Uwaga, jednak Pan Martin jest w stanie napisać coś, co mi się nie spodoba.

Czekałam, aż zabiorę się za "Światło się mroczy", ponieważ każdą poprzednią książkę tego autora wręcz połykałam, a mój apetyt na jego literaturę rósł w miarę jedzenia.

Książka ta może i byłaby o wiele lepiej przeze mnie oceniona, gdyby była trochę... normalniejsza. Przyznam, że uwielbiam tworzone przez Martina światy, jednak wszystkie, które poznałam dotychczas miały miejsce raczej w alternatywnej przeszłości, gdzie ludzie na wszystko musieli zapracować własnymi rękami, zaś walczyli mieczami lub kuszami. W "Światło się mroczy" także możemy zgłębić się w wymyślone przez autora światy, przeczytać jak wojuje się pistoletami z laserem.. no i to chyba wszystko. Gdzieś tam w tle jest melancholijna historia miłosna, a obok dziwne kodeksy i zachowania, które kojarzyły mi się z braćmi krwi Khala Drogo w "Grze o tron".

Ta książka nie mogła być dobra, skoro liczyłam strony do końca i żałowałam, że przerwałam powtórne czytanie "Pieśni Lodu i Ognia".
Ale, są gusta i guściki, może akurat fanom kosmicznych barbarzyńców, laserów i autolotów ta książka się spodoba.

Uwaga, jednak Pan Martin jest w stanie napisać coś, co mi się nie spodoba.

Czekałam, aż zabiorę się za "Światło się mroczy", ponieważ każdą poprzednią książkę tego autora wręcz połykałam, a mój apetyt na jego literaturę rósł w miarę jedzenia.

Książka ta może i byłaby o wiele lepiej przeze mnie oceniona, gdyby była trochę... normalniejsza. Przyznam, że uwielbiam tworzone...