Kielonek, czyli z życia barowej ćmy, która siedzi i notuje. Opisuje w zeszycie co ciekawsze jednostki odwiedzające bar "Śmierć kredytom" oraz co ciekawsze wydarzenia. To taka kronika dnia codziennego, pisana bez kropek, bez miejsca na oddech. Przerywnikami są akapity… i tylko tyle. Życie toczy się wokół kielonka w podobnym rytmie. I ten rytm doskonale czuć w prozie Mabanckou.

Klientela odwiedzająca bar "Śmierć kredytom" jest doprawdy wszechstronna, a ich historie życia potrafią zjeżyć włos na głowie. I chyba właśnie dlatego "Kielonka" się nie czyta a "łyka". Haust za haustem. Postać za postacią. Bestię za bestią. Wszystko się dzieje trochę jak w kalejdoskopie - ale czy nie tak wygląda życie z perspektywy kielonka? Tu nie ma tabu, tak jak nie ma go w knajpie, do której się wpada na kielicha, w knajpie otwartej 24 godziny na dobę - tu się nie śpi, tu się pije i tu się opowiada o sobie bardziej i mniej przypadkowym towarzyszom od kielicha. A jego perspektywa pozwala z dystansem podejść do nawet najbardziej przerąbanych spraw. Ba! Pozwala na uśmiech. Znad kielicha, rzecz jasna.

Dla mnie to zdecydowanie męska proza. Mocna, sążnista, dosadna, bez pitu-pitu. Warta przeczytania nawet przez kobiety. Polecam!


Ma
| Alain Mabanckou, Kielonek, Wydawnictwo Karakter, Kraków 2008

Kielonek, czyli z życia barowej ćmy, która siedzi i notuje. Opisuje w zeszycie co ciekawsze jednostki odwiedzające bar "Śmierć kredytom" oraz co ciekawsze wydarzenia. To taka kronika dnia codziennego, pisana bez kropek, bez miejsca na oddech. Przerywnikami są akapity… i tylko tyle. Życie toczy się wokół kielonka w podobnym rytmie. I ten rytm doskonale czuć w prozie...