"Pod płonącym niebem" poleciła mi bibliotekarka... chyba jednak jej gust jest kiepski. Książka jest przesłodzona, infantylna i przewidywalna. I te okropne sztuczne dialogi... Nie polecam. Strata czasu. Od połowy przeskakiwałam tekst, bo nie mogłam się doczekać końca.

"Pod płonącym niebem" poleciła mi bibliotekarka... chyba jednak jej gust jest kiepski. Książka jest przesłodzona, infantylna i przewidywalna. I te okropne sztuczne dialogi... Nie polecam. Strata czasu. Od połowy przeskakiwałam tekst, bo nie mogłam się doczekać końca.

Opowieść o życiu w Australii, w czasach gdy dopiero ją zdobywano i odkrywano.
Opowieść o sile dobroci i mądrości, których można uczyć się od kogoś z pozoru zupełnie nienadającego się do tego - dzikiego tubylca, prostego poganiacza wielblądów czy zepsutego poszukiwacza wrażeń.
Opowieść o dawnych zasadach, konwenansach i sztywnych ramach życia.
Opowieśc o ludziach bogatych i biednych, choć często zupełnie inaczej rozumie się to bogactwo i biedę.

Opowieść o życiu w Australii, w czasach gdy dopiero ją zdobywano i odkrywano.
Opowieść o sile dobroci i mądrości, których można uczyć się od kogoś z pozoru zupełnie nienadającego się do tego - dzikiego tubylca, prostego poganiacza wielblądów czy zepsutego poszukiwacza wrażeń.
Opowieść o dawnych zasadach, konwenansach i sztywnych ramach życia.
Opowieśc o ludziach bogatych i...

Kolejna pozycja, której nie dałam rady skończyć przez irytująca główna bohaterkę i żałośnie przewidywalny wątek miłosny. 19 letnia rozpieszczona panna płacze ze wzruszenia, z przerażenia, z tęsknoty, z melancholii, z powodu wspomnień, wyobrażeń i obaw. Z tego samego powodu również drży lub mdleje że strachu. Nie... Po prostu nie mogę znieść takich "bohaterek" :( Uwielbiam książki gdzie opisana jest Australia czy ciężkie życie jej rdzennych mieszkańców. Tutaj było tego zdecydowanie za mało, zamiast tego dostajemy flegmatyczna, znudzoną życiem pannę, którą wszystko przeraża lub smuci. Prawdopodobnie taki był zamysł autorki, ale to jednak nie dla mnie...

Kolejna pozycja, której nie dałam rady skończyć przez irytująca główna bohaterkę i żałośnie przewidywalny wątek miłosny. 19 letnia rozpieszczona panna płacze ze wzruszenia, z przerażenia, z tęsknoty, z melancholii, z powodu wspomnień, wyobrażeń i obaw. Z tego samego powodu również drży lub mdleje że strachu. Nie... Po prostu nie mogę znieść takich "bohaterek" :(...

Wyjątkowo wciągnęła mnie ta powieść. Nie mogłam się oderwać od czytania.Pięknie opisana historia Arabelli - rozkapryszonej i przyzwyczajonej do wygód młodej Angielki, która wyjeżdża z rodzicami do Australii. Podczas postoju pociągu wysiada na chwilę, by zerwać kwiat, ale nagle pociąg odjeżdża.. I od tej pory zaczynają się jej niesamowite przygody. Rozpalona słońcem pustynia, egzotyczne dla dziewczyny zwierzęta, brak wody - to wszystko stanowi jedno wielkie zagrożenie dla Arabelli. Zimna noc, przerażenie na widok tubylców. Ale to dzięki nim dziewczyna trafia do do Maree, malutkiej miejscowości w środku pustyni, do jedynego hotelu /szumna nazwa/ prowadzonego przez Maggie i jej męża /Tony/.
Jak sobie poradzi ta rozpuszczona przez rodziców nastolatka? Oj, musi dużo się nauczyć, bo tu nikt nie będzie jej usługiwać. To pierwsze 20 stron, pozostaje jeszcze 600 stron do przeczytania.
Autorka wspaniale opisuje powolną przemianę Arabelli, która z bezwartościowej dziewczyny powoli przeistacza się w zupełnie inną osobę. I nawet wielbłądy przestają być straszne, Aborygeni okazują się nie być "prostakami", przygotowywania posiłków dla gości hotelowych też można się nauczyć...
Książkę czyta się bardzo szybko. Można poznać ciężkie życie na pustyni, zwyczaje tubylców i nie tylko.
To trzeba samemu przeczytać, by choć trochę zrozumieć pustynne warunki, by zanurzyć się w ten pustynny australijski świat. Zachęcam do tej lektury, bo warto.

Wyjątkowo wciągnęła mnie ta powieść. Nie mogłam się oderwać od czytania.Pięknie opisana historia Arabelli - rozkapryszonej i przyzwyczajonej do wygód młodej Angielki, która wyjeżdża z rodzicami do Australii. Podczas postoju pociągu wysiada na chwilę, by zerwać kwiat, ale nagle pociąg odjeżdża.. I od tej pory zaczynają się jej niesamowite przygody. Rozpalona słońcem...

Nic dodać nic ująć - całość czyta się bardzo szybko i trudno oderwać się od lektury, gdyż akcja obfituje w wiele burzliwych zdarzeń i niespodzianek. Najsłabszą częścią jest zakończenie - nieco ckliwe i przewidywalne.

Autorce udało się wiarygodnie i realistycznie pokazać ciężkie warunki życia mieszkańców Australii w pierwszych dekadach minionego stulecia. O przetrwanie walczą zarówno biali osadnicy, jak i rdzenni mieszkańcy. Męczące upały, susze, brak wody i pożywienia oraz inne codzienne klęski hartują ludzi i zbliżają ich do siebie. Śledzenie ich życia oraz wewnętrznych przeżyć jest pasjonujące.

Perypetie bohaterów (nie tylko Arabelli) są fascynujące i nie powielają, żadnych schematów (oczywiście, oprócz rozpieszczonej dziewczyny przechodzącej niesamowitą przemianę).

Książka ta nie wymaga od nas zbyt dużego myślenia, więc jest idealna na wieczór po ciężkim dniu w szkole/pracy. Nie ma ograniczeń wiekowych – tą książkę może przeczytać każdy kto chce, a ja ją serdecznie polecam.


Moja ocena 4/5

Zapraszam po więcej: http://pomiedzyksiazkami.blogspot.com/2014/09/elizabeth-haran-pod-ponacym-niebem.html

Nic dodać nic ująć - całość czyta się bardzo szybko i trudno oderwać się od lektury, gdyż akcja obfituje w wiele burzliwych zdarzeń i niespodzianek. Najsłabszą częścią jest zakończenie - nieco ckliwe i przewidywalne.

Autorce udało się wiarygodnie i realistycznie pokazać ciężkie warunki życia mieszkańców Australii w pierwszych dekadach minionego stulecia. O przetrwanie...

Bajeczka na wakacje. Zupełnie nie potrafiłam wczuć się w atmosferę tej książki, napisana ładnie, ale akcja była nudząca. Jak i bohaterowie. Brak jakiejkolwiek postaci, która zainteresowałaby mnie, a nie jestem wymagającym czytelnikiem. Tutaj na niekorzyść działa długośc... męczyłam się długooo. Dobrnęłam do końca licząc na cud i go nie było :) Czytałam zaraz po serii Zafona,może dlatego...

Bajeczka na wakacje. Zupełnie nie potrafiłam wczuć się w atmosferę tej książki, napisana ładnie, ale akcja była nudząca. Jak i bohaterowie. Brak jakiejkolwiek postaci, która zainteresowałaby mnie, a nie jestem wymagającym czytelnikiem. Tutaj na niekorzyść działa długośc... męczyłam się długooo. Dobrnęłam do końca licząc na cud i go nie było :) Czytałam zaraz po serii...

Początkowo ciężko mi było przekonać się do tej książki ale z czasem spodobała mi się ta historia. Może jest odrobinę "rozciągnięta" ale rozkręca się i czyta się z zaciekawieniem.

Początkowo ciężko mi było przekonać się do tej książki ale z czasem spodobała mi się ta historia. Może jest odrobinę "rozciągnięta" ale rozkręca się i czyta się z zaciekawieniem.

W porównaniu z dwiema poprzednimi książkami tej autorki jest najsłabszą pozycją. Trochę się ciągnęła.

W porównaniu z dwiema poprzednimi książkami tej autorki jest najsłabszą pozycją. Trochę się ciągnęła.

Na paczstku powieść wydaje się ciężka, przez płytkość głównej bohaterki, ale im dalej tym ciekawiej, także polecam.

Na paczstku powieść wydaje się ciężka, przez płytkość głównej bohaterki, ale im dalej tym ciekawiej, także polecam.

Czyta się lekko i szybko. Mnie zaciekawiła przede wszystkim ze względu na miejsce akcji.

Czyta się lekko i szybko. Mnie zaciekawiła przede wszystkim ze względu na miejsce akcji.