Mam problem z oceną tej książki. Nie chciałbym być niesprawiedliwy dla autora, który –jakby nie patrzeć – „odwalił” kawał porządnej roboty, ale nie ma w tej książce nic co by mnie zaskoczyło, zszokowało czy zniesmaczyło. A to z jednego prostego powodu – przed lekturą „Diany” naoglądałem się przeróżnych filmów dokumentalnych na jej temat, które dosłownie i w przenośni wyczerpały temat i to od ognistej krytyki po programy wręcz stawiające zmarłej księżnej pomnik.

Tak więc nic odkrywczego w książce Mortona nie znalazłem, w książce, która tak bardzo zszokowała opinię publiczną i zatrzęsła monarchią. Podejrzewam, że gdybym nie znał tej historii to i mną ta książka w jakiś sposób by wstrząsnęła. A tak przeczytałem ją z lekką ciekawością ale w efekcie bez zachwytu.

Poza tym, że autor jest niezwykle stronniczy – co oczywiste jako, że był gorącym zwolennikiem Diany (i chyba przeciwnikiem monarchii, a jeśli nie był do końca przeciwnikiem, to raczej trudno mu zarzucić, ażeby żywił ciepłe uczucia w stosunku co do niej). Niemniej należy mu oddać, że „Diana. Moja historia” jest ciekawym opisem życia księżnej czy też fragmentem jej życia, bogatym w fakty (a czasem jedynie plotki i domysły), aczkolwiek chwilami wyjątkowo nieudolnie pisanym.

Nie zmienia to faktu, że jest to tylko jedna strona medalu. I że jednak wolałem obiektywne programy bądź opracowania zamiast formuły „piszę o tej dobrej, cała reszta to ta zła”. Kij ma zawsze dwa końce i mi brakowało tego drugiego końca kija żeby zrównoważyć historię. Aczkolwiek wiem, że ta historia to punkt widzenia Mortona.

Na sam koniec chciałem podkreślić, że moja opinia nie jest i tym bardziej nie miała absolutnie być opinią dotyczącą życia Diany, nie miałem zamiaru w jakikolwiek sposób jej oceniać bo nie mnie ją oceniać. Chciałem się skupić tylko i wyłącznie na książce Mortona a nie na jej bohaterce.

Mam problem z oceną tej książki. Nie chciałbym być niesprawiedliwy dla autora, który –jakby nie patrzeć – „odwalił” kawał porządnej roboty, ale nie ma w tej książce nic co by mnie zaskoczyło, zszokowało czy zniesmaczyło. A to z jednego prostego powodu – przed lekturą „Diany” naoglądałem się przeróżnych filmów dokumentalnych na jej temat, które dosłownie i w przenośni...