Przez początek tej powieści przebrnąć nie mogłam i przyznaję się do tego. Ciągnął się ten początkowy wątek bez końca. Zaczynałam go chyba parokrotnie i zastanawiałam się, co uczyniłam, że muszę się przez to przedzierać. W końcu stwierdziłam, że skoro dostałam to w prezencie i zalega w mojej biblioteczce już od trzech lat, wypadałoby to przeczytać. Tak, wypadałoby. Zatem zabrałam tę nieszczęsną książkę nad morze (wraz z innymi powieściami, bo jedna na dwa tygodnie laby nigdy mi przecież nie starcza!) i zaczęłam czytać. Czytałam, czytałam, czytałam... aż zeszło mi do rana, a za mną było już ponad dwieście stron powieści! Zakochałam się w narracji, kreacji bohaterów, ich nieprzeciętnej historii. Każda postać tam miała swoje perypetie i historie, które tak ich ukształtowały, że byli w stanie dotrwać do końca misji, która została im wybrana. Nie byli obojętni na losy drugiej osoby, choć mogliby być. Nikt ich nie zmusił do takiej wyprawy pełnej orientalnych przygód i niespodzianek, ale także niebezpieczeństw. Powieść ta ukazuje nie tylko siłę przyjaźni, ale również miłość. Nie, od razu zaprzeczam, to nie jest romansidło. Pojawia się tam jedynie wątek miłosny, który ma na celu ukazania siły prawdziwego uczucia. Styl autora jest naprawdę porywający i dopracowany. Jest to zatem powieść nietuzinkowa, idealna dla znawców prawdziwej i wspaniałej literatury! Stwierdzam, że do tej powieści musiałam po prostu dorosnąć. Gdybym przeczytała ją zaraz po otrzymaniu w prezencie, pewnie nie dostrzegłabym w niej tylu wartości i jej czytanie nie niosłoby ze sobą tyle przyjemności.

Przez początek tej powieści przebrnąć nie mogłam i przyznaję się do tego. Ciągnął się ten początkowy wątek bez końca. Zaczynałam go chyba parokrotnie i zastanawiałam się, co uczyniłam, że muszę się przez to przedzierać. W końcu stwierdziłam, że skoro dostałam to w prezencie i zalega w mojej biblioteczce już od trzech lat, wypadałoby to przeczytać. Tak, wypadałoby. Zatem...