Prawdziwym sobą można być tylko w samotności, ale wówczas uwolniwszy się od presji otoczenia, człowiek ulega rozprężeniu, staję się chaotycznym zlepkiem przeciwstawnych uczuć, myśli i marzeń. Jednocześnie nie działając na otoczenie, nie dysponuje własnym odbiciem w otoczeniu; obraz samego siebie staje się nierealny - oscyluje między przeciwstawnymi biegunami. W ten sposób jedyna droga prowadząca do bycia sobą prowadzi na manowce chaosu i nierzeczywistości.

Prawdziwym sobą można być tylko w samotności, ale wówczas uwolniwszy się od presji otoczenia, człowiek ulega rozprężeniu, staję się chaotycz...

Czas obcina skrzydła marzeniom.

Czas obcina skrzydła marzeniom.

Język Joyce'a, który w dużej mierze wpłynął na rozwój nowoczesnej prozy, jest trudny, pełen dziwacznej symboliki, halucynacyjnych scen, odległych skojarzeń, tokiem myślenia przypomina majaki senne. Częste są w nim neologizmy, zbitki słowne z pojęć odległych znaczeniowo lub słów wziętych z różnych języków. Jeszcze bardziej hermetyczne i nieprzetłumaczalne jest jego drugie i ostatnie wielkie dzieło "Finnegans Wake". Dziwaczny język i tok myślenia Joyce'a przypomina rozkojarzenie schizofreniczne. Artysta w swych listach wspomina o chorobie psychicznej córki. Z opisu należy wnosić, że cierpiała ona na schizofrenię. Joyce pisze, że mówi ona językiem dziwacznym, niezrozumiałym dla otoczenia, ale on sam rozumie ją dobrze. Czy nie można mniemać, że psychotyczny świat przeżyć córki był dla pisarza jedną z inspiracji jego dzieła?

Język Joyce'a, który w dużej mierze wpłynął na rozwój nowoczesnej prozy, jest trudny, pełen dziwacznej symboliki, halucynacyjnych scen, odle...