Książka, która mnie prześladowała. Gdzie nie spojrzałam to widziałam jej okładkę, która mnie przyciągała i wołała bym zapoznała się z treścią. Nie wiedziałam co w niej jest takiego, że wszędzie ją pokazują, bo sam opis był lekko mylący i nie wiedziałam czy chcę to czytać. Jednak w końcu się skusiłam, gdyż miałam ochotę na jakąś książkę, która by mnie poruszyła, dała do myślenia czy po prostu oderwała od rzeczywistości i pozwoliła się odprężyć. Jednak mam odrobinę mieszane uczucia.

Książka opowiada losy dziewczyny – Nastyi, która po dwóch latach uczenia się w domu, idzie do nowej szkoły, gdzie nikt jej nie zna i to ją bardzo cieszy. Chce sprawić, by każdy uczeń w szkole jej unikał, by nie zbliżał się do niej i trzymał się od niej z daleka. Pomaga jej w tym milczenie. Milczy cały dzień, bo nie chce mówić, bo wydarzenia sprzed dwóch lat sprawiły, że zamknęła się w sobie. Jej życie nagle legło w gruzach, wszystko co znała i kochała odeszło w zapomnienie i nigdy nie wróci. Postanowiła odgrodzić się od każdego kto stanie jej na drodze, nawet od rodziny. Jednak nie jest to takie proste, gdy poznaje Josha i Drew. Ci dwaj panowie, wprowadzają nieco chaosu w jej życie i sprawiają, a szczególnie ten pierwszy sprawia, że Nastya odzywa się do niego. Dziewczyna na nowo odżywa, ten chłopak sprawia, że znowu chce mówić, śmiać się i normalnie żyć, lecz ciągle coś, jakiś lęk, jeszcze ją powstrzymuje przed wyzwoleniem się z przeszłości, która nie daje o sobie zapomnieć. Mamy wiele wydarzeń, zwrotów akcji, a także momenty wzruszeń i śmiechu.

Jednak mimo że książka jest cudowna i pięknie opisana, to dla mnie nie była aż tak podniosła i odrobinę się przy niej nudziłam. Tak, to prawda, historia zawarta na tych stronach jest piękna i daje do myślenia. Siadamy i zastanawiamy się nad tym, co my byśmy zrobili, gdybyśmy nagle stracili to co tak kochamy, co sprawia nam radość? Nastya straciła i cierpi na swój sposób, próbuje pogodzić się z rzeczywistością i z tym, że już nigdy nic nie będzie takie samo, a ona do końca życia będzie musiała żyć z taką świadomością. Dlatego doceniam idee tej książki i pomysł i sama do końca nie wiem co mi się nie podobało, ale jakaś cząstka mnie nudziła się przy czytaniu.

Polecam tę książkę naprawdę szerokiej rzeszy czytelników, bo jest warta sięgnięcia po nią. Nawet dla samego poznania pomysłu.

Dlatego moja ocena to 7/10, myślę że to i tak dobra ocena jak na to ile się męczyłam.

Pozdrawiam

Wasza Dominika

Książka, która mnie prześladowała. Gdzie nie spojrzałam to widziałam jej okładkę, która mnie przyciągała i wołała bym zapoznała się z treścią. Nie wiedziałam co w niej jest takiego, że wszędzie ją pokazują, bo sam opis był lekko mylący i nie wiedziałam czy chcę to czytać. Jednak w końcu się skusiłam, gdyż miałam ochotę na jakąś książkę, która by mnie poruszyła, dała do...