Muzyką zaczęłam na poważnie interesować się, gdy przekroczyłam granicę dzieciństwa i weszłam w okres lat nastu. Były to czasy dość burzliwe w Polsce. Strajki, stan wojenny, transformacje ustrojowe dążące ku obaleniu komuny miały odzwierciedlenie i w kulturze. Wszędzie swoje macki wpychała cenzura. Na scenie muzycznej w tym czasie zapanowała nowa moda. Młodzi Polacy zaczęli mocno bić brawo powstającym zespołom rockowym. Ich muzyka i teksty wyrażały bunt wobec sytuacji w kraju. Muzyka i koncerty były też doskonałą odskocznią od szarego życia, brutalnej rzeczywistości, pustych półek w sklepach i marazmu.

W pierwszej połowie lat 80. powstało wiele zespołów. Jedne kapele grały tylko chwilę, inne zdobyły serca fanów na dłużej. W tym czasie zabłysła też wyjątkowa gwiazda. Powstał zespół, który dziś jest często określany mianem legendy. Czy ktoś w okresie jego zaistnienia wróżyłby mu karierę na ponad trzy dekady?

Lady Pank to muzyczny fenomen i jedna z najpopularniejszych grup polskiego rocka. Kapela powstała w 1981 roku w stolicy. Jej skład zmieniał się kilkakrotnie. Stałymi jej filarami był zawsze duet Borysewicz i Panasewicz. Muzycy wydali razem ponad 20 płyt, zagrali setki koncertów w Polsce i poza krajem. Zespół świętował wielkie sukcesy i upadki. Miał lepsze i gorsze chwile. Ale wciąż dokładał do kolekcji nowe hity, które nucą pokolenia rodziców i dzieci. I wcale nie dziwi mnie fakt, że ta kapela doczekała się swojej biografii. Jej napisania podjął się Michał Grzesiek – politolog, miłośnik kina i muzyki rockowej. Z lektury widać, że jej autor jest wielkim fanem zespołu. Ale nie obawiajcie się, że jego książka to swego rodzaju laurka fana, pełna ochów i achów napisana schematycznie i pochwalnie. Biografia Lady Pank to naprawdę mistrzowsko stworzona publikacja w swoim gatunku. To grube tomiszcze liczące ponad 500 stron, które z pewnością zadowoli nawet najbardziej wybrednego czytelnika. Jest napisana wręcz z aptekarską dokładnością, rzetelnie i ciekawie. Nie brak cytatów z prasy, wypowiedzi członków zespołu, ich współpracowników czy dziennikarzy z branży muzycznej. Tekst podzielony jest na kilkanaście rozdziałów, które opowiadają o poszczególnych latach z życia tej gwiazdy. Autor raczy czytelnika anegdotkami, ciekawostkami. Nakreśla kulisy początków tejże formacji, okoliczności powstawania jej repertuaru, wspomina koncerty. Opisuje wzloty i upadki, sukcesy i wpadki. Czyni to jednak bez właściwej plotkarskim portalom nucie sensacji. Tekst okraszony jest zdjęciami.

Choć na bieżąco śledziłam i śledzę karierę tego zespołu lektura nie raz mnie zaskoczyła. Opowiedziała o faktach, o których nie miałam pojęcia. Książka obala też pewne mity, które od lat są rozpowszechniane, a które mijają się z prawdą. Wniosków po jej przeczytaniu nasuwa się wiele. Owszem, członkowie Lady Pank mieli życie barwne i kolorowe, ale i ciężko pracowali na swój sukces. Bywali kapryśni, byli skandalistami, lubili wyskokowe trunki – jednym słowem nie obce im atrybuty gwiazd. Ale nie można tym muzykom odmówić stworzenia sporego kawałka historii polskiego rocka.

Szkoda, że ta publikacja to jednak dzieło nieautoryzowane przez żadnego z liderów grupy. Mimo to książka zasługuje na uznanie i polecenie jej szczególnie fanom. Zwłaszcza tym z młodszego pokolenia, które zna bardziej te dwudziestowieczne hity niż starsze przeboje. Ta publikacja to też zbiór informacji o muzycznej scenie lat 80. i 90.

Bernardeta Łagodzic-Mielnik