Na początku lektury, nie byłem przekonany do tej książeczki. "Jetlag" zdawał się mieć ambicje, by czarować mnie frazą, a nie czarował. Coś tam zgrzytało, przycinało się co chwila. Dialogi momentami świetne, kawałek dalej raziły sztucznością. Humor, który miał być wizytówką tej powieści, zbyt częstą wyglądał jak paczka sucharów.
Na szczęście po kilkudziesięciu stronach dałem się wciągnąć. Przede wszystkim samej historii - takiej trochę banalnej, powszechnej, codziennej, ale właśnie przez to autentycznej i wzbudzającej empatie. Ruszył mnie też sentyment za tą przeszłą popkulturą. Coś w tym jest, że rzeczywistość zbudowana na wspomnieniach starych gier, bajek, filmów to faktycznie moja rzeczywistość. Na koniec chwała autorowi, że zdecydował się na finał przełamujący realistyczna konwencję całości. Zdecydowanie dodaje on oryginalnego smaku lekturze.
Podsumowując "Jetlag" nie rzuca na kolana, ale jest całkiem przyzwoity. Szczególnie biorąc pod uwagę, że to powieściowy debiut autora.

Na początku lektury, nie byłem przekonany do tej książeczki. "Jetlag" zdawał się mieć ambicje, by czarować mnie frazą, a nie czarował. Coś tam zgrzytało, przycinało się co chwila. Dialogi momentami świetne, kawałek dalej raziły sztucznością. Humor, który miał być wizytówką tej powieści, zbyt częstą wyglądał jak paczka sucharów.
Na szczęście po kilkudziesięciu stronach...