- „(...) z całą pewnością przewiduje to regulamin małżeński. -Czyli co? -Czekanie na siebie nawzajem pod koniec ciężkiego dnia (...)” moje pierwsze i na pewno nie ostatnie dzieło Nory Roberts. Książka niezwykle intrygująca, spokojna i wciągająca. Nie jest to kryminał bogaty w niebezpieczne akcje, ale mimo wszystko czyta się lekko, przyjemnie i szybko. Sama opowieść o zabójstwie 12 dziewczyn mrozi krew w żyłach. Już niedługo zajrzę do kolejnej sprawy prowadzonej przez inteligentną i sprytną Eve Dallas.

- „(...) z całą pewnością przewiduje to regulamin małżeński. -Czyli co? -Czekanie na siebie nawzajem pod koniec ciężkiego dnia (...)” moje pierwsze i na pewno nie ostatnie dzieło Nory Roberts. Książka niezwykle intrygująca, spokojna i wciągająca. Nie jest to kryminał bogaty w niebezpieczne akcje, ale mimo wszystko czyta się lekko, przyjemnie i szybko. Sama opowieść o...

Ponieważ planuję przeczytać całą serię nie będę się powtarzać, chyba że zdarzy się jakaś wyjątkowa zmiana w stylu autorki, lub wyjątkowe obniżenie lotów. Moja bardziej szczegółowa opinia, która odnosi się również do tej książki, zamieszczona jest przy tomie pierwszym przygód Eve Dallas pt "Dotyk śmierci".
Całkiem niezła.

Ponieważ planuję przeczytać całą serię nie będę się powtarzać, chyba że zdarzy się jakaś wyjątkowa zmiana w stylu autorki, lub wyjątkowe obniżenie lotów. Moja bardziej szczegółowa opinia, która odnosi się również do tej książki, zamieszczona jest przy tomie pierwszym przygód Eve Dallas pt "Dotyk śmierci".
Całkiem niezła.

Uwielbiam każdą książkę z tej serii. Miałam szczęście czytać ją od pierwszej części i poznać całą historię Dallas od początku. Polecam całym sercem :)

Uwielbiam każdą książkę z tej serii. Miałam szczęście czytać ją od pierwszej części i poznać całą historię Dallas od początku. Polecam całym sercem :)

Jedna z powieści z cyklu o policjantce porucznik Eve Dallas, która tym razem prowadzi sprawę seryjnego mordercy sprzed lat.
Śledztwo toczy się niespiesznie, łatwo domyślić się sprawcy już w połowie książki, sporo dłużyzn...
Jeśli to komuś nie przeszkadza, to polecam.

Jedna z powieści z cyklu o policjantce porucznik Eve Dallas, która tym razem prowadzi sprawę seryjnego mordercy sprzed lat.
Śledztwo toczy się niespiesznie, łatwo domyślić się sprawcy już w połowie książki, sporo dłużyzn...
Jeśli to komuś nie przeszkadza, to polecam.

jak każda książka tej autorki bardzo fajna i wciągająca, historia tez ciekawa ale dużo ciekawsza byłaby gdyby była krótsza o przynajmniej 100 stron, bo po pewnym czasie czytania ma się wrażenie lania wody i czeka się kiedy w końcu zagadka się rozwiąże i będzie koniec

jak każda książka tej autorki bardzo fajna i wciągająca, historia tez ciekawa ale dużo ciekawsza byłaby gdyby była krótsza o przynajmniej 100 stron, bo po pewnym czasie czytania ma się wrażenie lania wody i czeka się kiedy w końcu zagadka się rozwiąże i będzie koniec

Z książkami z cyklu "In Death" mam ten sam problem; bardzo jestem przywiązana do bohaterów, ale przewidywalność fabuł kolejnych tomów z lekka mnie irytowała. Tym razem mamy nieco inną sytuację, śledztwo prowadzone przez porucznik Dallas dotyczy sprawy sprzed lat, seryjny morderca już nie działa, więc policjantka nie pracuje pod presją czasu. Śledztwo rozwija się powoli, bez fajerwerków i choć jak zwykle domyśliłam się sprawcy gdzieś w połowie książki, to czytało mi się dosyć przyjemnie. Jedna z lepszych części cyklu, jakie ostatnio wyszły.

Z książkami z cyklu "In Death" mam ten sam problem; bardzo jestem przywiązana do bohaterów, ale przewidywalność fabuł kolejnych tomów z lekka mnie irytowała. Tym razem mamy nieco inną sytuację, śledztwo prowadzone przez porucznik Dallas dotyczy sprawy sprzed lat, seryjny morderca już nie działa, więc policjantka nie pracuje pod presją czasu. Śledztwo rozwija się powoli, bez...

http://pisanyinaczej.blogspot.com/2015/06/jd-robb-ukryta-smierc.html

http://pisanyinaczej.blogspot.com/2015/06/jd-robb-ukryta-smierc.html

J.D. Robb jak zwykle stanęła na wysokości zadania. Powieść poprowadzona ciekawie, intryga frapująca. Wprawdzie już wcześniej domyśliłam się, kto mordował, ale to mi nie przeszkodziło dokończyć czytania z wielką przyjemnością. Uwielbiam ten cykl, więc pewnie moja ocena nie jest w pełni obiektywna, ale co tam! Mam prawo zachwycać się tym czym chcę:)

J.D. Robb jak zwykle stanęła na wysokości zadania. Powieść poprowadzona ciekawie, intryga frapująca. Wprawdzie już wcześniej domyśliłam się, kto mordował, ale to mi nie przeszkodziło dokończyć czytania z wielką przyjemnością. Uwielbiam ten cykl, więc pewnie moja ocena nie jest w pełni obiektywna, ale co tam! Mam prawo zachwycać się tym czym chcę:)

W siedzibie dawnego ośrodka dla trudnej młodzieży „Azyl” bezwzględny morderca ukrył ciała dwunastu młodych dziewczyn. Dlaczego to zrobił, a przede wszystkim, kim był? Na te pytania musi odpowiedzieć porucznik Eve Dallas, bohaterka nowej książki Nory Roberts.

Tej słynnej autorki nie trzeba nikomu przedstawiać. Na pewno każdy z nas gdzieś już o niej usłyszał. Ja również miałam już z nią styczność, tylko, że do tej pory kojarzyła mi się głównie z romansami i powieściami dla kobiet. Tym razem zaciekawiona sięgnęłam po napisany przez nią kryminał i nie ukrywając, rozczarowałam się.

Duże znaczenie zawsze ma dla mnie główny bohater. Jego charakter, podejście do świata, stosunek do innych. Eve Dallas to kobieta silna i ambitna, gotowa wiele poświęcić w imię pracy i konieczności łapania kolejnych złoczyńców. Autorka subtelnie zarysowuje przeszłość pani detektyw, która podobnie jak ofiary, nie miała łatwego dzieciństwa. Wydaje się, że jej osobowość w połączeniu z przykrymi wspomnieniami będą stanowiły idealną bazę pod poszukiwania mordercy, a energia i determinacja poprowadzą ją do rozwiązania następnej zagadki. W tym wszystkim zabrakło mi jednak trochę empatii i szacunku do otoczenia. Odniosłam wrażenie, że Dallas to osoba zbyt pewna siebie, przekonana o swojej nieomylności. Denerwowało mnie jej podejście do innych pracowników i przesadny dystans, którym próbowała się odgrodzić. Niezbyt ją polubiłam i to chyba był pierwszy krok na tej równi pochyłej.

Nora Roberts ma bardzo przyjazny czytelnikowi, lekki styl, ale nie pomogło to tej książki. Zawsze wychodzę z założenia, że choćby pomysł na fabułę był dosyć prosty, czy mało oryginalny, autor może wybronić swój pomysł. Mam wrażenie, że pisarce się to nie udało. Po kolei poznajemy życiorys niemalże wszystkich ofiar, ich rodziny i problemy, z którymi musiały się zmagać. Być może tak właśnie działa policja, jednak wydaje mi się, że swobodnie można byłoby część tej „akcji” wyciąć lub pominąć, krótko mówiąc oszczędzić jej czytelnikowi. Niestety, w pewnym momencie poczułam się znużona takim rozwinięciem fabuły, a kolejne dziewczyny zaczynały mi się powoli mylić, mieszałam ich nazwiska. Kilkukrotnie miałam chęć odłożyć tę powieść, albo po prostu przejść do zakończenia i zobaczyć, czy chociaż tam Roberts trochę bardziej się postarała.

Poza tym autorka idzie przez cały czas od początku obrana ścieżką. Nie kojarzę, żeby w którymś momencie mnie zaskoczyła, żeby spróbowała jakiegoś zwrotu akcji. Jak możecie się domyślić, zakończenie również nie stanowiło żadnej niespodzianki, a tylko to według mnie mogło jeszcze uratować tę książkę. Chętnie wymieniłabym jeszcze kilka niedociągnięć, ale nie chcę niepotrzebnie robić spoilerów.

Powieści autorki czyta się wspaniale. Ma niesamowity talent do budowania fabuły i kreowania bohaterów oraz to, co nazywa się u pisarza lekkim piórem. Ale „Ukryta śmierć” nie sprawdziła się w ogóle, jako kryminał. To książka dosyć przewidywalna, niebędąca dla fanów tego gatunku żadnym wyzwaniem. A właśnie tego oczekuję od kryminału.

Recenzja znalazła się także na moim blogu:
http://rudarecenzuje.blogspot.com/2015/05/o-smierci-banalnie-i-przewidywalnie.html

W siedzibie dawnego ośrodka dla trudnej młodzieży „Azyl” bezwzględny morderca ukrył ciała dwunastu młodych dziewczyn. Dlaczego to zrobił, a przede wszystkim, kim był? Na te pytania musi odpowiedzieć porucznik Eve Dallas, bohaterka nowej książki Nory Roberts.

Tej słynnej autorki nie trzeba nikomu przedstawiać. Na pewno każdy z nas gdzieś już o niej usłyszał. Ja również...