Najbardziej przerażającym elementem tej książki jest to, jak dalece nudno można rozwinąć skądinąd ciekawy pomysł.

Najbardziej przerażającym elementem tej książki jest to, jak dalece nudno można rozwinąć skądinąd ciekawy pomysł.

4,5

4,5

Tytuł ten nie należy do wybitnych, opowiada o zmierzeniu się głównego antagonisty z jego własnymi demonami , oraz rozpaczliwym poszukiwaniem córki, bawiąc się z Nienazwanym w kotka i myszkę, tytuł , od pierwszych stron do mniej więcej połowy jest wciągający jak bagno, ne stety... reszta książki , przynajmniej mnie rozczarowuje nie mówiąc już o zakończeniu , które chociażby powinno zwiastować kolejną część tej historii ... a tu nic dlatego moja ocena to 5

Tytuł ten nie należy do wybitnych, opowiada o zmierzeniu się głównego antagonisty z jego własnymi demonami , oraz rozpaczliwym poszukiwaniem córki, bawiąc się z Nienazwanym w kotka i myszkę, tytuł , od pierwszych stron do mniej więcej połowy jest wciągający jak bagno, ne stety... reszta książki , przynajmniej mnie rozczarowuje nie mówiąc już o zakończeniu , które...

Boże jaki to był gniot !

Boże jaki to był gniot !

Na początku uwagę przykul przyjemny warsztat pisarski. Sama fabula podążyła w nieco inny sposób, niż sie spodziewałem, więcej tutaj dramatu niż horroru. Zwyczajnie solidna lektura.

Na początku uwagę przykul przyjemny warsztat pisarski. Sama fabula podążyła w nieco inny sposób, niż sie spodziewałem, więcej tutaj dramatu niż horroru. Zwyczajnie solidna lektura.

nudnawe

nudnawe

Dziwna to powieść. Zapowiedź wydawnicza sugeruje miszmasz "Egzorcysty" z "Aniołami i Demonami", gdzie głównym złym jest przebiegły demon, chcący owładnąć umysł głównego bohatera. W rzeczywistości dostajemy dramat obyczajowy z podłamanym psychicznie nudnym profesorkiem, który objeżdża Stany Zjednoczone w poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie co stało się z jego córką.

Wstęp i kilka pierwszych rozdziałów bardzo przypominają "Inferno" Dana Browna – z niepokojącymi wizjami i nakreśleniem akademickiego światka racjonalności – podkręcone na maksa przy tymczasowym przeniesieniu miejsca akcji do Wenecji. Jednak protagonista nie ma w sobie krzty zapalczywości profesora Langdona, a jego znajomość dzieła literackiego, które jest busolą osi fabularnej, wydaje się bardzo powierzchowne i fragmentaryczne, bowiem przez całą historię przewijają się dwa/trzy krótkie fragmenty "Raju utraconego" – i tyle. Żadnej głębszej analizy, żadnych wycieczek w sekrety dziejów.

Gdy główny punkt zwrotny historii zawiązuje się na dosłownie dwóch stronach (który też jest aż nazbyt oczywisty),akcja ponownie wraca do USA i tutaj wydźwięk powieści zmienia się drastycznie. Ciężka atmosfera znika zupełnie, a poczynania głównego bohatera zaczynają przypominać bardziej powieść drogi z wątkiem detektywistycznym. W kolejnych rozdziałach bowiem odwiedzimy więcej barów szybkiej obsługi z połowy Stanów niż będzie nam dane się przerazić. Tak naprawdę, oprócz konfrontacji z demonem w Wenecji (z samego początku),w całej powieści nie będzie drugiego momentu, podczas lektury którego poczujecie się nieswojo. Jak na książkę biorącą na warsztat mistycyzm i demonologię to bardzo słabo.

Problemem jest również główny bohater, który nuży swoimi wywodami językiem mało wykształconego człowieka, powtarzającego co i rusz te same frazesy. Jego przywołania "Raju utraconego" nie mają żadnego sensu i nie są w żaden sposób wytłumaczone, zatem "Raj" można by zamienić jakimkolwiek innym dziełem, a fabuła niewiele by się zmieniła – poza imieniem głównego złola, którego tożsamość i tak #nikogo.

Mogę tylko zaznaczyć, że zakończenie jest zupełnie niesatysfakcjonujące, wręcz otwarte do interpretacji. Ale zwyczajnie nie chce się go interpretować, bo brak w nim głębi i intrygującej cząstki "wow".

Styl autora jest bardzo lekki, a monologi czy dialogi mają nawet elementy komediowe – co chyba nie bardzo pasuje do obranego tematu i charakterologii postaci, ale mnie faktycznie bawiły w odpowiednich momentach (czy w tym przypadku można zaliczyć to na plus?). Bardzo duży zarzut do polskiego tłumaczenia, w którym pełno jest powtórzeń tych samych słów i wyrażeń w następujących po sobie zdaniach (co naprawdę bardzo razi) i błędów rzeczowych (żeby wymienić tylko, iż nie ma "butów firmy Oxford", gdyż istnieją oksfordki)

Dla wielbicieli powieści drogi bardzo dobra pozycja, bo bohater przechodzi w jej trakcie przemianę. Dla wielbicieli amerykańskich smaczków popkulturowych to również źródło, z którego wiele można dowiedzieć się o upodobaniach kulinarnych podróżujących autostradami. Ale na pewno nie jest to książka, która cokolwiek wnosi do tematyki thrillerów, a jej kliszowe zagrania fabularne i brak sensownego zakończenia sprawiają, że można sobie "Demonologa" darować.

Dziwna to powieść. Zapowiedź wydawnicza sugeruje miszmasz "Egzorcysty" z "Aniołami i Demonami", gdzie głównym złym jest przebiegły demon, chcący owładnąć umysł głównego bohatera. W rzeczywistości dostajemy dramat obyczajowy z podłamanym psychicznie nudnym profesorkiem, który objeżdża Stany Zjednoczone w poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie co stało się z jego córką.

Wstęp i...

Kolejna książka z zadziwiająco niską oceną na naszym serwisie. Pierwszy raz jednak powiem, że coś mi się zdaję, iż wiele osób nie potrafi czytać między wierszami. Bardzo przyjemny klimat (oczywiście mroczny),interesująca fabuła, przewlekana naprawdę ciekawymi wymysłami autora i nawiązaniami do paru świetnych i znanych dzieł literackich (m.in. do "Raju Utraconego" czy Biblii). Ateiści nie mają się jednak czego obawiać, bo sam protagonista jest zapalonym ateistą. Książka staje się przez to przystępną dla każdego. Pościg za utraconym skarbem, z książki Pypera, stał się świetnym scenariuszem na film. Teraz tylko czekać. Z pewnością dałbym wyższą ocenę, gdyby nie pewna część, która mnie zawiodła.

PS: Dodam, że bardzo lubię, gdy autor potrafi odnieść się z humorem do pewnych dziennych rzeczy w życiu każdego człowieka. Tutaj jest tego naprawdę sporo, przez co tytuł nie odtrąca od siebie zbyt "nadętym" i "wyimaginowanym" światem.

Godna polecenia! RIP Vinnie!

Kolejna książka z zadziwiająco niską oceną na naszym serwisie. Pierwszy raz jednak powiem, że coś mi się zdaję, iż wiele osób nie potrafi czytać między wierszami. Bardzo przyjemny klimat (oczywiście mroczny),interesująca fabuła, przewlekana naprawdę ciekawymi wymysłami autora i nawiązaniami do paru świetnych i znanych dzieł literackich (m.in. do "Raju Utraconego" czy...

Strasznie ostatnio się wciągnęłam w historie o duchach i demonach, więc zaczynałam czytać tę książkę z ogromną nadzieją na fajną historię. Początek książki bardzo fajny, zaczyna się coś dziać, ale niestety im dalej, tym moim zdaniem robi się nudniej. Nic konkretnego się nie dzieje, główny bohater błądzi i myśli, myśli i błądzi. Niestety jestem zawiedziona, choć zapowiadało się dobrze.

Strasznie ostatnio się wciągnęłam w historie o duchach i demonach, więc zaczynałam czytać tę książkę z ogromną nadzieją na fajną historię. Początek książki bardzo fajny, zaczyna się coś dziać, ale niestety im dalej, tym moim zdaniem robi się nudniej. Nic konkretnego się nie dzieje, główny bohater błądzi i myśli, myśli i błądzi. Niestety jestem zawiedziona, choć zapowiadało...

"Demonolog" Andrew Pypera to demoniczna, wciągająca powieść grozy, która karze uwierzyć, że demon istnieje. Czytając książkę wkroczyłam wraz z bohaterem na ścieżkę mrocznej wyprawy i zmierzyłam się z siłą, której nie ogarnia mój umysł. Autor stworzył wielowymiarowy koszmar dla dorosłych i zaskakuje na każdym kroku.
Uważam, że Andrew Pyper to niezwykle utalentowany pisarz, który napisał wspaniałą powieść o zjawiskach ponadnaturalnych.
Spodobał mi sie sposób w jaki autor zmienił mnie w dziecko drżące ze strachu, gdy czytałam "Demonolog".
To interesujący horror okultystyczny, który pochłonął mnie bez reszty. Historia stworzona przez Pypera intryguje od początku do końca. Przeraża, szarpiąc najczulsze struny ludzkiej wyobraźni i wrażliwości.
Drodzy miłośnicy książek nie zmarnujcie okazji i czytajcie.
Polecam.

"Demonolog" Andrew Pypera to demoniczna, wciągająca powieść grozy, która karze uwierzyć, że demon istnieje. Czytając książkę wkroczyłam wraz z bohaterem na ścieżkę mrocznej wyprawy i zmierzyłam się z siłą, której nie ogarnia mój umysł. Autor stworzył wielowymiarowy koszmar dla dorosłych i zaskakuje na każdym kroku.
Uważam, że Andrew Pyper to niezwykle utalentowany pisarz,...