Wiele osób zna opowiadanie Gustawa Morcinka „Łysek z pokładu Idy”, kiedy zapoznawałem się z dramatycznym losem Łyska, nie miałem świadomości, że w chwili kiedy opowiadanie czytałem, było ono swego rodzaju opowiadaniem-reportażem. Za sprawą książki „Zwierzęcy punkt widzenia” - Érica Baratay’a, dowiedziałem się, że sytuacja taka miała miejsce jeszcze w latach 70tych ubiegłego wieku. Autor skupiający się głównie na dramatycznych losach zwierząt we Francji, nie wspomina o terenach zapóźnionych technologicznie, sytuacja tam mogła być zdecydowanie gorsza. Dawno nie czytałem książki, która w sposób, która w tak wnikliwy sposób przedstawia rozwój cywilizacji z punktu widzenia zwierząt, głównie tych najbliżej związanych z człowiekiem tj. koń, krowa i pies. Opisy traktowania zwierząt jako przedmioty, nieczujące są wręcz przerażające. Nawiązując do wspomnianego na wstępie Łyska, jak opuszczano konia do kopalń, a następnie jego katorżnicza praca powodowała, że momentami przerywałem lekturę. Podobnie sytuacja dotyczyła krów i ich traktowania, a także psów. Jednak po opisie corridy zastanawiam się, jak mogło to wydarzenie fascynować Hemingwaya? Okazuje się, że bykowi przycina się rogi, aby torreadorowi nic się nie stała, a spokojne roślinożerne zwierzę przedstawia się w postaci bestii. Przypomniała mi się scena opisywana z walk gladiatorów, kiedy wymordowano słonie, a publiczność milczała i nie wiwatowała.
Książka w ostatnich rozdziałach, mówi o empatii i zmieniających się postawach wobec zwierząt, choć w większości głównymi beneficjentami są domowe psy i koty — choć nie jest to reguła.
Książkę uważam za bardzo wartościową i skłaniającą do refleksji ile to zawdzięczamy zwierzętom, a jak je traktujemy. Polecam

Wiele osób zna opowiadanie Gustawa Morcinka „Łysek z pokładu Idy”, kiedy zapoznawałem się z dramatycznym losem Łyska, nie miałem świadomości, że w chwili kiedy opowiadanie czytałem, było ono swego rodzaju opowiadaniem-reportażem. Za sprawą książki „Zwierzęcy punkt widzenia” - Érica Baratay’a, dowiedziałem się, że sytuacja taka miała miejsce jeszcze w latach 70tych ubiegłego...

Éric Baratay oddaje głos zwierzętom w sprawie ich smutnego losu z czasów sięgających Francji doby późnej nowożytności. Odbiera czytelnikowi reszki wiary w empatię i racjonalność człowieka. Przypomina o pominięciu zwierząt w historii, tak jakby przeszłość zależała wyłącznie od ludzi, ich sprawczości oraz zdolności do samodzielnego pokierowania całym światem. „Zwierzęcy punkt widzenia” przypomina literacką wędrówkę po tematycznym trójkącie, którego boki tworzą konie, krowy i psy. Na podstawie ich losów naświetlono dynamikę zmian w traktowaniu zwierząt na przełomie ostatnich kilkuset lat. Éric Baratay bierze pod lupę dramatyczne skutki bezmyślnych działań człowieka, którego nic nie powstrzyma przed całkowitym wyeksploatowaniem poddanych mu stworzeń. W przekonaniu naszych przodków warte są tyle, ile zaspokajają ludzkie potrzeby bądź napędzają określoną gałąź gospodarki. W dobie postępującego kapitalizmu uprzedmiotowienie zwierząt stanowi idealne narzędzie do tuszowania zbrodni, za jaką uznać należy ich dotychczasowe wyniszczenie, które nie doczekało się żadnych rozliczeń. Ich wycieńczenie odbywa się na wiele sposobów, z czego na pierwszy plan wysunięto morderczą pracę, nieprzemyślany dobór hodowlany, bagatelizowanie chorób oraz niewłaściwą dietę. Cierpienie zwierząt poraża. Éric Baratay tworzy pozycję wymykającą się typowemu opracowaniu historycznemu, czego potwierdzeniem jest przyjęta w tekście narracja. Autor przeplata sprawozdawczość z powieściopisarstwem, co znacznie spowalnia tempo czytania. „Zwierzęcy punkt widzenia” to wymagająca pozycja, którą doceni każdy, komu los innego stworzenia nie jest obojętny.

Éric Baratay oddaje głos zwierzętom w sprawie ich smutnego losu z czasów sięgających Francji doby późnej nowożytności. Odbiera czytelnikowi reszki wiary w empatię i racjonalność człowieka. Przypomina o pominięciu zwierząt w historii, tak jakby przeszłość zależała wyłącznie od ludzi, ich sprawczości oraz zdolności do samodzielnego pokierowania całym światem. „Zwierzęcy punkt...

Trudna, przytłaczająca, jednak bardzo potrzebna lektura. Wnikliwa, drobiazgowa, dość mocno naukowa, ale i empatyczna. Choć to jedynie drobny wycinek historii zwierząt. Tak jak słusznie zauważa autor - należy im się znacznie więcej uwagi.

Trudna, przytłaczająca, jednak bardzo potrzebna lektura. Wnikliwa, drobiazgowa, dość mocno naukowa, ale i empatyczna. Choć to jedynie drobny wycinek historii zwierząt. Tak jak słusznie zauważa autor - należy im się znacznie więcej uwagi.

Drobiazgowo opisana eksploatacja i przemoc wobec zwierząt, głównie ery przemysłowej i okresu wojen światowych.
Trochę jest to oschle napisane, co nie wyklucza jednak empatii która bije ze stron tej pracy.
Warto się zapoznać.

Drobiazgowo opisana eksploatacja i przemoc wobec zwierząt, głównie ery przemysłowej i okresu wojen światowych.
Trochę jest to oschle napisane, co nie wyklucza jednak empatii która bije ze stron tej pracy.
Warto się zapoznać.

Nie polecam. Bardzo filozoficzna

Nie polecam. Bardzo filozoficzna

Jedno z najlepszych nieantropocentrycznych spojrzeń na historię. Pięknie wydana książka, świetny przekład.

Jedno z najlepszych nieantropocentrycznych spojrzeń na historię. Pięknie wydana książka, świetny przekład.

Będąc wielką miłośniczka zwierząt, sięgnęłam po te ksiązkę bez zastanowienia. Niestety srogo się rozczarowałam. Autor poprzez pseudointelektualny wstęp, mądre słowa i ogromną ilość auto-dygresjii, sam sobie zaprzecza. Starając się skupić na historii zwierząt, gdzie zwierzę jest podmiotem badań, paradoksalnie dołącza do grona licznych badaczy, którzy historię naszych braci mniejszych opisują z perspektywy człowieka.

Wymagajaca i przygnębiająca lektura, która nic nie wniosła do mojego postrzegania zwierząt i ich relacji z człowiekiem, tylko utwierdziła w przekonaniu, że zwierzę od setek lat jest ofiarą ludzkiej chciwości i brutalności.

Będąc wielką miłośniczka zwierząt, sięgnęłam po te ksiązkę bez zastanowienia. Niestety srogo się rozczarowałam. Autor poprzez pseudointelektualny wstęp, mądre słowa i ogromną ilość auto-dygresjii, sam sobie zaprzecza. Starając się skupić na historii zwierząt, gdzie zwierzę jest podmiotem badań, paradoksalnie dołącza do grona licznych badaczy, którzy historię naszych braci...

dobra, rzetelna książka, pozwala zmienić spojrzenie na wiele spraw.

dobra, rzetelna książka, pozwala zmienić spojrzenie na wiele spraw.