Czytając "Ślepnąć od świateł" Jakuba Żulczyka miałam wrażenie że czytam literaturę z gatunku science fiction. Świat wykreowany przez autora: obraz Warszawy gdzie życie toczy się głównie w knajpach i na zamkniętych imprezach, upaleni i naćpani przedstawiciele pokolenia X i Y a także wszechobecna żądza pieniądza to świat którego ja, mieszkanka stolicy od urodzenia, nie znam. Nigdy mnie nawet nie ciągnęło w takie klimaty więc jakoś trudno mi uwierzyć że tak wygląda życie towarzyskie w Warszawie i że drugim najczęściej wybieranym numerem w telefonie każdego mieszkańca stolicy jest numer do jego dilera.

Bo bohaterem książki Jakuba Żulczyka jest właśnie diler Jacek, warszawski "słoik" jak sam siebie określa, przystojny, inteligenty, nastawiony na klientelę z najwyższej półki: gwiazdy telewizji, politycy, pracownicy korporacji. Pozbawiony skrupułów, nastawiony na zysk, traktujący ludzi instrumentalne zdaje się być zadowolony z życia jakie prowadzi. Czasami tylko nachodzą go myśli o tym że żyje w świecie wypranym z uczuć ale dojmujące uczucie samotności szybko zagłusza realizacją kolejnego zlecenia.
Nagle jednak ten poukładany świat zaczyna trzeszczeć w posadach. Jedna błędna decyzja "biznesowa" sprawia że Jacek traci grunt pod nogami. Z pana sytuacji staje się desperatem walczącym o przeżycie. Za wszelką cenę.

Jakub Żulczyk wykreował świat mroczny i brzydki gdzie na śniadanie wciąga się kreskę popijając setka wódki. Żaden z bohaterów nie budzi sympatii. Język zaś którym się posługują, pełen wulgaryzmów i prostactwa, przez ponad 500 stron kaleczył moje uszy. A mimo to ta historia wciąga. Już chcesz trzasnąć książką a za chwilę czytasz kolejną stronę i gdzieś w środku czujesz ulgę że to świat który jest obok, który cię nie pożre i dlatego możesz dokończyć lekturę a potem odetchnąć z ulgą.

Czytałam "Ślepnąć od świateł" po lekturze "Wzgórza psów". To co autor wykrzyczał i "wyprzeklinał" w pierwszej pozycji w kolejnej już powiedział w sposób bardziej wyważony, gładszy literacko ale nadal mocny i dający czytelnikowi do myślenia.
Drugiej takiej książki jak "Ślepnąc od świateł" bym już nie udźwignęła cieszy więc że Jakub Żulczyk potrafi pisać też inaczej.

Czytając "Ślepnąć od świateł" Jakuba Żulczyka miałam wrażenie że czytam literaturę z gatunku science fiction. Świat wykreowany przez autora: obraz Warszawy gdzie życie toczy się głównie w knajpach i na zamkniętych imprezach, upaleni i naćpani przedstawiciele pokolenia X i Y a także wszechobecna żądza pieniądza to świat którego ja, mieszkanka stolicy od urodzenia, nie znam....