Kiedy zaczynałam czytać "Effi Briest" na ostatniej stronie okładki przeczytałam, że jest to jedna z najważniejszych niemieckich powieści. Trochę z tego powodu podeszłam do lektury z przekonaniem, że jest napisana w bardzo ciężkim w odbiorze stylu, jednak na szczęście dla mnie bardzo się myliłam.
Powieść opiera się na schemacie znanym mi wcześniej z " Pani Bovary " oraz "Anny Kareniny"; młoda kobieta wychodzi za mąż za niewłaściwego, dużo starszego mężczyznę, a szukając szczęścia nagina normy moralne.
Effi wychodzi za ponad czterdziestoletniego barona von Innstetten, który zajmuje się karierą, a ona uczuciowa siedemnastolatka o bujnej wyobraźni nudzi się w małym miasteczku. Wtedy w jej życiu pojawia się major Cramps, z którym nawiązuje romans.
Historia Effi jest bardzo wzruszająca, ukazuje stosunki społeczne, pruską moralność XIX wieku. Effi i jej mąż stają się ofiarami konwenansów, chociaż to na nią spada największa kara.
Powieść bardzo przypadła mi do gustu, ale jest tak krótka, że po przeczytaniu czułam niedosyt.

Kiedy zaczynałam czytać "Effi Briest" na ostatniej stronie okładki przeczytałam, że jest to jedna z najważniejszych niemieckich powieści. Trochę z tego powodu podeszłam do lektury z przekonaniem, że jest napisana w bardzo ciężkim w odbiorze stylu, jednak na szczęście dla mnie bardzo się myliłam.
Powieść opiera się na schemacie znanym mi wcześniej z " Pani Bovary " oraz...