Przez kilka lat przymierzałam się do tej książki. Długo się za nią nie brałam z obawy, że jak to zwykle bywa z książkami pisanymi na podstawie filmów/seriali, będzie mocno odstawać od oryginału, a że kocham Stargate Atlantis całym swoim nerdowskim serduszkiem spodziewałam się, że takie rozczarowanie będzie dla mnie bolesne. I miałam rację.

Główna fabuła nawet całkiem spoko, ale jak wiadomo żadna historia nie składa się wyłącznie z głównej fabuły. W pierwszym rozdziale wydawało się jeszcze, że autorki w miarę rozumieją bohaterów, jednak czym dalej tym gorzej. Pomijając drobne charakterystyczne gesty jak poprawianie okularów na nosie przez Zelenkę, unoszenie brwi przez Teylę, czy sięganie po broń przez Ronona poprowadzenie postaci jest po prostu tragiczne. Z jednej strony widać, że autorki zadały sobie trud zapoznania się z serialem, na co wskazują liczne odniesienia do różnych wydarzeń. Z drugiej widać niestety, że zrobiły to raczej powierzchownie (o ile można tak powiedzieć o serialu bądź co bądź czysto rozrywkowym) i nie zrozumiały poszczególnych bohaterów. Zachowania i myśli członków ekspedycji są często kompletnie bez sensu biorąc pod uwagę rozwój ich postaci w serialu, relacje pomiędzy nimi są na siłę zmieniane, w dodatku z jawnym przekręcaniem wydarzeń z serialu. Pewne dawno zakończone wątki są odnawiane i w kółko wałkowane, inne - nowe, świeże i otwarte - kompletnie pomijane i ignorowane. Zachowanie Widm niezgodne z kanonem (i nie mówię tu o taktyce nowej królowej),do tego widoczny brak zrozumienia technologii i sposobu działania Wrót to kolejne z wielu rzeczy, które po prostu drażnią.

Na koniec kilka słów o formie. Książka, przynajmniej aktualnie, jest dostępna tylko w wersji ebook i tylko na Amazonie (nigdzie indziej nie znalazłam). I wszystko byłoby spoko, ale bardzo drażnił mnie brak rozdzielenia akapitów w poszczególnych rozdziałach, gdzie następuje zmiana scenerii. Żadnych gwiazdek, żadnych odstępów, tylko od nowej linii, bach! coś innego. Później się przyzwyczaiłam, ale na początku zbijało mnie to z tropu. Tak więc wydanie trochę niechlujne bym powiedziała.

Podsumowując, fajnie, że jest jakaś kontynuacja, po tym jak MGM się wypięło na fanów i nie zrobiło obiecanego filmu, szkoda, że nie lepsza. Czyta się to raczej jak fanfik niż jak oficjalną kontynuację.

Przez kilka lat przymierzałam się do tej książki. Długo się za nią nie brałam z obawy, że jak to zwykle bywa z książkami pisanymi na podstawie filmów/seriali, będzie mocno odstawać od oryginału, a że kocham Stargate Atlantis całym swoim nerdowskim serduszkiem spodziewałam się, że takie rozczarowanie będzie dla mnie bolesne. I miałam rację.

Główna fabuła nawet całkiem...