Michael Faber pokazuje świat niezwykły wodząc za nos czytelnika od początku książki, która powinna przypaść do gustu amatorom XIX wiecznej Anglii pokazanej oczami widza naszych czasów, a wszystko to przez pryzmat tego jak żyło się prostytucji i biedocie Londyńskiej w tamtych czasach. Faber od początku prowadzi z nami grę mając jako autor duży wpływ wartościowania kreślonych postaci. Najpierw więc poznajemy prostytutki i ich codzienne życie (z bardzo szczegółowymi i pikantnymi detalami) od strony popytu na ich usługi, często tej o której wolimy nie wiedzieć i nie widzieć. Główna bohaterka Sugar wyróżniająca się w swoim środowisku inteligencją i edukacją (rzadkość w tamtych czasach wśrod tej warstwy społecznej) została prostytutką jak wiele kobiet w tamtych czasach nie z wyboru, a z tragicznego przymusu. Mówi i myśli językiem rynsztoka, ocenia i traktuje innych miarą walki o byt i przetrwanie na poziomie fizycznym. Trudno nie odnieść wrażenia, że Faber zręcznie manewruje postacią pokazując jak poprawa fizycznych warunków bytu u Sugar pozwala jej na myślenie kategoriami człowieka, a nie niewolnika zachcianek męskich. Sugar, która ma szczęście poprawić swój los i wejść do innej sfery społecznej zaczyna otwierać się na wyższy wymiar człowieczeństwa dopuszczający do głosu uczucia wyższe. Jak bity przez lata pies, który znalazł lepszego właściciela zaczyna wchodzić na wyższe szczeble piramidy Masłowa.

Szkarłatny Płatek i Biały to opowieść o przemianie człowieka, któremu dając lepsze warunki i zwracając chociaż częściowo godność otwieramy na inne wymiary myślenia i czucia. To historia straszliwego rodzicielstwa, którego nie chcemy znać, czy dramatów tysięcy kobiet w nie tylko niestety w tamtych czasach, które skrzętnie przykrywane są dywanikiem pseudo prawości. To zętknięcie naszej, ludzkiej ciemnej strony natury z hipokryzją wyższych sfer. To obraz dobrych domów, których głowy rodziny głaszczące swoje dzieci po głowie i całujące czule swoje żony na dobranoc idą do slumsów, żeby zaspokoić pragnienia, które rozmijają się z obyczajowością "dobrej żony", mijając obojętnie w drodze do domu uciech wymizerowane z głodu dzieci. Trudno jednak zaliczyć Płatka do dramatu. Przełyka się książkę łatwo, bo wydarzenia i bardzo ciekawie przedstawieni bohaterowie opleceni są siecią ciętego humoru i niezwykle wnikliwej analizy psychologicznej. Faber z łatwością przeskakuje z toku myślowego Sugar wprowadzając nas do umysłu jednego z jej klientów - Williama Rackhama, czy wielu innych postaci pierwszo i drugoplanowych. Autor unika schematyzowania postaci na dobre i złe i pokazuje ich odcienie szarości, co przydaje bohaterom prawdziwości. Ważne wydarzenia i kluczowe informacje przewijają się mimochodem, dramaty ludzkie wspominane są między wierszami, albo w ramach bardzo fizycznych opisów, które w moim odczuciu dodają tylko tej pozycji autentyczności i stanowią w tym sensie jej walor.

Czytałam z prawdziwą przyjemnością, a zakończenie które pozwala na dalsze śledzenie losów bohaterów zachęciło mnie skutecznie do sięgnięcia po kontynuację historii.

.

Michael Faber pokazuje świat niezwykły wodząc za nos czytelnika od początku książki, która powinna przypaść do gustu amatorom XIX wiecznej Anglii pokazanej oczami widza naszych czasów, a wszystko to przez pryzmat tego jak żyło się prostytucji i biedocie Londyńskiej w tamtych czasach. Faber od początku prowadzi z nami grę mając jako autor duży wpływ wartościowania kreślonych...