To kolejna książka, która z niewiadomych przyczyn przeleżała na mojej półce wiele lat. Szkoda że nie przeczytałam jej wcześniej.
Autorka Joanna Olkiewicz w bardzo rzetelny sposób przedstawia Polaków, których uważa, patrząc na ich zasługi, za polskich mecenasów. Czytelnik zatem poznaje wielu zasłużonych dla rozwoju naszej kultury nazwisk i przekonuje się, że w dobie Odrodzenia, szczególnie, nie byliśmy w ogonie Europy. Co ważne, nie staraliśmy się szczepić na polskim gruncie obcych wzorów, ale łaczyliśmy je z naszymi, rodzimymi. Polscy mecenasi wspierali nie tylko zdolnych ubogich Polaków, ale i talenty obce. Nie szczędzili czasu i grosza.
Początki książki nie są najłatwiejsze, bo musimy odnaleźć się w epoce oraz, czytając bardzo uważnie, nie pogubić w gąszczu nazwisk. Czytanie ułatwia znajomość polskiego renesansu, choćby w ogólnym zarysie oraz historii Polski tamtego okresu.
Mile zaskoczona jestem osobą Zygmunta Augusta, bowiem ze szkoły wyniosłam zupełnie inne jego wyobrażenie. Najczęściej łączymy go z Barbarą Radziwiłłówną oraz faktem, że zmarł bezpotomnie. A tu biegłość w wielu językach, dbałość o wizerunek Polski na arenie międzynarodowej i bardzo udane posunięcia zarówno historyczne jak i kulturalne.

To kolejna książka, która z niewiadomych przyczyn przeleżała na mojej półce wiele lat. Szkoda że nie przeczytałam jej wcześniej.
Autorka Joanna Olkiewicz w bardzo rzetelny sposób przedstawia Polaków, których uważa, patrząc na ich zasługi, za polskich mecenasów. Czytelnik zatem poznaje wielu zasłużonych dla rozwoju naszej kultury nazwisk i przekonuje się, że w dobie...