8/10 (rewelacyjna)

Nie zastanawialiście się przypadkiem, czy nie brakuje wam czegoś w życiu? Czy, odnosząc sukcesy w sferze biznesowej, zdobywając szczeble awansów, będąc w pozornie udanym związku, nie czuliście tej znanej pustki w sercu, tego, że jesteście wyczerpani emocjonalnie?

Mnie coś takiego kiedyś spotkało. Potrzebowałem czasu, by to zauważyć, ponieważ wydawało mi się, że wszystko jest ok, że życie wygląda tak jak powinno. Byłem pracoholikiem, który nie dopuszczał do siebie myśli o przegranej, dlatego wiedziałem, że, aby utrzymać się na swojej pozycji, musiałem ciągle pracować i tworzyć nowe pomysły.

A potem pojawiła się miłość i wszystko stało się oczywiste...

"W głąb lawendowych uliczek" jest powieścią bardzo mi bliską. Jest historią mężczyzny, który tak jak ja potrzebował nowego zwrotu w życiu - potrzebował wyzwolić się od pracy i dziewczyny, z którą nic go łączyło. Do nagłej zmiany polegającej na przewartościowaniu życia popycha go pewien tajemniczy księgarz i podarowana przez niego książka. Powieść francuskiej pisarki zachwalającej życie w południowej Francji, cieszącej się każdą chwilą życia, mówiącej o prawdziwej miłości, takiej, którą Oliver (główny bohater) nie zdołał jeszcze zaznać. Oliver, aby przekonać się, czy takie coś istnieje, wyrusza więc śladami autorki. I właśnie wtedy zaczyna się wspaniała literacka podróż, w którą zabiera nas Klaudia Kopiasz. Dzięki jej plastycznym opisom poznajemy smakowite śródziemnomorskie potrawy, których zapach unosi się znad kart powieści. Przed oczami widzimy obraz opisywanych miejscowości, czujemy różne zapachy. W tle dostrzegamy rozwój sytuacji - jest przyjaźń, poszukiwanie miłości, sensu życia, miejsca na tym świecie i akceptacji. Jest "cisza i gwar", jak pisze Klaudia Kopiasz, "światło i cień". Spotykamy się z kontrastami, które razem stanowią wspaniałe połączenie.

Nie tylko to czyni tę powieść wyjątkowo. Warto po nią sięgnąć, ponieważ autorka stworzyła prawdziwy portret psychologiczny bohatera. Już dawno nie czytałem tak dobrej książki, w której mógłbym utożsamić się z głównym bohaterem i z niecierpliwością śledzić jego losy. Klaudia Kopiasz zaimponowała mi tym, że nie użyła schematów w kreacji bohatera - stworzyła własny schemat mężczyzny wrażliwego i zarazem stabilnego, takiego, który po życiu w pośpiechu potrafił się zatrzymać. Nie musiała robić z niego macho ani pisać o jego męskości - jego osobowość i przemyślenia były na tyle ciekawe i żywe, że nawet brak szczegółów mógłby zostać przeoczony przez statystycznego czytelnika.

Moją uwagę odnośnie powieści szczególnie pochłaniały opisy. Było w nich wszystko - miłość, kobiecy sentymentalizm, tęsknota za wolnością, przyjaźń, ucieczka do przeszłości, wieczne poszukiwanie. Podobało mi się to, jak Oliver poznawał smak prawdziwego życia i w żaden sposób nie przeszkadzało mnie bogactwo opisów; byłem nimi zachwycony. Nauczyłem się czytać tę powieść powoli, mimo jej małej objętości, po to, aby umieć się przy niej relaksować, by umieć z nią dyskutować i sprzeczać się i wreszcie po to, aby napawać się jej smakiem i urokiem. Dlatego po części zgadzam się ze słowami: "Nie jest literatura nazbyt wymagająca, wręcz przeciwnie - idealna na gorące popołudnie lub idylliczny wieczór w blasku księżyca". Uważam, że jest literaturą wymagającą, ponieważ dla niektórych odbiorców może być trudna, niezrozumiała i tym samym monotonna, natomiast reszta zdania to skuteczny traf. Wiem bardzo dobrze, że "W głąb lawendowych uliczek" nie jest powieścią sprzedawaną dla mas i pożeraną przez dziesiątki, jest za to literaturą dla tych, którzy pragną na chwilę znaleźć się w innym świecie, sam na sam ze smakami, zapachami i obrazami. To książka, która spełni najśmielsze oczekiwania tego, który chce poznać smak, zapach, obraz prawdziwego życia. Dla tego, który nie zadowoli się krwawą akcją lub jej natłokiem, tylko rozwijającym się ciągiem przyczynowo-skutkowym, pod czas którego będzie mógł sobie sam zadawć kluczowe pytania.

Ja dałem porwać się tej książce. Powiem więcej - na pewno znów do niej wrócę. Teraz czyta ją moja partnerka, która uwielbia takie powieści - wnoszące coś do naszego życia i pozostawiające nas z chęcią wyruszenia w podróż.

Polecam
Michał

W głąb lawendowych uliczek
Klaudia Kopiasz
Ocena: 8/10 (rewelacyjna)

Nie zastanawialiście się przypadkiem, czy nie brakuje wam czegoś w życiu? Czy, odnosząc sukcesy w sferze biznesowej, zdobywając szczeble awansów, będąc w pozornie udanym związku, nie czuliście tej znanej pustki w sercu, tego, że jesteście wyczerpani emocjonalnie?

Mnie coś takiego kiedyś spotkało....