Przyznaję,że blurb jest interesujący.Prastare sekrety będące w posiadaniu kilkudziesięciu pokoleń kobiet trafiają w ręce mężczyzny.Ciekawe...Rozpoczyna się odkrywanie tajemnic.Badanie dokumentu,zwiedzanie zabytków i odkrywanie spowijających je sekretów,zagadkowy labirynt,który można przejść tylko w dniu równonocy...I nagle Will ulega wypadkowi...Potem jego śmierć i sekret trafia w ręce jego brata...I tu zaczynają się schody...Alex jest kardiologiem,a właściwie transpantologiem.Opiekuje się chorą Lucy czekającą na serce do przeszczepu.Wcale mnie nie zdziwił fakt,że organem odpowiednim dla Lucy stało się serce Willa.Powiem więcej,byłabym zaskoczona gdyby tak się nie stało.I właściwie od tej chwili książka staje się zagmatwana.Uczucie Alexa i Lucy,wspólne rozwiązywanie zagadek z przeszłości,zaskakujące zbiegi okoliczności...To wszystko wciąga jak labirynt i w tym wszystkim łatwo się pogubić.Stare dokumenty,schowki,odkrywanie sekretów,symbolizm ,numerologia,żydowska kabała,słońce kontra księżyc,szarady,znajomość detali i sekretów architektonicznych,poruszanie się w te i we wte po świecie literatury-to wszystko potrzebne jest bohaterom by mogli zrozumieć zagadkowe wskazówki.Religie różnych wyznań przeplatają się z alchemią.Islam,chrześcijaństwo,judaizm,druidyzm,templariusze,różokrzyżowcy, rapturyści-to wszystko jest w tej książce dokumentnie wymieszane.John Dee,William Shakespeare i inne wielkie umysły epoki elżbietańskiej -oni wszyscy powiązani są w jakiś sposób tak a Alexem jak i z Lucy.
Bohaterowie są papierowi.Alex to dla mnie manekin bez uczuć.Raczej trudno byłoby mi spotykać się na obiedzie z facetem,którego podejrzewam o to,że maczał palce w śmierci mojego brata.A Alexowi wydaje się to nie przeszkadzać.Podobnie jak spotkania z ludźmi ,którzy porwali jego dziewczynę i zranili synka.Podobnie nierealna jest Lucy.Bohaterowie wydają się być chodzącymi encyklopediami,każde z nich świetnie się czuje w świecie literatury,historii,alchemii,astronomii czy matematyki.No geniusze,po prostu.Bez problemów rzucają cytatami,każde z nich rozumie przyjaciół w pół słowa.Nic dziwnego,że w niespełna rok rozwiązują zagadkę,nad która inni męczyli się latami.Wątek z przeszczepem serca jest przewidywalny do bólu.Podobnie jak teoria pamięci tkankowej(czy jak się to tam nazywało).
Jak pisze autorka:labirynt-to skomplikowany układ wielu przejść,w którym trudno odnaleźć drogę,bądź skomplikowana sytuacja,z której trudno znaleźć wyjście.Ja ,czytając tę książę czułam się jakbym krążyła po takim labiryncie-bez znajomości drogi wyjścia,wciąż natykając się na ślepe zaułki.
Autorka prawdopodobnie chciała powtórzyć sukces Dana Browna.Niestety,nie udało się jej.Książka jest niejasna,jedno nie wynika z drugiego.Bohaterowie próbują coś tam wyjaśnić,ale to wszystko wydaje się nieczytelne.Inaczej niż u Dana Browna,który wszystko wyjaśnia przystępnym językiem,a jego bohater ma odpowiednie wykształcenie,tutaj amatorom ,którzy po prostu przeczytali kilka książek udaje się rozwikłać zagadkę, której ludzie którzy zajmowali się życiem i twórczością Dee od kilkunastu lat nie potrafili rozwiązać.Zbyt dużo w tej książce pozostaje w sferze domysłów i przypuszczeń.Niektóre wątki w ogóle nie doczekują się rozwiązania,jakby autorka zapomniała o niektórych szczegółach,które wymagają wyjaśnienia.
Muszę przyznać,że ta książka mnie zmęczyła.Jak już czytałam -jakoś mi szło,ale gdy ją na chwilę odłożyłam i wracałam do czytania gubiłam się w akcji.
Nie była to może totalna porażka,ale niewiele jej do tego brakowało.

Przyznaję,że blurb jest interesujący.Prastare sekrety będące w posiadaniu kilkudziesięciu pokoleń kobiet trafiają w ręce mężczyzny.Ciekawe...Rozpoczyna się odkrywanie tajemnic.Badanie dokumentu,zwiedzanie zabytków i odkrywanie spowijających je sekretów,zagadkowy labirynt,który można przejść tylko w dniu równonocy...I nagle Will ulega wypadkowi...Potem jego śmierć i sekret...