Dziś będzie konfrontacyjnie...
Zachęcona znakomitym debiutem autorki "Kto,jak nie ja"sięgnęłam po jej kolejną książkę,licząc na wiele niezapomnianych wrażeń.
Zapowiadało się interesująco.Ewa i Elżbieta,dwie bliźniaczki,nagła i tragiczna śmierć jednej z nich,tej,która wiodła idealne życie w szczęściu i luksusie.
Szybko okazuje się,że to tylko pozory,gdyż Elżbieta ciężko chorowała,a jej związek był głęboko destrukcyjny, nie bardzo też udała się jej rola matki.Druga z bliźniaczek,Ewa,co ciekawe niemająca o tym wszystkim bladego pojęcia,postanawia poznać prawdę o siostrze.
I tu zaczynają się przysłowiowe schody....od momentu pojawienia się bohaterki w Warszawie książka staje się niespójna,mało przemyślana,naiwna,momentami żenująca-pobyt Ewy w Paryżu bardzo mnie zniesmaczył.Wyraźnie widać,że autorce zabrakło pomysłu na ciekawe poprowadzenie akcji,nie pokusiła się o przekonujące przedstawienie rodzinnej sytuacji Elżbiety.Wiele zachowań Ewy jest dla mnie niezrozumiałych,i nie wytłumaczy tego fakt,że nie mam siostry bliźniaczki.
Czytając "Kto,jak nie ja"byłam autentycznie wzruszona.Po lekturze "Idealnego życia"doszłam do smutnego wniosku,że zmarnowałam czas na kiepskie czytadło.

Dziś będzie konfrontacyjnie...
Zachęcona znakomitym debiutem autorki "Kto,jak nie ja"sięgnęłam po jej kolejną książkę,licząc na wiele niezapomnianych wrażeń.
Zapowiadało się interesująco.Ewa i Elżbieta,dwie bliźniaczki,nagła i tragiczna śmierć jednej z nich,tej,która wiodła idealne życie w szczęściu i luksusie.
Szybko okazuje się,że to tylko pozory,gdyż Elżbieta ciężko...