Druga książka z serii za mną. Tym razem chłodnego klimatu nie przewidziano, ale nawet mimo to czytało mi się tę książkę całkiem przyjemnie.

Proporcje między częścią obyczajową a kryminalną jak dla mnie są w porządku. Lubię mieć możliwość zżycia się z bohaterami, nie znoszę antypatycznych macho-gliniarzy i ich stereotypowego szpanowania w śledztwie. Patrik jest przeciwieństwem takiego bohatera, dlatego bardzo go polubiłam. Podobnie jak Erikę, która nie lata po miejscach zbrodni jak kot z pęcherzem (a koty mam dwa, więc wiem o czym mówię) i nie rozwiązuje samodzielnie zagadki, obijając mordy wszystkim podejrzanym, którzy się po drodze nawiną. Takie tematy są już dla mnie nudne. To czym była zajęta w całej tej części było tak zwyczajne, że aż prawdziwe. A co to było - przekonajcie się sami :)

Jeżeli chodzi o część kryminalną to była całkiem ciekawa. W kilku momentach dałam się wyprowadzić w pole, ale ostateczny zwrot akcji rozgryzłam wcześniej, może przez styczność z medycyną. Mimo to daję siedem gwiazdek, bo pomysł uważam za bardzo dobry.

Mnie się styl autorki podoba, zobaczymy jak pójdzie dalej :)

Druga książka z serii za mną. Tym razem chłodnego klimatu nie przewidziano, ale nawet mimo to czytało mi się tę książkę całkiem przyjemnie.

Proporcje między częścią obyczajową a kryminalną jak dla mnie są w porządku. Lubię mieć możliwość zżycia się z bohaterami, nie znoszę antypatycznych macho-gliniarzy i ich stereotypowego szpanowania w śledztwie. Patrik jest...