Myślę, że każdy z nas doświadczył w swoim życiu zdrady, w mniejszym lub większym stopniu związanej ze swoim życiem uczuciowym. Zdradzić może rodzic, przyjaciel, koleżanka z pracy, ukochany. Oczywiście, że każda z tych zdrad jest zupełnie inna, natomiast uczucie ogromnego zawodu, które im towarzyszy pozostaje z nami na długo. Książka opisuje zdradę małżeńską, chyba najgorszą ze wszystkich możliwych i najczęściej opisywaną w najróżniejszych konfiguracjach.
Dla mnie osobiście opowieść p. Dubowa jest strasznie nierówna, są momenty, że czyta się z zaciekawieniem, ale są też takie chwile, że tekst bardzo się dłuży i tak naprawdę nie za bardzo wiadomo o co chodzi. Nie jest to lektura wysokich lotów i pewnie nie ma do takiej pretendować, ale jako czytelnik mam tam swoje jakieś wymagania wobec książki po którą sięgam, ta nie spełniła ich zbyt wiele. Język i styl można dać na plus, bohaterowie raczej tacy sobie(bardzo mało wiarygodna przemiana głównego bohatera),fabuła trochę mało realna, ale w końcu to wymyślona historia, więc może czepiam się.
Raczej nie polecam, mimo wszystko.

Myślę, że każdy z nas doświadczył w swoim życiu zdrady, w mniejszym lub większym stopniu związanej ze swoim życiem uczuciowym. Zdradzić może rodzic, przyjaciel, koleżanka z pracy, ukochany. Oczywiście, że każda z tych zdrad jest zupełnie inna, natomiast uczucie ogromnego zawodu, które im towarzyszy pozostaje z nami na długo. Książka opisuje zdradę małżeńską, chyba najgorszą...

Tramwaj zwany pożądaniem...

Według Japończyków najcenniejsze są naczynia wcześniej rozbite, które sklejono ponownie w całość.
Mimo, że bardziej kruche, mają duszę i swoją historię. Nie są idealne, jak każda autentyczna relacja między dwojgiem ludzi.
Historia Dubowa to dramat uwikłania. Niełatwy wybór między dojrzałą miłością, a zapierającym dech rollercoasterem w imperium zmysłów.
Ano wiemy o sobie tyle, na ile nas sprawdzono. I warto co jakiś czas móc sobie o tym przypomnieć.

Tramwaj zwany pożądaniem...

Według Japończyków najcenniejsze są naczynia wcześniej rozbite, które sklejono ponownie w całość.
Mimo, że bardziej kruche, mają duszę i swoją historię. Nie są idealne, jak każda autentyczna relacja między dwojgiem ludzi.
Historia Dubowa to dramat uwikłania. Niełatwy wybór między dojrzałą miłością, a zapierającym dech rollercoasterem w imperium...

Bardzo dobry debiut, mocne 7 gwiazdek. Wydźwięk w sumie mało optymistyczny, ale czytało się rewelacyjnie - nie mogłam się oderwać.
"Niewierność" to opowieść o... niewierności. O zdradzie, kłamstwie, głupocie, miłości i namiętności (sceny erotyczne opisane całkiem nieźle.) Historia jakich wiele, wydawałoby się - zwłaszcza czytając opis na okładce, którego "lekkość" może sugerować nieco inną treść - że dość banalna i schematyczna. Żona, mąż, kochanka. Ale do banału tutaj daleko, oj, daleko. Schematycznie też nie jest, zwłaszcza na finiszu. Nie wiem czym kierował się autor kończąc w taki, a nie inny sposób, ale wyszło znakomicie... (mimo wszystko! bo nie jest to przyjemne zakończenie) No i jeszcze ta narracja... super. Historię opowiada osoba stojąca trochę z boku... dlaczego ją opowiada i skąd to wszystko wie... tego dowiadujemy się pod koniec. Zapamiętam tę książkę na dłużej. Warto przeczytać, polecam.

Bardzo dobry debiut, mocne 7 gwiazdek. Wydźwięk w sumie mało optymistyczny, ale czytało się rewelacyjnie - nie mogłam się oderwać.
"Niewierność" to opowieść o... niewierności. O zdradzie, kłamstwie, głupocie, miłości i namiętności (sceny erotyczne opisane całkiem nieźle.) Historia jakich wiele, wydawałoby się - zwłaszcza czytając opis na okładce, którego "lekkość" może...

Udany debiut, który porównuje się z Wielkim Gatsbym i zgodzę się z tym. Czynnikami wspólnymi są: konstrukcja powieści, sposób prowadzenia narracji, obraz zamożnych "wyższych sfer". Powieść ukazuje mechanizm zdrady i jaki człowiek jest słaby wobec pokusy. Napięcie utrzymuje się od początku do samego końca.

Udany debiut, który porównuje się z Wielkim Gatsbym i zgodzę się z tym. Czynnikami wspólnymi są: konstrukcja powieści, sposób prowadzenia narracji, obraz zamożnych "wyższych sfer". Powieść ukazuje mechanizm zdrady i jaki człowiek jest słaby wobec pokusy. Napięcie utrzymuje się od początku do samego końca.

"Harry Winslow i jego żona Madelaine to królowie życia. Oboje piękni, bogaci, ciągle jeszcze młodzi. On jest pisarzem, który zdobywa coraz większe uznanie, ona jego wierną akolitką, a przy tym mądrą i czułą żoną. Mają liczne grono przyjaciół i letni dom, który przyciąga jak magnes niepowtarzalną atmosferą. Nagle w ich życie wkracza Claire - młoda, interesująca dziewczyna, która prędko ulega magii Winslowów. Narratorem powieści jest, podobnie jak w "Wielkim Gatsbym", wierny przyjaciel rodziny." @

Książka Charlesa Dubowa pt.: "Niewierność" jest jego debiutem literackim i bodajże jedyną w jego twórczości. Ale jak na debiut muszę przyznać, iż książkę czytało mi się bardzo dobrze, a dużą zasługą jest fabuła książki, która przenika w czytelnika mocno. Chociaż jest to powieść obyczajowa, nie ma tu mowy o nudzie, a każdy opis sytuacji jak i dialogi są prowadzone w subtelny, delikatny i elegancki sposób, powodując u czytelnika dreszcz emocji, po którym ciężko przejść do porządku dziennego. Duża w tym zasługa wyboru sposobu narracji, ponieważ autor zdecydował się, by historię opowiedzieć z perspektywy przyjaciela rodziny - Waltera.

Chociaż stara się być obiektywnym obserwatorem i narratorem, to trudno nie zauważyć jak wielkim szacunkiem oraz miłością darzy Madelaine, którą zna od wczesnych lat swojej młodości. To dzięki niej Walter dba o rodzinę Winslowów przez te wszystkie lata, ale i potem gdy już Oni nie żyją, stara się dbać o ich dobre imię i ich dobra materialne. Nie jest mu łatwo, ale wie że tak musi i robi to chętnie, starając się nie oceniać postępowania obojga jak i Claire. Jednak trudno mu ukryć swoje oburzenie (jak i czytelnikowi, który myśli podobnie jak Walter),gdy Claire w czasie ich rozmowy przyznaje się, iż nie czuje się winna czy współodpowiedzialna za romans z Harrym i dalsze jego konsekwencje. Jeśli chodzi o moje zdanie, co do niewierności i zdrady, to każda strona ponosi mniejszą lub większą odpowiedzialność. Dlatego Claire odbieram jako bardzo negatywną osobę i złą, nawet bardziej niż Harry'ego. I nic nie tłumaczy jej zachowania, nawet przyznanie się Maddy do zdrady czy uświadomienie sobie, że nie warto wchodzić w czyjeś kalosze.

Książkę polecam, ponieważ z każdą stroną czytelnik coraz bardziej czuje się kuszony przez opowieść. A gdy już przeczyta ostatnią stronę i słowo to będzie mu szkoda nie tylko rodziny Winslowów, ale także ich przyjaciela Waltera, oraz tego że książka musiała mieć takie zakończenie jakie miała. Ale z drugiej czy można wyobrazić sobie inne w tej powieści? Raczej nie...

Polecam.

http://swiatwidzianyksiazkami.blogspot.com/

"Harry Winslow i jego żona Madelaine to królowie życia. Oboje piękni, bogaci, ciągle jeszcze młodzi. On jest pisarzem, który zdobywa coraz większe uznanie, ona jego wierną akolitką, a przy tym mądrą i czułą żoną. Mają liczne grono przyjaciół i letni dom, który przyciąga jak magnes niepowtarzalną atmosferą. Nagle w ich życie wkracza Claire - młoda, interesująca dziewczyna,...

Serię "Gorzka Czekolada" cenię za oryginalne spojrzenie na trudne tematy.
Czytając kolejne pozycje zawsze byłam pod wrażeniem podejścia do tematu, jego przedstawienia, ciekawego spojrzenia... a przy tym całkiem dobrze się bawiłam.

Może temat zdrady jest trudniejszy, może nie da się nic nowego zauważyć...
Książka nie spowodowała, że dłużej się nad nią pochylę.
Ot "banał" - szczęśliwa rodzina, którą rozbija młodsza, do samego końca nie poczuwająca się do winy dziewczyna ("bo byłam młoda"). Ogromnie mi przykro, że dzieje się tak nie tylko w książkach...

Plusem jest narracja - Waltera, przyjaciela rodziny nie da się nie polubić. Wyjątkowo dobry człowiek, prawdziwy Przyjaciel. Być może dzięki temu zabiegowi książka trafiła do mojej ulubionej serii.

Serię "Gorzka Czekolada" cenię za oryginalne spojrzenie na trudne tematy.
Czytając kolejne pozycje zawsze byłam pod wrażeniem podejścia do tematu, jego przedstawienia, ciekawego spojrzenia... a przy tym całkiem dobrze się bawiłam.

Może temat zdrady jest trudniejszy, może nie da się nic nowego zauważyć...
Książka nie spowodowała, że dłużej się nad nią pochylę.
Ot "banał"...

Zachłanność i egoistyczne podejście do życia nie uderza w twarz tak jak niewierność. Spotkałam się kiedyś z opisem głoszącym, iż niewierność jest siostrą ślepoty. Równowaga tych słów zawsze wprawia moje myśli w toczącą się batalie pomiędzy pożądaniem i uczuciem, które napawa fikcyjnych kochanków. Jednego im nie brakuje. Brak wstydu w wydaniu Dubowa przyjmuję, w każdym słowie, bo jest ona niczym nutka goryczy, która pozostaje po słodkim uniesieniu...

W życiu zdobyli wszystko. Harry i Maddy to królowie własnego podwórka. Ich status materialny opiewa w sumy, które pozwalają im na spokojne życie. Od lat zgodne małżeństwo, w którym on zarabia na życie jako pisarz, a ona jest jego wierną zwolenniczką. Mądra i czuła żona. Wyrozumiały i dbający o dobro rodziny mąż. Taki duet zgodnych charakterów zostaje pozostawiony nad przepaścią własnych ułomności, gdy w ich życiu pojawia się moda Claire.

Do Niewierności powracałam kilkukrotnie. Tak naprawdę dawkowałam sobie historię Winslowów, ponieważ chciałam, by ten debiut wkraczał codziennie w moją rzeczywistość. Oczekiwałam literackiego porwania duszy, nakrytego nutką namiętności, która na koniec ukarze gorzki odcień zdrady. Dubow spełnił moje życzenie! W dramacie ludzkich relacji niewierność okazała się początkiem wydarzeń, które przyjęłam z bladym uśmiechem na twarzy.

Zręcznie wprowadza czytelnika w codzienność bohaterów. Autor od początku dumnie prezentuje wrażliwość i piękno kobiety, która prowokującą nagością kontrastuje z obliczem dojrzałego mężczyzny. W tak drobiazgowo zaplanowanej kreacji Dubow, bez żadnych werbalnych zabaw ukazał ludzkie słabości, wobec których ciężko pozostać obojętnym, a jednocześnie udręką odbiorcy staje się możliwość obcowania w stworzonych relacjach. Skrupulatnie dopracowane oblicza postaci porwały mnie w ich fikcyjną bytność. Wpatrując się w ich dyskrecję, czarujący sposób bycia, oraz czyny względem siebie odczuwałam wszystkie emocje dobiegające z każdej sytuacji stworzonej przez autora. Było dobrze! Cholernie dobrze...

Umiejętnie poprowadzona narracja ma znaczenie! Cały zbieg wydarzeń poznałam z punktu widzenia trzecioosobowego narratora, którym był przyjaciel rodziny Winslowów. Udany zabieg narracyjny otwiera drzwi do serii pytań, które nasuwają się podczas czytania. Autor z wyczuciem wytyka liczne ludzie słabości, w których chęć posiadania wartości namacalnych i nienamacalnych popycha nas do utraty. Miłości. Rodziny. Wielkich przyjaźni.

Niewierność ku mojemu zdumieniu porwała mnie od początku do końca. Skomplikowane relacje, przyzwoita narracja i piękno słowa Dubowa czynią z jego debiutanckiej powieści mała perełkę, do której powrócę, by na nowo przeżyć stworzoną historię.

Zachłanność i egoistyczne podejście do życia nie uderza w twarz tak jak niewierność. Spotkałam się kiedyś z opisem głoszącym, iż niewierność jest siostrą ślepoty. Równowaga tych słów zawsze wprawia moje myśli w toczącą się batalie pomiędzy pożądaniem i uczuciem, które napawa fikcyjnych kochanków. Jednego im nie brakuje. Brak wstydu w wydaniu Dubowa przyjmuję, w każdym...

Książka jest ciekawą propozycją czytelniczą przynajmniej z kilku względów. Po pierwsze interesująca i wciągająca fabuła, po drugie wspomniana, nietypowo osadzona osoba narratora, po trzecie bardzo dokładne opisy, pozwalające czytelnikowi w łatwy i dokładny sposób zobrazować rzeczywistości, w której znajdują się bohaterzy.
To mi wystarczy aby z zainteresowaniem sięgnąć po kolejną książkę tytułowego autora.

Recenzja: http://mamao.pl/charles-dubow-niewiernosc/

Książka jest ciekawą propozycją czytelniczą przynajmniej z kilku względów. Po pierwsze interesująca i wciągająca fabuła, po drugie wspomniana, nietypowo osadzona osoba narratora, po trzecie bardzo dokładne opisy, pozwalające czytelnikowi w łatwy i dokładny sposób zobrazować rzeczywistości, w której znajdują się bohaterzy.
To mi wystarczy aby z zainteresowaniem sięgnąć po...

Jedyne co mogę napisać to : nie polecam ! Sięgnęłam po nią z ciekawości, ze może jakiś inny gatunek książki przeczytam i po dobrej ocenie na lb i niestety się zawiodłam..Nie , nie i jeszcze raz nie ! 🙁

Jedyne co mogę napisać to : nie polecam ! Sięgnęłam po nią z ciekawości, ze może jakiś inny gatunek książki przeczytam i po dobrej ocenie na lb i niestety się zawiodłam..Nie , nie i jeszcze raz nie ! 🙁

Bardzo tragiczna i smutna historia . Przyjemna w odbiorze z nietypową narracją . Ale to nie przeszkadza. Przeczytajcie bo według mnie warto.

Bardzo tragiczna i smutna historia . Przyjemna w odbiorze z nietypową narracją . Ale to nie przeszkadza. Przeczytajcie bo według mnie warto.