Senatorowie i laureaci Nagrody Nobla, chirurdzy, architekci, geniusze matematyczni, muzycy i sportowcy - Harvard kształci wybitne jednostki, których ścieżki kariery niestety wielokrotnie okupione są wyrzeczeniami i rozczarowaniem. Tak jest też tutaj. Na zjeździe absolwentów, Harvardu spotyka się pięciu mężczyzn, którzy przed wieloma laty zaczynali studia na tej prestiżowej uczelni. Uroczystość okazuje się świetną okazją, by porównać swoje osiągnięcia i pochwalić się rodziną czy sukcesami. Co pozostało z pełnych ambicji studentów rocznika 1958, i jaką cenę przyszło im zapłacić za realizację marzeń i planów - o tym właśnie traktuje powieść Segala. Przez te ponad 500 stron poznajemy praktycznie całe życie każdego z pięciorga bohaterów - bohaterów, z których każdy obrał inną życiową drogę. Jeden został pianistą i odniósł ogromny sukces. Drugi, uchodźca z Europy Środkowo-Wschodniej, wspiął się po szczeblach kariery politycznej. Trzeci stał się poważanym i znanym filologiem klasycznym, zaś czwarty osiadł w Izraelu i wstąpił do tamtejszej armii. Wszystkich splotła postać piątego z absolwentów, który pochodził z arystokratycznej rodziny z tradycjami harwardzkimi i był jednocześnie głównym narratorem powieści. Autor z niepohamowaną wnikliwością obnaża sekrety swoich bohaterów, by ukazać ich trudną walkę z rzeczywistością i zadać najważniejsze pytanie: jak daleko można się posunąć, by odnieść sukces?

"Absolwenci" to w zasadzie męska powieść, nie tylko dlatego, że opowiadają ją sami mężczyźni, czy że nie brakuje tu wątków historycznych, naukowych i zawodowych, po prostu na próżno szukać tutaj romansu. Na tle wydarzeń politycznych, wojen, dawnej segregacji rasowej przewija się wiele postaci, tak fikcyjnych, jak i prawdziwych, a sami "Absolwenci" to w gruncie rzeczy książka o ludzkich ambicjach oraz zderzeniu marzeń z rzeczywistością. O tym, że sukces zawodowy to nie wszystko, i że w życiu liczy się coś więcej. Rzecz dzieje się od połowy lat 50. do połowy lat 80. i jest opowieścią o poszukiwaniu prawdy o sobie, zagubieniu oraz o tym, jak wiele kosztuje sukces. Niestety żaden z bohaterów nie miał recepty na szczęście - "tego jednego na Harvardzie nie można się nauczyć".

Co jednak ważne, Segal trafnie pisze o rzeczach uniwersalnych, takich jak: przyjaźń, poszukiwanie sensu, czy popełnianie życiowych błędów. Niejednokrotnie stawia też swoich bohaterów przed różnymi, trudnymi wyborami, które wpływają na proces kształtowania się ich osobowości, bowiem zderzenie młodzieńczego idealizmu ze śmiercią, walką o wolność, czy porażką zawsze mocno weryfikuje zamierzone cele. Sporo tutaj tego, przez co treść chwilami wydaje się nudnawa i niestety smutna. Nie można zapomnieć jednak o klimacie, który przypominający do złudzenia stare filmy, dodaje treści specyficzny nastrój. Konkludując, nie jest to powieść zła, wiele w niej ważnych treści i celnych obserwacji, problem w tym, że oczekiwałam czegoś więcej. Niemniej warto przeczytać, choćby dla samego kunsztu pisarskiego Segala.


www.recenzjeami.blogspot.com

Senatorowie i laureaci Nagrody Nobla, chirurdzy, architekci, geniusze matematyczni, muzycy i sportowcy - Harvard kształci wybitne jednostki, których ścieżki kariery niestety wielokrotnie okupione są wyrzeczeniami i rozczarowaniem. Tak jest też tutaj. Na zjeździe absolwentów, Harvardu spotyka się pięciu mężczyzn, którzy przed wieloma laty zaczynali studia na tej prestiżowej...