Książka niesamowicie magiczna, bardzo ciepła i, można rzec, o każdej porze roku pachnąca czymś innym, nie tylko truskawkami.

Blog pani Ani śledziłam od jakiegoś czasu, przede wszystkim dlatego, gdyż sama jestem miłośniczką kuchni. Zakup jej książki był dla mnie więc tylko kwestią czasu. Nie pożałowałam, aczkolwiek trzeba przyznać, że nie była to pozycja, która wciągnęła mnie do tego stopnia, że przeczytałam ją jednym tchem od deski do deski. "Zapach truskawek" to taka jakby gawęda - podzielona na cztery części odpowiadające czterem porom roku, króciutkie rozdziały, każdy stanowiący odrębną opowieść z kuchnią na pierwszym planie lub w tle. Przyjemnie się ją czyta, kiedy postanowimy na godzinkę oderwać się od rzeczywistości i zanurzyć we wspaniałym świecie smaków i aromatów. Autorka w zapierający dech w piersiach sposób opowiada o swojej pasji. W opowieści o rodzinie wplata wątki kulinarne, w opowieści o kulinariach wplata wątki rodzinne - widać, że rodzina i kuchnia to dwie miłości jej życia. Strony książki wręcz pachną daniami, o których Autorka pisze - raz ciastem drożdżowym, raz konfiturą, pieczonym kurczakiem, szarlotką, innym razem łososiem w migdałowo-pomidorowej skorupce. A kiedy już siedzimy przy stole i zajadamy te pyszności, pani Ania raczy nas zabawnymi i wzruszającymi historiami ze swojego dzieciństwa, lat młodzieńczych i dorosłych, a także historiami jej bliskich: matki, ojca, dziadków.

Nie ma tu wartkiej akcji - jest celebracja chwili, nastrojowość, klimat. Ogromnym plusem całej książki według mnie są odwołania do staropolskich książek kucharskich takich autorek jak Disslowa, Zawadzka czy Ćwierczakiewicz - przyznam szczerze, że były to jedne z moich ulubionych fragmentów książki. Sama zapragnęłam zapolować na te pozycje!

To wszechobecne ciepło i nastrojowość książki są mimo wszystko jej małym minusem. Czasami miałam wrażenie, że Autorka opowiada niektóre historie bez przekonania. Próby pokazania, jakby na siłę, że wszystko to, o czym pisze, jest piękne, że jest z tym pogodzona, trochę do mnie nie przemawiały.

Mimo wszystko książkę uważam za wartą kupienia i przeczytania - na mojej półce, miłośniczki kulinariów, będzie zajmowała ważne miejsce i na pewno jeszcze nie raz po nią sięgnę, choćby ze względu na wspaniałe przepisy w niej zawarte.

Książka niesamowicie magiczna, bardzo ciepła i, można rzec, o każdej porze roku pachnąca czymś innym, nie tylko truskawkami.

Blog pani Ani śledziłam od jakiegoś czasu, przede wszystkim dlatego, gdyż sama jestem miłośniczką kuchni. Zakup jej książki był dla mnie więc tylko kwestią czasu. Nie pożałowałam, aczkolwiek trzeba przyznać, że nie była to pozycja, która wciągnęła...