Idealne życie

Główna bohaterka jest okropnie irytująca, kompletnie niespójna, niezbyt bystra, wręcz w niektórych momentach po prostu głupia i do tego hipokrytka. Uświadamia sobie, że niczego nie wiedziała o swojej siostrze i ma wyrzuty sumienia, co nie przeszkadza jej oskarżać o brak reakcji całego otoczenia. Dowiaduje się, że siostra wydziedziczyła męża w testamencie za fizyczne i psychiczne znęcanie, a za chwilę myśli "jak można romansować mając kochanego męża i dziecko". Jedzie na kongres medyczny, gdzie ma znaleźć jakiegoś Jarosława, spotyka Christopha i zastanawia się, czy to jego miała odszukać. Zakończenie równie naiwne jak cała reszta.

Główna bohaterka jest okropnie irytująca, kompletnie niespójna, niezbyt bystra, wręcz w niektórych momentach po prostu głupia i do tego hipokrytka. Uświadamia sobie, że niczego nie wiedziała o swojej siostrze i ma wyrzuty sumienia, co nie przeszkadza jej oskarżać o brak reakcji całego otoczenia. Dowiaduje się, że siostra wydziedziczyła męża w testamencie za fizyczne i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Idealne życie jest przykładem ksiazki, którą moze byc historią każdej z nas. To właśnie Ty mozesz byc główna bohaterka , która musi pogodzić sie ze stratą bliskiej osoby i z tajemnicą, o której nigdy nie podejrzewałaby swoją siostrę. Książka dobrze ukazuje jak łatwo idzie ocenić czyjeś życie, ze jeśli ma sie pieniądze, dobra praca to człowiek jest bardzo szczęśliwy,ze nie moze miec problemów. bo przecież masz idealne życie a wcale tak nie jest.. brak reakcji ze strony przyjaciół na problem przemocy psychicznej i fizycznie, bo to nie moja sprawa...

Idealne życie jest przykładem ksiazki, którą moze byc historią każdej z nas. To właśnie Ty mozesz byc główna bohaterka , która musi pogodzić sie ze stratą bliskiej osoby i z tajemnicą, o której nigdy nie podejrzewałaby swoją siostrę. Książka dobrze ukazuje jak łatwo idzie ocenić czyjeś życie, ze jeśli ma sie pieniądze, dobra praca to człowiek jest bardzo szczęśliwy,ze nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Idealne życie" to książka z wątkiem kryminalnym w tle, a szkoda, bo to psuje cały jej efekt i zamysł literacki. Sama spodziewałam się czegoś zupełnie innego, tym bardziej, że to nie jest moje pierwsze spotkanie ze stylem pisarskim autorki. Nieco się zawiodłam, ponieważ myślałam, że pisarka skupi się bardziej na formie obyczajowej. Nie winię całkowicie autorki - to bardziej moja wina, że książka nieszczególnie mi pasuje, widocznie styl kryminalny nie jest dla mnie.
Treść książki zaczyna się bardzo mocno- dowiadujemy się o śmierci Eli, kobiety zamożnej, posiadaczki jednej z największych firm farmaceutycznych w kraju. Ela ma bardzo dużo pieniędzy, przystojnego męża, kilka domów, samochodów. Można powiedzieć, że żyje jak w bajce, jak pączek w maśle. Jednak dlaczego postanowiła wyskoczyć przez okno budynku firmy, w której pracuje? Wokół sprawy toczy się szczegółowe dochodzenie...
Ela miała też siostrę bliźniaczkę, Ewę. Ewa to całkowite przeciwieństwo Eli. Kobieta ta nie żyje w luksusie, jest zwykłym zjadaczem chleba. Mniejszy status materialny nie oznacza, że żyje się gorzej. Wręcz przeciwnie- autorka pokazała, że pieniądze szczęścia nie dają. Jak to zrobiła? Ewa za wszelką cenę chce dowiedzieć się, dlaczego Ela postanowiła się zabić i kto za tym stoi. Tak naprawdę nie znała życia swojej siostry- sąsiedzi i inne osoby z otoczenia zmarłej wyjawiają wiele tajemnic: długi męża Eli, jego skłonności do przemocy, romanse Eli...
Książka jest dla mnie przeciętna- owszem, ma ona głęboki sens emocjonalny, a idealne życie nie równa się życiu w bogactwie.

"Idealne życie" to książka z wątkiem kryminalnym w tle, a szkoda, bo to psuje cały jej efekt i zamysł literacki. Sama spodziewałam się czegoś zupełnie innego, tym bardziej, że to nie jest moje pierwsze spotkanie ze stylem pisarskim autorki. Nieco się zawiodłam, ponieważ myślałam, że pisarka skupi się bardziej na formie obyczajowej. Nie winię całkowicie autorki - to bardziej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Powieść ma w sobie coś takiego, że przyciągnęła mnie jak magnes. Nie mogłam się od niej oderwać. Strona za stroną w sekundzie ubywała i troszkę miałam żal, że tak szybko się skończyła.
Historia dyrektor Elżbiety Miczkowskiej, która według otoczenia miała "idealne życie" okazała się kłamstwem. Jej siostra bliźniaczka, załamana po śmierci siostry postanawia dowiedzieć się co tak naprawdę skłoniło siostrę do rozpaczliwego czynu. Na jaw wychodzą zaskakujące informacje.

Jedyny błąd jaki zauważyłam to postać Stefana Jaśkiewicza. Inspektorzy nie zajmują się dochodzeniem w sprawie samobójstw i nie podlegają nadkomisarzowi.

Powieść ma w sobie coś takiego, że przyciągnęła mnie jak magnes. Nie mogłam się od niej oderwać. Strona za stroną w sekundzie ubywała i troszkę miałam żal, że tak szybko się skończyła.
Historia dyrektor Elżbiety Miczkowskiej, która według otoczenia miała "idealne życie" okazała się kłamstwem. Jej siostra bliźniaczka, załamana po śmierci siostry postanawia dowiedzieć się co...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ciekawa, wciągająca.

Ciekawa, wciągająca.

Pokaż mimo to

Czy bogactwo pozwala nam mówić że mamy idealne życie ? Czy piękny dom i pełne konto oznacza spokój ? A może to tylko kurtyna za którą jest tzw. normalne życie. Przeczytajcie ,a się przekonacie. Polecam.

Czy bogactwo pozwala nam mówić że mamy idealne życie ? Czy piękny dom i pełne konto oznacza spokój ? A może to tylko kurtyna za którą jest tzw. normalne życie. Przeczytajcie ,a się przekonacie. Polecam.

Pokaż mimo to

Czy posiadanie doskonałej pracy, fortuny na koncie, kochającej rodziny, własnego apartamentu oraz własnych domów wypoczynkowych w różnych częściach Polski, może być równoznaczne z prowadzeniem idealnego życia? Okazuje się, że wiele osób tak właśnie uważa. W zasadzie wszyscy z otoczenia Elżbiety – dyrektorki firmy farmaceutycznej – twierdzą, że wiodła ona życie idealne. Znajomi, przyjaciele, sąsiedzi, a nawet rodzina. Każda z tych osób uważa, że skoro Elżbieta opływała w luksusy, to nie tylko nie mogła, ale nawet nie miała prawa mieć powodów do narzekań. Nikt nigdy nie próbował dokładniej przyjrzeć się jej życiu. Wszystkich zadowalało to, co widać na powierzchni, i na tej podstawie dokonywali oceny. Dlatego też decyzja Elżbiety okazała się dla otoczenia ogromnym zaskoczeniem. Nikt nie może pojąć dlaczego to zrobiła. Elka i samobójstwo? Nie, to niemożliwe! Ewa – siostra Elżbiety – również nie może otrząsnąć się z szoku. Nie wierzy, że jej idealna siostra mogła to zrobić. Postanawia więc dowiedzieć się więcej na temat jej życia, żywiąc przy tym nadzieję, że pomoże jej to zrozumieć decyzję siostry. A rozpoczynając własne śledztwo, nawet sobie nie wyobraża, jakie rewelacje ujrzą światło dzienne i jak trudno będzie je przyjąć do wiadomości…

Powiem tak: zapowiadało się nieźle, a skończyło kiepsko. Pojawił się tutaj ciekawy wątek kryminalny, ale niezbyt udanie przedstawiony. Przede wszystkim został on za mocno rozwleczony, a to poskutkowało obecnością licznych fragmentów wiejących nudą. Początek książki jest jeszcze znośny, ale im dalej tym jest gorzej. Historia z interesującej przechodzi w irytującą, coraz mniej wiarygodną, a chwilami wręcz naiwną. Także w rezultacie powstała książka nijaka. Mnie ona nie wciągnęła. Przeczytałam całą, lecz przyjemności w tym nie odnalazłam.

Czy posiadanie doskonałej pracy, fortuny na koncie, kochającej rodziny, własnego apartamentu oraz własnych domów wypoczynkowych w różnych częściach Polski, może być równoznaczne z prowadzeniem idealnego życia? Okazuje się, że wiele osób tak właśnie uważa. W zasadzie wszyscy z otoczenia Elżbiety – dyrektorki firmy farmaceutycznej – twierdzą, że wiodła ona życie idealne....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka wciąga od pierwszej strony. Pomysł ok chociaż właściwie nie wiadomo po co Ewa pojechała do tego Paryża. Wiele się tam nie wydarzyło.
Zakończenie? Hmmm... naiwne
Sięgnęłam po tą książkę bo byłam zachwycona "Odzyskać utracone" i sięgnę po następne :-)

Książka wciąga od pierwszej strony. Pomysł ok chociaż właściwie nie wiadomo po co Ewa pojechała do tego Paryża. Wiele się tam nie wydarzyło.
Zakończenie? Hmmm... naiwne
Sięgnęłam po tą książkę bo byłam zachwycona "Odzyskać utracone" i sięgnę po następne :-)

Pokaż mimo to

W pełni zgadzam się z opiniami poprzedników, że powieść jest może niedopracowana, bohaterowie przedstawieni zbyt pobieżnie. To wszystko prawda, ale nie zmienia to faktu, że książkę czyta się szybko i jest po prostu wciągająca.

W pełni zgadzam się z opiniami poprzedników, że powieść jest może niedopracowana, bohaterowie przedstawieni zbyt pobieżnie. To wszystko prawda, ale nie zmienia to faktu, że książkę czyta się szybko i jest po prostu wciągająca.

Pokaż mimo to

Jest to moja trzecia przeczytana książka Pani Kołczewskiej. O ile "Wbrew sobie" oraz "Odzyskać utracone" zachęciły mnie do przeczytania kolejnych książek autorki to Idealne życie mnie zniechęciło. Książka nie jest ani wciągająca ani zaskakująca, nie polecam.

Jest to moja trzecia przeczytana książka Pani Kołczewskiej. O ile "Wbrew sobie" oraz "Odzyskać utracone" zachęciły mnie do przeczytania kolejnych książek autorki to Idealne życie mnie zniechęciło. Książka nie jest ani wciągająca ani zaskakująca, nie polecam.

Pokaż mimo to