Podobnie jak to było w przypadku czytania "Ojca chrzestnego" nie od razu przekonałem się do "Rodziny Borgiów" jednak autor potrafił mnie przekonać do swojej powieści. Trzeba jednak pamiętać, że nie jest to książka biograficzno-historyczna w ścisłym tego słowa znaczeniu. To raczej swobodna interpretacja autora dotycząca historycznych postaci i zdarzeń.

Tytułowa rodzina nie różni się od innych żyjących w tamtych czasach. Nudne pałacowe życie urozmaicając sobie romansami, spiskami, wojenkami i czasami polowaniami. Można powiedzieć, że byli ówczesnymi celebrytami. Na pewno cieszyli się taką samą popularnością z tą róznicą, że nie można było o nich przeczytać w plotkarskich dziennikach internetowych.

Zupełnie nie raziły mnie westie związane z kościołem katolickim. Jestem człowiekiem rozsądnym i na tyle dobrze znam historię rwnież kościoła, że wątki dotyczące prywatnego życia papieży nie gorszyły mnie wcale.

Renesans był okresem szybkiego rozwoju kultury, nauki i sztuki ale także, licznych wojen religijnych, prześladowań, palenia na stosach i wyuzdania seksualnego z szerzącym się syfilisem, na który również cierpiał polski król Zygmunt II August. Na tym tle rodzina Borgiów nie wyróżnia się jakoś specjalnie, ale warto przeczytać i samemu ocenić.

Podsumowując jest to powieść dla tych którzy polubili styl pisania Mario Puzo. Swobodnie nawiązująca do faktów historycznych i biografii papieża Aleksandra VI. Jeśli ktoś chce poszerzyć swoją wiedzę biograficzną albo historyczną ta książka zdecydowanie nie jest dla niego przeznaczona.

Podobnie jak to było w przypadku czytania "Ojca chrzestnego" nie od razu przekonałem się do "Rodziny Borgiów" jednak autor potrafił mnie przekonać do swojej powieści. Trzeba jednak pamiętać, że nie jest to książka biograficzno-historyczna w ścisłym tego słowa znaczeniu. To raczej swobodna interpretacja autora dotycząca historycznych postaci i zdarzeń.

Tytułowa rodzina nie...