Najpierw przypadkiem natknęłam się na muzykę z filmu, która bardzo mi się spodobała. Dzięki niej postanowiłam obejrzeć film. Ale, robiąc zakupy książkowe, natknęłam się na książkę i postanowiłam od niej zacząć.
"Chce się żyć" to niezwykła opowieść o przezwyciężaniu ludzkich słabości, odwadze, miłości, sile życia. Napisana humorystycznym językiem z perspektywy widzenia Mateusza cierpiącego na porażenie mózgowe. Wszyscy wokół (z wyjątkiem kilku osób) uważali go za roślinę, nie dawali mu szans na normalne życie. A on tak naprawdę miał niepełnosprawne tylko ciało. Intelektualnie był jak każdy zdrowy człowiek. Bardzo zaskoczył więc swoje otoczenie, gdy dzięki specjalnemu alfabetowi i mruganiem powiekami udało mu się wreszcie porozumieć ze światem. Przestał być rośliną. Bardzo wzruszający był moment, gdy oznajmił to swojej matce i siostrze, która uważała, że on nic nie rozumie.
Historia na szczęście kończy się dobrze. Mateusz chyba odnalazł szczęście. Dano mu szansę bycia człowiekiem takim jak każdy inny.
Film obejrzałam po przeczytaniu książki. Jedno i drugie mi się podobało. Uzupełniają się nawzajem. Film troszkę bardziej przedstawia Mateusza z punktu widzenia jego otoczenia, chociaż pojawiają się też jego myśli. Ale w książce dużo więcej się od niego dowiadujemy, ponieważ cała składa się z jego słów.
A tytuł? Bardzo odpowiedni. To wzruszające i piękne, że Mateusz, pomimo swego trudnego położenia, zachował poczucie humoru, radził sobie, nie poddawał się.
Polecam serdecznie wszystkim zarówno książkę, jak i film.

Najpierw przypadkiem natknęłam się na muzykę z filmu, która bardzo mi się spodobała. Dzięki niej postanowiłam obejrzeć film. Ale, robiąc zakupy książkowe, natknęłam się na książkę i postanowiłam od niej zacząć.
"Chce się żyć" to niezwykła opowieść o przezwyciężaniu ludzkich słabości, odwadze, miłości, sile życia. Napisana humorystycznym językiem z perspektywy widzenia...