"Mogłaby zamknąć oczy, udawać, że wszystko jest w porządku. Wiedziała jednak, że nie da się żyć z zamkniętymi oczami."

W tym tomie Nocni Łowcy wybierają się do stolicy swojego kraju, Alicante, i tym razem akcja toczy się tak szybko, że nie sposób przerwać czytania. Nie nudziłam się ani przez moment. Autorka serwuje nam kwintesencję wszystkiego, czym są jej książki.
Clary w końcu wie, co ma zrobić, aby obudzić swoją matkę. W tym celu musi dostać się do wspomnianej wyżej stolicy Idrisu. Tymczasem Jace, wraz z resztą Nocnych Łowców z Instytutu, również się tam wybiera, za pomocą portalu. Nie chce jednak zabierać ze sobą Clary z obawy o nią. I co prawda niejako mu się to udaje... Choć ktoś inny zabiera się na gapę, w wyniku nieoczekiwanych okoliczności. Warto wspomnieć, że rodzina, w domu której się zatrzymają, a szczególnie jeden z jej członków, nie raz nas zaskoczy. Powiem jeszcze tylko, że odegra on kluczową rolę w tej części. Ale o kogo chodzi i co ten ktoś zrobi, musicie przekonać się sami.
Dwa z trzech Darów Anioła - Kielich i Miecz - znajdują się już w posiadaniu Valentine'a, który szuka teraz trzeciego z anielskich przedmiotów - Lustra. Problem w tym , że nikt nie wie gdzie ono jest ani jak wygląda...
Wojna wisi w powietrzu a Valentine jest bliższy osiągnięcia swojego celu niż kiedykolwiek...
Było tutaj wszystko, czego mogłam oczekiwać: wartka akcja, walka dobra ze złem (w zarówno mniej jak i bardziej dosłownym znaczeniu), wątek miłosny (piękny, nieprzesłodzony, uroczy), postacie, którym się kibicuje, których losy wzbudzają w czytelniku emocje. Byłam pod dużym wrażeniem. Bo o ile jestem wielką fanką tej pani i jej twórczości, i o ile uwielbiam tą serię, a pierwsze dwa tomy mogłabym wychwalać bez końca, to jednak ten bije je na głowę, jest wprost rewelacyjny. Cała ta seria ma to do siebie, że może się spodobać nie tylko tej młodszej grupie nastolatków, ale i tej starszej, a także tym, którzy czasy nastoletnie mają już za sobą. Sama mam już te siedemnaście lat, a jednak kocham tą serię i będę bardzo ciepło ją wspominać.

"- (...) Wasze czary przestały działać.
- Naprawdę? - Głos Konsula ociekał sarkazmem. - Nie zauważyłem.
Magnus zrobił zatroskaną minę.
- To straszne. Ktoś powinien cię poinformować. - Zerknął na Luke'a. - Powiedz mu, że czary nie działają."

Bohaterowie jak zawsze cudowni. Jest to ten typ bohaterów, których czasami ma się ochotę uściskać, a czasem udusić. Mimo wszystko kocha się ich, kibicuje im i przeżywa wszystko razem z nimi. Nie są idealni, ale to czyni ich bardziej prawdziwymi. Czym byłyby książki Cassandry bez jej poczucia humoru? Humor tej pani jest dla mnie ważnym atutem tej serii, tak charakterystycznym dla niej, w tym tomie również go nie zabrakło.
Powrót do rzeczywistości po tej wspaniałej lekturze jest nieludzko trudny. Po skończeniu jej jedyne na co miałam ochotę, to dowiedzieć się co dalej stało się z bohaterami, choć zakończenie napisane zostało tak, że właściwie seria ta mogłaby się w tym miejscu skończyć. Jest to spowodowane tym, że początkowo tak właśnie miało być. Ja jednak mimo wszystko cieszę się, że to jeszcze nie koniec.

"-Jesteś moją siostrą - rzekł w końcu. - Moją siostrą, moją krwią, moją rodziną. Powinienem cię chronić - zaśmiał się bez krzty wesołości.- Chronić przed chłopcami, którzy pragną zrobić z tobą to, co ja bym chciał."

Wątek romantyczny (o czym już wspomniałam, ale muszę napisać to jeszcze raz) jest przecudownie poprowadzony. Clary i Jace muszą podjąć decyzję czego tak naprawdę chcą i ile są gotowi dla tego poświęcić. W tym tomie nieporozumienia między nimi zostają zażegnane. Co do ich relacji, napiszę jeszcze tylko, że stopniowo rozwijające się między nimi uczucie (a nie ciągłe ochy i achy jakie to drugie jest piękne/przystojne/cudowne co ma niestety miejsce w wielu książkach dla młodzieży) było jak dla mnie jednym ze zdecydowanie najciekawszych i najlepszych wątków.
Cóż więcej? Najchętniej chwaliłabym tę książkę jeszcze długo, bo i jest za co. Ale najlepiej będzie - jak sami się o tym przekonacie. Zdecydowanie polecam, bo naprawdę warto. Zdecydowanie jedna z najlepszych pozycji dla młodzieży.

"Co mnie nie zabije... lepiej niech zacznie uciekać."

"Mogłaby zamknąć oczy, udawać, że wszystko jest w porządku. Wiedziała jednak, że nie da się żyć z zamkniętymi oczami."

W tym tomie Nocni Łowcy wybierają się do stolicy swojego kraju, Alicante, i tym razem akcja toczy się tak szybko, że nie sposób przerwać czytania. Nie nudziłam się ani przez moment. Autorka serwuje nam kwintesencję wszystkiego, czym są jej książki.
Clary w...