Przyznam szczerze, że znałem do tej pory Chucka (a właściwie Carlosa Raya) Norrisa z filmów akcji i kina sztuk walki. Lubię te gatunki filmowe i oglądałem chyba wszystkie z udziałem głównego bohatera tej książki. Poza tym jako nastolatek oglądałem nałogowo "Strażnika Teksasu".
W "Autobiografii" poznajemy jednak Chucka Norrisa z wielu innych, różnych sfer aktywności którymi się zajmował lub zajmuje. I niektóre rzeczy były dla mnie nowością. Szczególnie ciekawie opisane są początki jego kariery sportowej, czyli trenowanie wielu stylów walki i prowadzenie szkół karate.
Wiele można się też dowiedzieć o ciężkim dzieciństwie Chucka i jego braci.
Ale najbardziej zainteresowały mnie szczegóły powstawania filmów i kultowego serialu, jakim jest "The Texas Ranger".
Autor i główny bohater tej książki, używa prostego stylu narracji, można by nawet powiedzieć że zbyt prostego. Ale widać, wszystko o czym pisze jest szczere i niezmodyfikowane na potrzeby rynku wydawniczego. Chuck pisze tak jak faktycznie było w jego życiu i to czuć.
Nie zgadzałem się i nie zgadzam nadal na żartowanie z pana Norrisa, bo jest on człowiekiem szczerym, prostodusznym, dbającym o własną rodzinę i robiącym naprawdę dużo dobrego dla innych. Nie wiem dlaczego stał się obiektem dowcipów internetowych, ale potrafił i z tego wyjść i zaczął żartować sam z siebie, do czego potrzebna jest odwaga.
Jedyne co trochę mnie raziło, to zbyt częste odwoływanie się do religii i własnej wiary. Oczywiście szanuję Chucka i jego poglądy religijne, jednak trochę męczyło czytanie że każdą chwilę swojego życia zawdzięcza Bogu. Choć jeśli to naprawdę daje mu siłę i wolę życia to akceptuję to.

Przyznam szczerze, że znałem do tej pory Chucka (a właściwie Carlosa Raya) Norrisa z filmów akcji i kina sztuk walki. Lubię te gatunki filmowe i oglądałem chyba wszystkie z udziałem głównego bohatera tej książki. Poza tym jako nastolatek oglądałem nałogowo "Strażnika Teksasu".
W "Autobiografii" poznajemy jednak Chucka Norrisa z wielu innych, różnych sfer aktywności którymi...