Świat literatury schematami wypełnion jest *1. Na schematy natkniemy się wszędzie, niezależnie od tego, czy sięgniemy po kryminał *2, dramat obyczajowy *3, romansidło *4 (bleh!!!), prozę wojenną *5, fantasy *6, science fiction *7, czy houou *8. I biorąc pod uwagę, że schematy nie znikają z rynku wydawniczego, pewnie muszą się nam podobać *9. Ale czasami jest tak, że pojawia się pisarz, który ma schematy w głębokim poważaniu. Taki pisarz, gdy go coś najdzie, siada i pisze utwór, który stoi na bakier ze schematami. A pisząc musi się liczyć z tym, że ludzie niespecjalnie przepadają za zrywaniem ze schematami, więc na jakieś 99,9999% utwór okaże się powszechnie uznawaną za gniota klapą *10. Ale pisarze mają już coś takiego z głowami, że przed oczami mają zawsze tylko te 0,0001%, tę szansę 1:1000000 *11. I, cholera, czasami tak jest, że mają rację. A teraz padnie pytanie dnia - czy Neal Stephenson, pisząc pierwszą część Cyklu Barokowego, "Żywe srebro", też miał rację?
Więcej: http://szortal.com/node/5588

Świat literatury schematami wypełnion jest *1. Na schematy natkniemy się wszędzie, niezależnie od tego, czy sięgniemy po kryminał *2, dramat obyczajowy *3, romansidło *4 (bleh!!!), prozę wojenną *5, fantasy *6, science fiction *7, czy houou *8. I biorąc pod uwagę, że schematy nie znikają z rynku wydawniczego, pewnie muszą się nam podobać *9. Ale czasami jest tak, że pojawia...